Ο ηθοποιός Γιώργος Γαρνάβος αποκαλύπτει στο protothema.gr τι του είπε γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης - Κλείδωσε το καμαρίνι του, με στόχο...
Ο Γιώργος Γαρνάβος έχει συμμετάσχει σε αρκετά επιτυχημένα τηλεοπτικά σίριαλ, όπως «Η Πολυκατοικία» και ο «Λάκης ο Γλυκούλης» στο Mega, ο «Εραστής των Δυτικών Προαστίων», έχει κάνει κινηματογράφο και έχει λάβει μέρος σε αρκετές σημαντικές θεατρικές παραστάσεις. Θεωρεί πως η καριέρα του είχε μέλλον, ωστόσο κάποια στιγμή χρειάστηκε να πάρει σημαντικές αποφάσεις και να μην υπερβεί τα όρια που είχε θέσει στον εαυτό του, παρά τις έντονες πιέσεις που του ασκήθηκαν προκειμένου να ενδώσει στις ακόρεστες σεξουαλικές ορέξεις διάσημων προσώπων του καλλιτεχνικού χώρου, οι οποίοι του υπόσχονταν δόξα και χρήμα μέσα από πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Τελικά πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να ακολουθήσει ένας νέος το επάγγελμα του ηθοποιού;
Όταν ένα παιδί πηγαίνει σε δραματική σχολή, δυστυχώς δεν γνωρίζει ένα σκληρό περιβάλλον που υπάρχει στο χώρο της τέχνης κι άλλων σχολών. Και από κάποια στιγμή που οι σχολές άρχισαν να γίνονται εμπορικές παίρνοντας γνωστούς ηθοποιούς για καθηγητές, αυξάνοντας και τα δίδακτρα, παρατηρήθηκε μια ασυδοσία στον κλάδο. Ξαφνικά εμφανίστηκαν πάρα πολλοί ηθοποιοί και πάρα πολλά θέατρα, περισσότερα και από τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο. Φτάσαμε να έχουμε 3.000 παραστάσεις το χρόνο χωρίς να έχουμε το κοινό να τις παρακολουθήσει. Από κει και πέρα, στο χώρο μας, υπάρχει κάτι το οποίο το γνωρίζουν όλοι. Μάλιστα δεν υπάρχει ούτε ένας που να μην το γνωρίζει. Αναφέρομαι στην ύπαρξη 4-5 μεγάλων δυνάμεων. Τις 4-5 αυτές παρέες που έχουν την δυνατότητα να σε προωθήσουν, να σε προβάλουν, να σου φτιάξουν την καριέρα.
Με τι κόστος ή τι αντάλλαγμα; Αρκεί μόνο να είσαι καλός ηθοποιός;
Όχι φυσικά. Δεν θέλω βέβαια να βάλω όλους τους συναδέλφους στο ίδιο τσουβάλι και να μην παραδεχθώ ότι δεν παίζει ρόλο ο παράγοντας τύχη και η αξιοκρατία, αν και υπάρχει σε ένα πάρα πολύ μικρό ποσοστό των περιπτώσεων. Πρόκειται για μια εξαρτώμενη δουλειά. Δηλαδή, δεν μπορείς να πας κάπου αύριο, να κάνεις αίτηση και να σε πάρουν. Δεν είναι ότι βλέπουν ένα βιογραφικό και λένε, ναι αυτός έχει κάνει τόσες σπουδές, τόσα σεμινάρια, οπότε αξίζει να τον εμπιστευτούμε. Δυστυχώς δεν συμβαίνει αυτό στο θέατρο στο μεγαλύτερο ποσοστό του ή εάν τελικά σε πάρουν σε μια καλή δουλειά, θα είναι για ένα μικρό ρόλο και για λιγότερα φυσικά χρήματα. Υπάρχουν κάποια άτομα αξιόλογα που δεν δρουν με αυτό το τρόπο, όμως αυτοί είναι μετρημένοι στα δάκτυλα. Στα 30 χρόνια περίπου που βρίσκομαι στον θεατρικό χώρο έχω συναντήσει ακριβώς το αντίθετο. Μπορώ να σου πω, ότι κάποια στιγμή στο πικ της καριέρας μου, τότε που έκανα τις καλές δουλειές και τα κανάλια έρχονταν για να μου κάνουν συνεντεύξεις, ξαφνικά όλο αυτό σταμάτησε.
