Σε βασικό «αιμοδότη» -με το αζημίωτο- προς την τουρκική πολεμική βιομηχανία, αναδεικνύεται η Ουκρανία, κάνοντας μαζική μεταφορά της στρατι...
Σε βασικό «αιμοδότη» -με το αζημίωτο- προς την τουρκική πολεμική βιομηχανία, αναδεικνύεται η Ουκρανία, κάνοντας μαζική μεταφορά της στρατιωτικής τεχνολογίας της σε όσους τομείς έχει ανάγκη η Άγκυρα
Σε βασικό «αιμοδότη» -με το αζημίωτο- προς την τουρκική πολεμική βιομηχανία, αναδεικνύεται η Ουκρανία, κάνοντας μαζική μεταφορά της στρατιωτικής τεχνολογίας της σε όσους τομείς έχει ανάγκη η Άγκυρα.
Εκεί όπου υστερεί η Ουκρανία έρχεται η Τουρκία να συμβάλλει, κι εκεί που υστερεί η Τουρκία, έρχεται η Ουκρανία να «κλείσει τις τρύπες», με την τεχνολογία που διαθέτει, ως μια χώρα που, κατά τη διάρκεια της Σοβιετικής Ένωσης, είχε μια πολύ αναπτυγμένη τεχνολογία και επιστημονικό δυναμικό.
Κάτι που, σε ορισμένους τομείς, όπως σε αυτόν των αεροσκαφών («Αντόνοφ») και των κινητήρων για αεροπλάνα, καθώς και σε άλλους τομείς, όπως αντιαρματικά, άρματα μάχης καθώς και στον διαστημικό τομέα, συνέχισε να διατηρεί ή και να αναπτύσσει και μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ.
Σάντουϊτς, Τάταροι και Τουρκία
Τα στοιχεία από τα ουκρανο-τουρκικά «ντηλ» των τελευταίων ετών, και κυρίως μετά τα γεγονότα της πλατείας, Μαϊντάν, στο Κίεβο, το 2014, αλλά και την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία που ακολούθησε, είναι εντυπωσιακά.
Ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια, μάλιστα, η στενότατη συνεργασία των δύο χωρών σε επίπεδο πολεμικής τεχνολογίας τρέχει με ξέφρενους ρυθμούς.
Ως γνωστόν, τότε, στο Κιέβο πρέσβης των ΗΠΑ ήταν ο νυν Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, Τζέφρι Πάϊατ, ο οποίος, μαζί με την τότε υφυπουργό Εξωτερικών, Βικτώρια Νούλαντ, που προορίζεται τώρα για σημαντική θέση στο State Department, μοίραζαν σάντουϊτς στους διαδηλωτές. Οι τελευταίοι, τελικά, ανέτρεψαν τον τότε φιλορώσο πρόεδρο, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε η προσάρτηση της Κριμαίας.
Παρ' ότι ο Τ.Πάϊατ εμφανίζεται να καταγγέλλει συνεχώς τη «ρωσική απειλή» και να δηλώνει υπέρμαχος των ελληνικών δικαίων έναντι της επιθετικής Τουρκίας, ούτε μια φορά δεν έχει σπεύσει να τοποθετηθεί για τα εξοπλιστικά «ντηλ» ανάμεσα στην Άγκυρα και το Κίεβο.
Τουναντίον, όπως επί σειρά ετών έκανε όσο ήταν πρέσβης στην Ουκρανία, έτσι, ακόμα και όταν τοποθετήθηκε ως πρέσβης στην Αθήνα, το 2016, επανειλημμένως, με αναρτήσεις του στα social media, υπερασπιζόταν μονίμως το Κίεβο.
Άραγε, τώρα, οπότε εμβαθύνεται θεαματικά η στρατιωτική συνεργασία Τουρκίας - Ουκρανίας, τι θέση παίρνει η αμερικανική πλευρά; Πόσο μάλλον, όταν μονίμως πιέζει την Αθήνα για να αναπτύξει τις σχέσεις της με το Κίεβο.
Να σημειωθεί πως κοινή πολιτική συνισταμένη μεταξύ Κιέβου και Άγκυρας αποτελεί το ταταρικό, μουσουλμανικό στοιχείο στην Κριμαία, έναντι του οποίου η Τουρκία εμφανίζεται ως προστάτης - «πατερούλης». Τους Τάταρους έχει προσεταιριστεί και το Κίεβο, μετά τη ρωσική προσάρτηση.
