Τις επόμενες μέρες, ο Αμερικανικός Στρατός “φορτώνει” τα πρώτα Μ1117 που βρίσκονται σε γερμανικό έδαφος, και πριν το τέλος του μήνα, θα βρ...
Τις επόμενες μέρες, ο Αμερικανικός Στρατός “φορτώνει” τα πρώτα Μ1117 που βρίσκονται σε γερμανικό έδαφος, και πριν το τέλος του μήνα, θα βρίσκονται στη χώρα μας, ως ιδιοκτησία του Ελληνικού Στρατού. Μετά από δεκαετίες “πατεντών”, ο Ελληνικός Στρατός θα αποκτήσει δωρέαν τροχοφόρα θωρακισμένα οχήματα, για πλήθος αποστολών. Το όχημα, θεωρείται από τα καλύτερα προστατευμένα παγκοσμίως, και σίγουρα είναι πολύ ισχυρότερα προστατευμένα από τα αντίστοιχα τουρκικά τροχοφόρα σε υπηρεσία.
To M1117, δεν είναι ένα φθηνό όχημα. Οι Αμερικανοί, τοποθέτησαν τη θωράκιση όχι μόνο στο πάτωμα (για προστασία από εκρήξεις ναρκών), αλλά και σε όλο το σκάφος. Έτσι η προστασία του θεωρείται ανώτερη όχι μόνο του Μ113 και του VBL, αλλά υπό προυποθέσεις μέχρι και εκείνη του Leopard 1A5, από τα οχήματα που υπηρετούν στον Ελληνικό Στρατό. Και καθώς τα Μ1117 θα αναλάβουν αποστολές που μέχρι σήμερα εκτελούν στην καλύτερη περίπτωση Μ113, στη χειρότερη αθωράκιστα GD240/290 με πολυβόλο, καταλαβαίνουμε την αναβάθμιση που προσφέρει στις μονάδες του Ελληνικού Στρατού.
Γιατί τα γράφουμε αυτά; Γιατί έχουμε διαπιστώσει, μια σειρά άρθρων που καταφέρονται εναντίον του Μ1117, ελπίζοντας προφανώς σε κάτι… αλήθεια, σε τι; Η ΠΤΗΣΗ πρώτη είχε αποκαλύψει πως τα οχήματα προσφέρονται δωρεάν. Αν και στην αρχή υπήρχε μια πληροφορία για κάποιο τίμημα λόγω της παραχώρησης μέσω EDA, κάπου κοντά στα 85 εκ. ευρώ (ή 100 εκ. δολάρια). Η αλήθεια είναι πως από την πρώτη στιγμή ΥΕΘΑ και του ΑΓΕΕΘΑ είχαν ζητήσει δωρεάν παραχώρηση, και οι Αμερικανοί αποφάσισαν να παραχωρήσουν τα οχήματα δωρεάν. ΔΩΡΕΑΝ.
Πόσο “κοστίζει” όμως αυτό το δωρεάν; Καταρχάς ας δούμε πόσο αξίζουν τα οχήματα. Η αποτίμησή τους σήμερα, είναι 960.000.000 δολάρια. Ναι, δεν έχουμε γράψει λάθος, το κάθε όχημα, ακόμη και σήμερα, πωλείται as is where is, 800.000$ έκαστο. Λογικό, καθώς τα οχήματα δεν έχουν πολεμήσει, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν έχουν πολλά χιλιόμετρα, δεν έχουν πατήσει “κακοτράχαλο” έδαφος, καθώς όλα ανήκαν στην Αμερικανική Στρατονομία. Η συγκεκριμένη δεν κάνει πολεμικές επιχειρήσεις, παρότι τα Μ1117 άνετα έχουν θέση στον US Army και τις μονάδες πρώτης γραμμής.
