«Εγώ χωρίς φως δε δουλεύω» Ανέκδοτο με τους κλασικούς Έλληνες δημοσίους υπαλλήλους

Μια μέρα ένας Δημόσιος υπάλληλος που είχε κουραστεί να κάθεταο και με τον προϊστάμενο του σπασίκλα που δεν του έδινε ποτέ ρεπό αν και η υπη...

Μια μέρα ένας Δημόσιος υπάλληλος που είχε κουραστεί να κάθεταο και με τον προϊστάμενο του σπασίκλα που δεν του έδινε ποτέ ρεπό αν και η υπηρεσία τους ήταν θέσεις "ψυγείων", αποφάσισε να κάνει τον τρελό μπας και τσιμπήσει καμιά αναρρωτική κι έτσι κρεμάστηκε από το ταβάνι και άρχισε να φωνάζει:

Είμαι το φως, είμαι το φως, είμαι το φως!!!!

Σε λίγο πάει ο προϊστάμενος μες στο γραφείο του και του λέει:

- Κατέβα από το ταβάνι παιδί μου!! Σίγουρα είσαι καλά, μήπως χρειάζεσαι λίγες μέρες άδεια;

Μόλις το ακούει αυτό ο υπάλληλος κατέβηκε από το ταβάνι μάζεψε τα πράγματά του και χαρούμενος πήγαινε προς την έξοδο, αλλά μόλις τον βλέπει ο συνάδελφός σηκώνετε και φεύγει κι αυτός!!!

Μόλις το καταλαβαίνει αυτό το προϊστάμενος του λέει:

- Εσύ που πας; Στον άλλο έδωσα άδεια!!!!

Και τότε του απαντάει ο άλλος Δημόσιος υπάλληλος:

-Εγώ χωρίς φως δεν δουλεύω!!!!