Η Κριμαία, λοιπόν, που ήδη είναι σοβαρή αιτία αντιπαράθεσης Δύσης - Ρωσίας, αναδεικνύεται σε σοβαρή εστία τριβής ανάμεσα και στην Ρωσία και την Τουρκία.
Παρά ταύτα, οι δύο χώρες διατηρούν μια τακτική λυκοσυμμαχία, κατ' άλλους στρατηγική συμμαχία, η οποία, εκτός από τους S-400, εδράζεται στους ακόμα πιο σοβαρούς τομείς του πυρηνικού εργοστασίου, στο Ακουγιού, αλλά και στους αγωγούς φυσικού αερίου.
Αεροπορικός τομέας
Τα ίδια τα στοιχεία που παρουσιάζουν η ουκρανική και η τουρκική πλευρές δείχνουν ολοφάνερα ότι οι σχέσεις μεταξύ Κιέβου και Άγκυρας, σε επίπεδο πολεμικής τεχνολογίας, δεν περιορίζονται απλά σε κάποια «εξοπλιστικά προγράμματα», αλλά σε πολύ βαθιά συνεργασία.
Αυτό, άλλωστε, επιβεβαιώνει και ο Ουκρανός πρέσβης στην Τουρκία, Andriy Sibiga, ο οποίος λέγει: «Η επιτυχία της ουκρανο-τουρκικής συνεργασίας οφείλεται στο γεγονός ότι στο πλαίσιο της διμερούς συνεργασίας, οι δύο χώρες δεν επικεντρώνονται τόσο στο εμπόριο όπλων, όσο κυρίως στην αμοιβαία ανάπτυξη νέων τεχνολογιών».
Σχετικά πρόσφατα, στην Τουρκία δημοσιοποιήθηκε ότι η Άγκυρα ενδιαφέρεται να αποκτήσει ουκρανική τεχνολογία κινητήρων για το πρόγραμμα Gezgin. Κάτι που παρουσιάστηκε ως αντίστοιχο (!) των αμερικανικών πυραύλων, Tomahawk, που θα έχει εμβέλεια περίπου 1000 χιλιομέτρων.
Πρόθυμη για να «μοιραστεί» την τεχνολογία της, εμφανίστηκε η Ουκρανία. Με αφορμή αυτό το γεγονός, η τουρκική πλευρά ζήτησε μεταφορά τεχνολογίας, προκειμένου η ίδια να μπορεί να κατασκευάζει αεροπορικούς κινητήρες για διάφορες χρήσεις.
Σύμφωνα με τον ουκρανικό ιστότοπο, Defence Express, που, ως όλα δείχνουν, δεν αποτελεί παρά την έκφραση μεγάλου αριθμού εταιρειών αμυντικού υλικού της Ουκρανίας, ο πρέσβης της χώρας στην Τουρκία, Andriy Sibiga, δίοντας το εύρος των ουκρανο-τουρκικών σχέσεων, είπε:
«Δεδομένης της εμπειρίας της Ουκρανίας στην ανάπτυξη οπλικων συστημάτων και της δυναμικής στρατηγικής της Τουρκίας για την ανάπτυξη της δικής της αμυντικής βιομηχανίας, η ατμομηχανή για τη διμερή στρατηγική συνεργασία είναι η αεροδιαστημική βιομηχανία».
Και πρόσθεσε: «Γι' αυτό η ατζέντα των κοινοπραξιών (σ.σ. Ουκρανίας, Τουρκίας) βασίζεται στη συμπαραγωγή αεροσκαφών που βασίζονται στα αεροσκάφη, Antonov, καθώς και κινητήρες αεροσκαφών και ιπτάμενων μέσων στη βάση την εμπειρία της κρατικής επιχείρησης, Ivchenko-Progress».
Εξέφρασε, μάλιστα, την ελπίδα ότι σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο, θα υπάρξει συμπαραγωγή αεροσκάφους της «οικογένειας Αντώνοφ».
«Ενοποίηση» πολεμικών βιομηχανιών
Οι τομείς, για τους οποίους ενδιαφέρονται οι δύο πλευρές να προχωρήσουν τη συνεργασία τους, η οποία, ήδη, συνοδεύεται από πλειάδα κρατικών και ιδιωτικών συμφωνιών, καθώς και επισκέψεων του Ουκρανού προέδρου, Ζελένσκι, στην Τουρκία, αλλά και Τούρκων παραγόντων στην Ουκρανία, είναι, μεταξύ άλλων, οι εξής:
1.«Εξερεύνηση» του διαστήματος.