Το ξαναλέμε, οι Αμερικανοί αποφάσισαν να μας τα δώσουν δωρεάν. Δηλαδή, ο ΕΣ θα αποκτήσει μαζικά ένα σύγχρονο όχημα, σε περίπου 1.200 αντίτυπα, εκ των οποίων περισσότερα από 400 είναι σε εξαιρετική κατάσταση, σχεδόν καινούργια. Αλλά εδώ μπαίνει το ελληνικό δαιμόνιο και η καχυποψία, ότι οι Αμερικανοί μας κοροϊδεύουν με “σαπάκια”. Στην ίδια αντίληψη βέβαια ό,τι είναι αμερικανικό αποκαλείται “σαπάκι”, ενώ αν είναι ρωσικό ή γερμανικό εκθειάζεται. Το ότι οι αμερικανοί πολεμούν παντού στον πλανήτη, δεν παίζει ρόλο.
Τώρα, από τη στιγμή που μας τα πρότειναν οι Αμερικανοί, συνέβησαν διάφορα στο ΥΠΕΘΑ από κάποιους, που για άγνωστους λόγους δεν ήθελαν να προχωρήσει το πρόγραμμα. Λίγο λοιπόν μια περίεργη “γραφειοκρατία”, λίγο η τότε ΓΔΑΕΕ, λίγο ο κορωνοϊός, λίγο η “λάσπη”, τα Μ1117 όλο τα ακούγαμε, κι όλο δεν τα βλέπαμε. Την ίδια περίοδο οι Αμερικανοί τα απέσυραν από υπηρεσία με βάση δικούς τους σχεδιασμούς ανανέωσης υλικού, οπότε όπως είναι οι κανονισμοί τους, τους αφαιρέθηκαν συγκεκριμένα υλικά.
Έτσι, τα Μ1117, με ελληνική ευθύνη καθυστέρησαν τόσο να γίνουν αποδεκτά, ώστε πολλά οχήματα να αποσυρθούν και να αφαιρεθεί ο πολύτιμος οπλισμός τους. Υπενθυμίζουμε πως τα οχήματα έχουν ως κύριο όπλο το βομβιδοβόλο των 40 χιλιοστών, Mk19, καθώς και δυο πολυβόλα, ένα Μ.2ΗΒ των 12,7 χιλιοστών, κι ένα FN MAG των 7,62 χιλιοστών. Έτσι, για να είμαστε ξεκάθαροι, αν εμείς είχαμε κινηθεί νωρίτερα, τα όπλα θα είχαν μείνει στα οχήματα. Αφαιρέθηκαν όχι για να μας “ρίξουν” οι Αμερικανοί, αλλά δεν γίνεται να μένουν όπλα αφημένα στο ύπαιθρο, σε “μάντρες” μεταχειρισμένου υλικού.
Έπρεπε να “πέσει” στην υπόθεση ο ίδιος ο ΥΕΘΑ με τον ΑΓΕΕΘΑ και να προσπαθήσουν μέσω των γραφείων τους να βρουν λύσεις. Τελικά, η υπόθεση των Μ1117 έτρεξε πολύ γρήγορα με τη νέα ηγεσία της ΓΔΑΕΕ μετά τον Μάιο, και η παραλαβή των οχημάτων υπεγράφηκε σε χρόνο ρεκόρ, και βρέθηκε λύση για κάθε πρόβλημα. Μέχρι τότε, γινόταν το αντίθετο. Και τα Μ1117 μπήκαν σε μια “σειρά”, και άρχισαν να ετοιμάζονται για την άφιξη τους στην Ελλάδα.
Τι έγινε μετά εδώ στη χώρα μας δεν περιγράφεται. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μια παραχώρηση πολύτιμου υλικού για τον ΕΣ, αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, έγινε στόχος αρνητικών δημοσιευμάτων και σχολιασμών, και διαβάσαμε ότι δεν έχουμε διαβάσει για το όχημα. Μερικοί θεωρούν ότι είναι καλύτερο να παραμείνουν σε υπηρεσία τα τζιπάκια GD240/290 σε ρόλους αναγνώρισης, λες και δεν θα τα οδηγούν Έλληνες στρατιώτες. Ή πως πρέπει να αγοράσουμε κάτι “άλλο”, χωρίς βέβαια να κατονομάζεται κάποια εναλλακτική, γιατί τέτοια και δωρεάν, δεν υπάρχει. Με χρήματα, του Έλληνα φορολογούμενου, ναι, υπάρχουν πολλές λύσεις. Δωρεάν, ουδεμία.