Γιατί όμως. Τι δεν κάνατε ή τι έπρεπε να έχετε κάνει για να συνεχιστεί η ανοδική πορεία;
Θα σου πω. Στο δεύτερο έτος της σχολής μου στην Δραματική Σχολή Πειραϊκού Συνδέσμου σε ηλικία των 24 περίπου, με πήρε ο Μιχαηλίδης στις «Αχαρνές» και έπαιξα Επίδαυρο. Εκεί γνώρισα ένα τεράστιο ηθοποιό και σκηνοθέτη του χώρου. Μάλιστα το βράδυ μετά την παράσταση να ξέρεις ότι οι περισσότεροι από τον θίασο πηγαίνουν σε μια ταβέρνα και ένα κλαμπ της Επιδαύρου. Εκεί λοιπόν ενώ μου έδωσε συγχαρητήρια για την παράσταση, λέγοντας μου πως είμαι πολύ καλός και εγώ ανταπέδωσα λέγοντας με τη σειρά μου ότι είναι μεγάλη τιμή να ακούω καλά λόγια από έναν τόσο καταξιωμένο άνθρωπο του χώρου μας, εκείνος μου απάντησε, «πρόσεχε τι λες γιατί καταγράφεται».
Μου ζήτησε το τηλέφωνο μου και του το έδωσα. Την Δευτέρα που είχαμε επιστρέψει Αθήνα με κάλεσε, προτείνοντας μου να συναντηθούμε στο σπίτι του στο Κολωνάκι. Εκεί σε κουβέντα που είχαμε, αφού πρώτα μου ανέφερε τα περιουσιακά του στοιχεία καθώς και τα ονόματα πολλών άλλων συναδέλφων του χώρου, οι οποίοι είχαν σχέσεις μαζί του, μου είπε με έξυπνο τρόπο: «Να σου δώσω τον ρόλο, εσύ θα με γ... ή όχι». Τότε και εγώ του απαντάω κοφτά, όχι. Τότε το πρόσωπο του άλλαξε. Έχασε το ενδιαφέρον του για την συζήτηση μας και προθυμοποιήθηκε να με πετάξει με το αυτοκίνητο του στο σπίτι μου. Όταν με άφησε, μου είπε ότι θα μου τηλεφωνήσει η γραμματέας του για τις λεπτομέρειες. Φυσικά δεν τηλεφώνησε ποτέ. Έπειτα από δυο χρόνια κι ενώ εργαζόμουν σε ένα μπαρ, κάποιος τον έφερε εκεί μεθυσμένο. Τον κέρασα ένα σφηνάκι και του είπα, «ξέρεις δεν με πήρε ποτέ η γραμματέας σου». Και τότε εκείνος μου απάντησε με ύφος: «Εδώ σου αξίζει να είσαι και εδώ θα είσαι». Έχω πληροφορίες τις οποίες όμως δεν μπορώ να διασταυρώσω, ότι αυτός ο άνθρωπος με μπλόκαρε στο μέλλον από αρκετές δουλειές. Ευτυχώς που μέσα σε αυτή τη βρωμιά και με αυτές τις συμπεριφορές και συνθήκες, κατάφερα να κάνω και αρκετό σινεμά αλλά και τηλεόραση, με αξιόλογους ανθρώπους όπως ο Κώστας Χαραλάμπους ή ο Γιώργος Παπαθεοδώρου.
Πιστεύεις ότι οι δημοσιογράφοι έχουν συμβάλει αυτό το καιρό στο να ξεσκεπαστούν τα καλά θαμμένα μυστικά στο χώρο του θεάτρου;
Είναι ένα νόμισμα με δυο όψεις. Οι δημοσιογράφοι πράγματι βοήθησαν πάρα πολύ και συνεχίζουν να βοηθάνε. Δεν ξέρω πόσοι και ποιοι όμως από τον δημοσιογραφικό χώρο είναι φίλοι ή γνώριζαν τα πρόσωπα που σήμερα κατηγορούνται. Διότι οι κατηγορούμενοι αντλούσαν την δύναμη τους και από τα μέσα ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους που τους εκθείαζαν ενώ γνώριζαν τι είχαν κάνει.