Η Τουρκία φέρεται να ενδιαφέρεται για το ουκρανικό πρόγραμμα δορυφόρων επιτήρησης. Αυτό έχει δηλώσει ο Ουκρανός αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Στρατηγικών Βιομηχανιών, Oleh Urusky, τον Αύγουστο του 2020, οπότε συναντήθηκε με τον υπουργό Βιομηχανίας και Τεχνολογίας της Τουρκίας, Mustafa Varank.
Να σημειωθεί ότι προ μηνών, ο Ταγίπ Ερντογάν «υποσχόταν» στους Τούρκους ότι η Τουρκία θα γίνει διαστημική δύναμη. Κι' αυτό, εν μέσω δραματικής οικονομικής και υγειονομικής κρίσης στην γείτονα.
2.Δημιουργία κοινοπραξιών για την παραγωγή αεροσκαφών και κινητήρων αεροσκαφών.
3.Εξοπλισμός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας από την Τουρκία. Ήδη, συστήματα τηλεπικοινωνιών VHF αγοράστηκαν το 2016 από την τουρκική εταιρεία Aselsan.
4.Εκσυγχρονισμός παλαιών τουρκικών ελικοπτέρων, αλλά και κινητήρες για τα επιθετικά ελικόπτερα που σχεδιάζει η Τουρκία.
Ειδικότερα, ουκρανικοί κινητήρες δεν αποκλείεται να μπουν στα επιθετικά ελικόπτερα, TAI ATAK-2, που αναπτύσσεται από την Turkish Aerospace Industries (TAI), όπως έχει δηλώσει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλός της, Temel Kotil.
5.Συμπαραγωγή μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Να σημειωθεί πως η Ουκρανία ήταν μια από τις πρώτες χώρες που απέκτησε το Bayraktar TV2.
Σύμφωνα με τον Ουκρανό αναπληρωτή πρωθυπουργό, Oleg Urusky, εξετάζεται η δημιουργία κοινοπραξίας στην Ουκρανία και για την παραγωγή UAV.
Από τη μεριά του, ο Ουκρανός πρέσβης στην Τουρκία, είπε: «Η συνεργασία σε αυτόν τον τομέα δεν σταματά, αλλά έχει περαιτέρω δυναμική, αφού η τουρκική, Akinji UAVs, θα αποκτήσει ουκρανικούς κινητήρες».
6.Συνεργασία στον τομέα των τεθωρακισμένων και των αρμάτων μάχης. Ήδη, το ουκρανικό πλέγμα ενεργού προστασίας, Zaslon, χρησιμοποιείται στα τουρκικά άρματα μάχης (σύστημα KAZ Pulat), ενώ έχει γίνει λόγος για τουρκική παραγωγή και εξαγωγές του.
7.Η Τουρκία σκοπεύει να ξεκινήσει την παραγωγή ουκρανικών αντιαρματικών πυραύλων (RPG), «Σκύθης» («Skif» είναι η εξαγωγική ονομασία του συστήματος Stugna-P).
Πρόκειται, ουσιαστικά, για «αντίγραφο» του θεωρούμενου διεθνώς ως άκρως αποτελεσματικού, ρωσικού, Kornet. Το τελευταίο διαθέτουν και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Να σημειωθεί πως αντιαρματικά, Skif, παραδόθηκαν από την τουρκική εταιρεία, Aselsan, στις Ένοπλες Δυνάμεις του Κατάρ με την ονομασία, Serdar.
Πληροφορίες σχετικά με το ενδιαφέρον της τουρκικής πλευράς για τα ουκρανικά αντιαρματικά συστήματα, έγιναν γνωστές από συνέντευξη του διευθύνοντα συμβούλου του ουκρανικού κρατικού φορέα εξαγωγών, Ukrspetsexport, Vadym Nozdrya.
9.Η δυνατότητα δημιουργίας κοινοπραξίας για την κατασκευή πολεμικών πλοίων, συμπεριλαμβανομένων των κορβετών, που ήδη φτιάχνει η Τουρκία, σύμφωνα με τον αναπληρωτή πρωθυπουργό Oleg Urusky.
10.Ενα νέο ουκρανικό «αντι-drone» ραντάρ, σύμφωνα με πληροφορίες στον ουκρανικό Τύπο, φέρεται ότι θα εξαχθεί από την Τουρκία, και όχι από την Ουκρανία, στην Κορέα (!). Κάτι που, εάν ισχύει, σημαίνει ότι Κίεβο και Άγκυρα έχουν και άλλες μυστικές συμφωνίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.