Πάμε τώρα στην επένδυση που πρέπει να κάνει ο ΕΣ, για αυτά τα 1.200 οχήματα. Καταρχάς, δεν έχουν ασυρμάτους. Ωραία, πόσο κοστίζουν 1.200 ασύρματοι; Που μάλιστα, μπορούν να είναι δικτυοκεντρικοί. Δεν φτιάχνει τέτοιο εξοπλισμό η Intracom Defence; H EFA Group; H MILTECH; Δεν υπάρχουν εταιρείες στην Ελλάδα που φτιάχνουν προηγμένες επικοινωνίες; Δεν είναι ελληνική 100% η IDE με το WHISPR; Ούτως ή άλλως δεν θα βάζαμε κάτι προηγμένο στα οχήματα αυτά; Ή θέλαμε σώνει και καλά τους αμερικανικούς ασυρμάτους; Γιατί; για να μιλάμε με τα M1A2 Abrams που δεν έχουμε;
Πάμε στα όπλα, γιατί ακούσαμε ή διαβάσαμε τόσα πολλά για τα “άοπλα Μ1117”. Τι θέλουν για να είναι πλήρως οπλισμένα; Ένα Mk19 40mm, 1 x M.2HB 12,7 mm, 1 MAG 12,7 mm. Πόσο κάνει κάθε καινούργιο Mk19; Από ανοιχτές πηγές, το κόστος κάθε νέου βομβιδοβόλου, είναι 17.000 δολάρια. Αν αυτό το πολλαπλασιάσεις με 1.200, βγάζεις κόστος 20 εκ. δολάρια, χωρίς εκπτώσεις. Με εκπτώσεις λόγω μαζικής παραγγελίας μιλάμε για λιγότερα από 12-14 εκ. ευρώ (ενώ υπάρχει και δυνατότητα κατασκευής στα ΕΑΣ).
Πάμε στα… δυσεύρετα Μ.2ΗΒ των 12,7 χιλιοστών. Πράγματι, είναι ένα σπάνιο όπλο, και ο ΕΣ δεν τα έχει χιλιάδες σε υπηρεσία ή σε αποθήκευση (#ΝΟΤ). Γιατί το Μ.2ΗΒ είναι το γνωστό μας 50άρι που έχουμε τεράστιο απόθεμα. Όσο για τα πολυβόλα των 7,62 χιλιοστών, αυτά είναι τα γνωστά μας FN MAG. Δεν θα το αναλύσουμε πολύ. Πόσα FN MAG έχουμε σε αποθήκευση; Κάνουν ή όχι για τα Μ1117; Κάνουν. Ίσως θέλουν κάποια μετατροπή στη βάση τους. Μέχρι εκεί όμως.
Και τέλος, θέλουν μεταφορά. Δυστυχώς, εκεί φταίμε πάλι εμείς, καθώς “χάσαμε” πολλά που ήταν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Υπάρχουν ευτυχώς πολλά στην Καλιφόρνια. Αλλά το κόστος των μεταφορικών έχει εκτοξευτεί τους τελευταίους μήνες. Και πάλι, το κόστος για κάθε όχημα, για να έρθει στον Πειραιά ή σε άλλο λιμάνι (π.χ. Βόλο), φτάνει τα 10 με 15.000 δολάρια. Δηλαδή, κάτω από 20 εκ. δολάρια για μεταφορά από τις ΗΠΑ.
