Ο Άγγελος μίλησε... «Μου έλεγαν εδώ θα πεθάνεις π@...η» - Ολόκληρη η κατάθεση του τραυματισμένου αστυνομικού

"Πίστεψα πως θα αφήσω πια την τελευταία μου πνοή πάνω στην άσφαλτο...". Αυτή ήταν η πρώτη κουβέντα που είπε στους αξιωματικούς τ...

"Πίστεψα πως θα αφήσω πια την τελευταία μου πνοή πάνω στην άσφαλτο...". Αυτή ήταν η πρώτη κουβέντα που είπε στους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. ο 29χρονος αστυνομικός που ξυλοκοπήθηκε ανηλεώς από ομάδα ατόμων, στα πρόσφατα επεισόδια στη Νέα Σμύρνη, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης με αφορμή την αστυνομική βία σε βάρος πολιτών, στην πλατεία της περιοχής, την περασμένη Κυριακή. 

Οι κάτοικοι της Νέας Σμύρνης, μιας αστικής ήσυχης γειτονιάς, έζησαν απίστευτες σκηνές την περασμένη Τρίτη, μετά το ξέσπασμα επεισοδίων από διαδηλωτές, αλλά και λόγω των βιαιοπραγιών στις οποίες επιδόθηκε μερίδα δυνάμεων της Αστυνομίας, που στράφηκε ακόμα και εναντίον δημοσιογράφων.

Η κατάθεση

«Κατευθυνθήκαμε προς τη Χρυσοστόμου Σμύρνης. Ηταν άτομα συγκεντρωμένα, στην ευθεία είναι το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Οταν φτάσαμε στο σημείο, υπήρχε κόσμος διάσπαρτος. Σταματήσαμε τα μηχανάκια για να κατέβουμε. Ο κόσμος, όμως, άρχισε να συγκλίνει προς τα εμάς και ο επικεφαλής της ομάδας εκτίμησε πως δεν θα μπορούσαμε να τους αντιμετωπίσουμε, γιατί ήμασταν λίγοι. Κάναμε κινήσεις αναστροφής για να μπούμε στη βυθιζόμενη αρτηρία που οδηγεί προς Καλλιθέα. Την ώρα που ο συνάδελφος στρίβει το μηχανάκι με χαμηλή ταχύτητα, νιώθω ξαφνικά κάποιος να πηδάει στην πλάτη μου και να μου κάνει λαβή στον λαιμό. Εχασα την ισορροπία μου και έπεσα από το μηχανάκι», κατέθεσε ο αστυνομικός όσον αφορά αυτά που προηγήθηκαν του ξυλοδαρμού του.

Τα επόμενα δυόμισι λεπτά η ζωή του θα βρισκόταν σε κίνδυνο. «Κατευθείαν άρχισα να δέχομαι χτυπήματα με ξύλα, πέτρες και άλλα αντικείμενα. Το κράνος μου ήταν ασφαλισμένο στον λαιμό. Αμέσως προσπάθησα να προστατέψω το όπλο μου για να μην μου το πάρουν. Το είχα ασφαλισμένο στη θήκη. Φοβόμουν μη μου το πάρουν και με πυροβολήσουν με αυτό. Δεχόμουν χτυπήματα σε όλο μου το κορμί. Ξαφνικά, ένιωσα ένα χέρι στον λαιμό μου να προσπαθεί να απασφαλίσει το κράνος, όπως και έκανε. Μου το έβγαλαν και άρχισαν να με χτυπούν στο κεφάλι ουρλιάζοντας “εδώ θα πεθάνεις, π...”. Κάποια στιγμή νόμισα πως θα αφήσω την τελευταία μου πνοή στην άσφαλτο. Ηταν άνθρωποι από πάνω μου, με έβριζαν, με χτυπούσαν και με έφτυναν. Κατάλαβα πως έχω γεμίσει αίματα. Από τα χτυπήματα έχασα τις αισθήσεις μου. Συνήλθα όταν πια γύρω μου υπήρχαν συνάδελφοι, ενώ ένας συνάδελφός μου από τη Δράση μού μιλούσε και με ρωτούσε τα στοιχεία μου, για να δει αν έχω επαφή με το περιβάλλον»