Γνωρίζατε παρόμοια περιστατικά σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης στο χώρο του θεάτρου;
Τη δεκαετία του 1990 την εποχή που έπαιζε στο Εθνικό Θέατρο, είδα πάρα πολλά άσχημα πράγματα να συμβαίνουν. Ένας συγκεκριμένος σκηνοθέτης μου είχε φερθεί πολύ άσχημα. Είχε ασελγήσει πάνω μου. Μου είχαν πει τότε ότι εάν δεν υπάρχει επαφή με αυτούς τους ανθρώπους σε οποιοδήποτε επίπεδο, τότε δεν έχεις ελπίδες να κάνεις πολλά πράγματα. Θα σας αποκαλύψω κάτι, που έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου. Γνωστός ηθοποιός τότε που μετέπειτα έγινε καταξιωμένος σκηνοθέτης και πλέον τον γνωρίζει όλος ο κόσμος, μου είχε μιλήσει ανοιχτά για την αδυναμία του, για την αρρώστια του. Μου είχε χαρακτηριστικά και δεν θα το ξεχάσω ποτέ, καθώς πηγαίναμε κάπου με το αυτοκίνητο του: « Εάν δεν κάνεις έρωτα με παιδί, δεν ξέρεις τι σημαίνει έρωτας».
Εσείς, είχατε συνεργαστεί μαζί του;
Ναι και κάναμε και παρέα. Ερχόταν και στα μαγαζιά που δούλευα με διάσημη ηθοποιό της εποχής και έναν πολύ γνωστό παραγωγό του θεάτρου. Ήταν κάτι γνωστό στο χώρο του θεάτρου από τότε.
Αφού όπως λέτε ήταν γνωστό στο χώρο, γιατί κανείς ποτέ δεν είχε μιλήσει;
Τώρα αναφέρεσαι στις μεγάλες δυνάμεις. Υπήρχε ο φόβος να αποκλειστείς από τα πάντα εάν τολμούσες να μιλήσεις γι’ αυτά τα πράγματα.
Αυτός ο άνθρωπος στον οποίο αναφέρεστε σας είχε ποτέ παρενοχλήσει;
Αυτά που σας ανέφερα μου τα είπε κατά την διάρκεια μιας βόλτας μας στα μπαράκια της πόλης. Περάσαμε από την πλατεία Κλαυθμώνος, όπου τότε έκαναν πιάτσα τα τραβεστί και οι μετανάστες που τότε δεν ήταν τόσοι πολλοί. Τότε εγώ του είπα ότι αυτά τα πράγματα δεν τα γουστάρω. Ήμουν 18.5 με 19 ετών.
Και ήταν το μοναδικό περιστατικό;
Όχι. Ο ίδιος άνθρωπος είχε κλειδώσει μια φορά το καμαρίνι του, για να περάσουμε λόγια υποτίθεται. Δεν ήθελε να μας ενοχλήσει κανείς. Δικά του λόγια, διότι στη συγκεκριμένη παράσταση είχα βουβό ρόλο. Τότε εγώ αντέδρασα και του είπα, «ξεκλείδωσε το καμαρίνι γιατί δεν ξέρω πως θα βγεις από δω μέσα». Πράγματι ξεκλείδωσε και έφυγα. Όμως λίγη ώρα μετά μου τηλεφώνησε ένας άλλος κορυφαίος της εποχής σκηνοθέτης, ο οποίος μου είπε ότι δεν έπρεπε να φύγω από το καμαρίνι. Τότε κατάλαβα ότι μεταξύ όλων αυτών υπήρχε απευθείας συνεννόηση. Ο ίδιος σκηνοθέτης μου έκανε κι άλλα φριχτά πράγματα για τα οποία δεν θέλω να μιλήσω στη παρούσα φάση. Πράγματα που με έχουν βαθιά σημαδέψει.
Όπως;
Δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό. Προτιμώ να σιωπήσω.
Εάν σας καλούσε ο Εισαγγελέας για όλα όσα μου είπατε σήμερα, θα πηγαίνατε να καταθέσετε;
Βεβαίως. Είμαι πρόθυμος να καταθέσω εναντίον όλων όσων μου προκάλεσαν κακό.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.