Αν όλα αυτά, τα αθροίσουμε, υπολογίζουμε νέους ασυρμάτους, νέα πολυβόλα, νέα βομβιδοβόλα, και μεταφορικά, ο ΕΣ θα πρέπει να “ξοδέψει” περίπου 80 με 90 εκ. ευρώ (εξακριβωμένο). Φυσικά δεν θα χρειαστούν τόσα, γιατί ο ΑΓΕΣ στην τελευταία επίσκεψη στις ΗΠΑ, εξασφάλισε κάποια όπλα. Τα άλλα ή θα τα αγοράσουμε ή θα τα βρούμε (στις αποθήκες μας προφανώς). Δηλαδή, με πολύ λογικό κόστος (κατ’ εκτίμηση περί τα 40 εκ. ευρώ), θα αποκτήσουμε 1.200 οχήματα με κεραμική θωράκιση, όπλα και ασυρμάτους. Ούτε το είχαμε ονειρευτεί.
Για να μην υπάρχει κάποια παρανόηση, δεν τίθεται θέμα “απαγόρευσης μετατροπών”. Τα οχήματα δεν είναι ελικόπτερα ή αεροσκάφη. Προφανώς και ο χρήστης τα κάνει ότι θέλει, τα βάφει, τα τρυπάει, τα πάει σε πάρτυ ή σε αποβάσεις. Μετατροπές που δεν εγκρίνονται από τον κατασκευαστή, έχουμε μόνο σε ιπτάμενα μέσα, που αν “βάλουμε χέρι” δεν παίρνουμε πιστοποιητικό “αξιοπλοΐας”. Δηλαδή, βάζει η Τουρκία το AESA της ASELSAN σε F-16 της, και μετά το αεροσκάφος πετάει με ευθύνη της Τουρκίας κι όχι της Lockheed Martin. To να λέμε το ίδιο για οχήματα με εμπορικά συστήματα (κινητήρας, κιβώτιο, μετάδοση), είναι αστείο.
Για να είμαστε σαφείς: ήδη ο ΕΣ έχει αποφασίσει που θα τα χρησιμοποιήσει τα οχήματα. Και για τις αλλαγές που θα κάνει, και τι οπλισμό θα έχουν, ενώ συζητά για τις επικοινωνίες τους. Και αυτοί που… ζορίζονται με την όλη εξέλιξη, ας επανεξετάσουν τη λογική τους και το τι ακριβώς εξυπηρετούν.https://www.ptisidiastima.com
Τι έγινε μετά εδώ στη χώρα μας δεν περιγράφεται. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μια παραχώρηση πολύτιμου υλικού για τον ΕΣ, αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, έγινε στόχος αρνητικών δημοσιευμάτων και σχολιασμών, και διαβάσαμε ότι δεν έχουμε διαβάσει για το όχημα. Μερικοί θεωρούν ότι είναι καλύτερο να παραμείνουν σε υπηρεσία τα τζιπάκια GD240/290 σε ρόλους αναγνώρισης, λες και δεν θα τα οδηγούν Έλληνες στρατιώτες. Ή πως πρέπει να αγοράσουμε κάτι “άλλο”, χωρίς βέβαια να κατονομάζεται κάποια εναλλακτική, γιατί τέτοια και δωρεάν, δεν υπάρχει. Με χρήματα, του Έλληνα φορολογούμενου, ναι, υπάρχουν πολλές λύσεις. Δωρεάν, ουδεμία.
Πάμε στα όπλα, γιατί ακούσαμε ή διαβάσαμε τόσα πολλά για τα “άοπλα Μ1117”. Τι θέλουν για να είναι πλήρως οπλισμένα; Ένα Mk19 40mm, 1 x M.2HB 12,7 mm, 1 MAG 12,7 mm. Πόσο κάνει κάθε καινούργιο Mk19; Από ανοιχτές πηγές, το κόστος κάθε νέου βομβιδοβόλου, είναι 17.000 δολάρια. Αν αυτό το πολλαπλασιάσεις με 1.200, βγάζεις κόστος 20 εκ. δολάρια, χωρίς εκπτώσεις. Με εκπτώσεις λόγω μαζικής παραγγελίας μιλάμε για λιγότερα από 12-14 εκ. ευρώ (ενώ υπάρχει και δυνατότητα κατασκευής στα ΕΑΣ).
