Οι ρομποτικοί μύθοι της αρχαιότητας... Από τον Τάλω και τους Φύλακες στους Χρυσούς βοηθούς και τα Μηχανικά Σκυλιά

Σύμφωνα λοιπόν με τα αρχαία κείμενα ανθρωπόμορφες ή ζωόμορφες μηχανές είχαν κατασκευαστεί από θεούς και ανθρώπους σε ένα ομιχλώδες κομμά...

Σύμφωνα λοιπόν με τα αρχαία κείμενα ανθρωπόμορφες ή ζωόμορφες μηχανές είχαν κατασκευαστεί από θεούς και ανθρώπους σε ένα ομιχλώδες κομμάτι της ανθρώπινης ιστορίας.

Αυτό που κάνει αυτές τις περιγραφές να ξεφεύγουν από το μύθο και να μας παρακινούν να ασχοληθούμε μαζί τους είναι το πώς άνθρωποι που δεν γνώριζαν ούτε καν για το γρανάζι μιλούν για μηχανήματα αυτόματα… Ας δούμε όμως μαζεμένα κάποια από αυτά:

Πρώτος σε κατασκευή τέτοιων αυτόματων μηχανών ήταν ο Ήφαιστος:

ΤΑΛΩΣ: Ίσως το πιο γνωστό αρχαίο ρομπότ. Κατασκευάστηκε από τον Ήφαιστο και δόθηκε ως δώρο στο Μίνωα, βασιλιά της Κρήτης. Τεράστιος σε διαστάσεις και με ανθρώπινη μορφή. Φτιαγμένος από χαλκό, γυάλιζε όταν περιφρουρούσε την Κρήτη την οποία και προστάτευε από τους εχθρούς και φρόντιζε στην επιβολή των νόμων. Έκανε το γύρο της Κρήτης 3 φορές τη μέρα, δηλαδή κινούνταν με ταχύτητα περίπου 130 km/h (ακτογραμμή πάνω απο 1000km). Μπορούσε να εξεσφενδονίζει τεράστια βράχια και να πετά καυτές φλόγες από το στόμα του.

Σύμφωνα με το μύθο, επιστρέφοντας οι Αργοναύτες από την Κολχίδα, βρέθηκαν αντιμέτωποί του. Τότε η Μήδεια του προκάλεσε σύγχυση και ο Τάλως τραυματίστηκε στο πόδι, χάνοντας από τη μοναδική του φλέβα όλο του το αίμα (ιχώρ) που έμοιαζε με λιωμένο μέταλλο.


Μια άλλη παραλλαγή του μύθου αναφέρει πως ο Ποίας (πατέρας του Φιλοκτήτη) τον χτύπησε με ένα βέλος στην φτέρνα του, μία βίδα πετάχτηκε και το αίμα των θεών, έρευσε έξω απ’ το μεταλλικό του σώμα. Είχε σαν ορμητήριό του την Φαιστό, όπου και έχουν βρεθεί πολλά νομίσματα με τη μορφή του.

ΧΡΥΣΟΙ ΒΟΗΘΟΙ: Γνωστές ως θεραπαινίδες, κατασκευασμένες από χρυσό και γένους θηλυκού. Φτιαγμένες για να του παρέχουν συντροφιά και να μιλάνε, να τον βοηθούν να περπατά καθώς είχε το γνωστό πρόβλημα στο πόδι του και να τον βοηθούν στις εργασίες του.

ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΣΚΥΛΙΑ: Τα κατασκεύασε ως δώρα στον βασιλιά Αλκίνοο, μετά από προσταγή των υπόλοιπων θεών. Φτιαγμένα από χρυσό και ασήμι ήταν αθάνατα και φυσικά πανίσχυρα ώστε να δρουν σαν προστάτες του παλατιού.

ΘΡΟΝΟΣ-ΠΑΓΙΔΑ: Εντυπωσιακά καλοφτιαγμένος χρυσός θρόνος, που δόθηκε σαν δώρο στη μητέρα του, Ήρα επειδή τον είχε απορρίψει σαν άσχημο βρέφος. Με το που κάθισε πάνω, αυτόματα σφίχτηκαν γύρω της αλυσίδες κρατώντας την δέσμια και μη μπορώντας κανείς να την βοηθήσει. Τελικά ο Διόνυσος, αφού τον μέθυσε, τον έπεισε να την ελευθερώσει και έπειτα οι υπόλοιποι Ολύμπιοι, αναγνώρισαν τα ταλέντα του και τον δέχτηκαν στον Όλυμπο.

Εκεί είχε εργαστήριο με είκοσι καμίνια και φυσερά που δούλευαν απλά με εντολές του. Κατασκεύασε επίσης αυτόματα τρίποδα και χρυσά τραπέζια που τον ακολουθούσαν όπου τα χρειαζόταν. Στα συμπόσια των θεών ακολουθούσαν όποιον τα είχε ανάγκη.

Δεύτερος εφευρέτης στη λίστα είναι ο γνωστός Δαίδαλος:

ΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΚΟΥΚΛΕΣ: Ο Όμηρος και ο Πλάτωνας αναφέρουν ότι ανάμεσα στις άλλες κατασκευές του έφτιαξε και κούκλες για τα παιδιά του Μίνωα. Όντας αυτές βασιλικά παιχνίδια δεν ήταν συνηθισμένες, αλλά μπορούσαν να μιλάνε και να κινούνται. Σύμφωνα με το μύθο αναγκαζόταν να τις δένουν για να μην τους φεύγουν μακρυά και τις χάνουν.

ΦΥΛΑΚΕΣ: Μηχανικοί ανθρωπόμορφοι φύλακες του λαβύρινθου που κινούταν με υδράργυρο.