Πάμε στα… δυσεύρετα Μ.2ΗΒ των 12,7 χιλιοστών. Πράγματι, είναι ένα σπάνιο όπλο, και ο ΕΣ δεν τα έχει χιλιάδες σε υπηρεσία ή σε αποθήκευση (#ΝΟΤ). Γιατί το Μ.2ΗΒ είναι το γνωστό μας 50άρι που έχουμε τεράστιο απόθεμα. Όσο για τα πολυβόλα των 7,62 χιλιοστών, αυτά είναι τα γνωστά μας FN MAG. Δεν θα το αναλύσουμε πολύ. Πόσα FN MAG έχουμε σε αποθήκευση; Κάνουν ή όχι για τα Μ1117; Κάνουν. Ίσως θέλουν κάποια μετατροπή στη βάση τους. Μέχρι εκεί όμως.
Και τέλος, θέλουν μεταφορά. Δυστυχώς, εκεί φταίμε πάλι εμείς, καθώς “χάσαμε” πολλά που ήταν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Υπάρχουν ευτυχώς πολλά στην Καλιφόρνια. Αλλά το κόστος των μεταφορικών έχει εκτοξευτεί τους τελευταίους μήνες. Και πάλι, το κόστος για κάθε όχημα, για να έρθει στον Πειραιά ή σε άλλο λιμάνι (π.χ. Βόλο), φτάνει τα 10 με 15.000 δολάρια. Δηλαδή, κάτω από 20 εκ. δολάρια για μεταφορά από τις ΗΠΑ.
Αν όλα αυτά, τα αθροίσουμε, υπολογίζουμε νέους ασυρμάτους, νέα πολυβόλα, νέα βομβιδοβόλα, και μεταφορικά, ο ΕΣ θα πρέπει να “ξοδέψει” περίπου 80 με 90 εκ. ευρώ (εξακριβωμένο). Φυσικά δεν θα χρειαστούν τόσα, γιατί ο ΑΓΕΣ στην τελευταία επίσκεψη στις ΗΠΑ, εξασφάλισε κάποια όπλα. Τα άλλα ή θα τα αγοράσουμε ή θα τα βρούμε (στις αποθήκες μας προφανώς). Δηλαδή, με πολύ λογικό κόστος (κατ’ εκτίμηση περί τα 40 εκ. ευρώ), θα αποκτήσουμε 1.200 οχήματα με κεραμική θωράκιση, όπλα και ασυρμάτους. Ούτε το είχαμε ονειρευτεί.
Για να μην υπάρχει κάποια παρανόηση, δεν τίθεται θέμα “απαγόρευσης μετατροπών”. Τα οχήματα δεν είναι ελικόπτερα ή αεροσκάφη. Προφανώς και ο χρήστης τα κάνει ότι θέλει, τα βάφει, τα τρυπάει, τα πάει σε πάρτυ ή σε αποβάσεις. Μετατροπές που δεν εγκρίνονται από τον κατασκευαστή, έχουμε μόνο σε ιπτάμενα μέσα, που αν “βάλουμε χέρι” δεν παίρνουμε πιστοποιητικό “αξιοπλοΐας”. Δηλαδή, βάζει η Τουρκία το AESA της ASELSAN σε F-16 της, και μετά το αεροσκάφος πετάει με ευθύνη της Τουρκίας κι όχι της Lockheed Martin. To να λέμε το ίδιο για οχήματα με εμπορικά συστήματα (κινητήρας, κιβώτιο, μετάδοση), είναι αστείο.
Για να είμαστε σαφείς: ήδη ο ΕΣ έχει αποφασίσει που θα τα χρησιμοποιήσει τα οχήματα. Και για τις αλλαγές που θα κάνει, και τι οπλισμό θα έχουν, ενώ συζητά για τις επικοινωνίες τους. Και αυτοί που… ζορίζονται με την όλη εξέλιξη, ας επανεξετάσουν τη λογική τους και το τι ακριβώς εξυπηρετούν.https://www.ptisidiastima.com
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.