ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΣΤΟΕΣ δεν έχει μόνο η ΑΘΗΝΑ... ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Γίνεται χαμός κάτω από το έδαφος και με πολύ περισσότερο μυστήριο!...!!

Στην οδό Λαγκαδά υπάρχει το συμμαχικό νεκροταφείο του Ζέϊτενλικ, που φιλοξενεί 22.000 κρανία στρατιωτών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, κυ...

Στην οδό Λαγκαδά υπάρχει το συμμαχικό νεκροταφείο του Ζέϊτενλικ, που φιλοξενεί 22.000 κρανία στρατιωτών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, κυρίως Σέρβων. Πρόκειται για τον ιερότερο τόπο προσκυνήματος των Σέρβων στον ελλαδικό χώρο.

Ακόμη και σήμερα το επισκέπτονται χιλιάδες Σέρβοι, που πολέμησαν στα πεδία των μαχών στη Βοσνία και στο Κόσοβο, προσπαθώντας να εντοπίσουν τα οστά των παππούδων τους που σκοτώθηκαν στο Μακεδονικό Μέτωπο.

Στην ιερή γεωγραφία των Σέρβων το Ζέϊτενλικ θεωρείται κομβικό σημείο, που δείχνει το δρόμο της θυσίας... (Για το παράξενο νεκροταφείο του Ζέιτενλικ θ’ αναφερθούμε εκτενώς στο επόμενο «Δυτικώς»).

Και τι να πει κανείς για την εκπληκτική ηχητική της Ροτόντας, που μοιάζει μ’ ένα αρχαίο μεγαφωνικό σύστημα με «έκο θριαμβικό»; Πρέπει να ακούσετε ένα περιστέρι να φτερουγίζει μέσα της. Μοιάζει σαν το πέταγμα αγγέλου. Μήπως γι’ αυτό λεγόταν η Ροτόντα και «Ναός των Αγίων Αγγέλων»;

Αλλά ακόμη και τα πεζοδρόμια της πόλης κρύβουν τα δικά τους μυστικά. Πρόκειται για καπάκια υπονόμων με παράξενα σύμβολα. Ποιος μπορεί ν’ αποκρυπτογραφήσει αυτές τις «αστικές σημαδούρες», που ίσως σχετίζονται με τη χαρτογράφηση των ενεργειακών δικτύων και των τελλουρικών ρευμάτων; Ίσως ακόμη τα καπάκια αυτά να οδηγούν απλά σ’ ένα υπόγειο δίκτυο στοών, έναν ανήλιαγο κόσμο προσιτό μονάχα σ’ ελάχιστους τολμηρούς.

Ένας σκοτεινός κόσμος κάτω από την πόλη

Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη των κάστρων, των πύργων, των βυζαντινών εκκλησιών, των αρχαίων ερειπίων, των νεκροταφείων και των υπόγειων στοών. Κάτω από τα πόδια μας υπάρχει μια υπόγεια Θεσσαλονίκη, που χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Κάποτε αυτή η υπόγεια Θεσσαλονίκη ήταν ένα αρκετά πολυσύχναστο μέρος, ενώ σήμερα σώζονται μόνον κάποια μεμονωμένα τμήματα της. Και δεν μιλάμε απλά για κρύπτες, όπως εκείνη στα υπόγεια του Αγίου Δημητρίου ή η κρύπτη του Μακεδονικού Αγώνα κάτω από τη Μητρόπολη. Μιλάμε για ένα καλά οργανωμένο δίκτυο στοών, που ανάγεται στην ελληνιστική εποχή.

Ο πύργος των φυλακών του Επταπυργίου (Γεντί Κουλέ)

Αρχικά υπήρχαν δύο στρατιωτικές σήραγγες, η Φαρδιά και η Στενή που διέτρεχαν την πόλη. Η Στενή σήραγγα (1,7 μέτρα πλάτος και 2 μέτρα ύψος) ξεκινούσε από το λιμάνι, διέτρεχε λοξά τα τείχη, περνώντας κοντά από την εκκλησία των Δώδεκα Αποστόλων και κατέληγε στο σημερινό Επταπύργιο. Η Στενή ξεκινούσε μέσα από τα τείχη, δεξιά από την αριστερή «Πορτάρα», περνούσε κάτω από το Διοικητήριο και κατέληγε στα θαλάσσια στόμια των πύργων του Τοπ Χανέ. Αυτές τις ελληνιστικές στρατιωτικές σήραγγες επέκτειναν αργότερα οι Ρωμαίοι.

Την περίοδο της Pax Romana οι στρατιωτικές σήραγγες περιέπεσαν σε αχρηστία. Η ύπαρξη τους όμως παρακίνησε τους πρώτους Χριστιανούς να δημιουργήσουν ένα παράλληλο δίκτυο κατακομβών, που χρησιμοποιούνταν ως τόποι θρησκευτικής λατρείας και μυστικής συνάθροισης.

Οι κατακόμβες αυτές συνέδεαν τους πρωτοχριστιανικούς ναούς μ’ ένα λαβυρινθώδες δίκτυο στοών και κατακομβών, που το ξεπερνούσε μονάχα εκείνο της Ρώμης. Ακόμη και σήμερα σώζονται κάποια τμήματά του. Στο δάπεδο του Όσιου Δαβίδ υπάρχει μια καταπακτή, που οδηγεί σ’ αυτόν τον υπόγειο κόσμο...

Τις σήραγγες τις χρησιμοποιούσαν και οι βυζαντινοί Αυτοκράτορες για τις «υπερκόσμιες» εμφανίσεις τους: ενώ το πλήθος τους έβλεπε κατά τη διάρκεια της λειτουργίας στον Άγιο Δημήτριο, ξαφνικά, χωρίς να φύγουν από εκεί, εκείνοι εμφανίζονταν στην Αγία Σοφία! Υπήρχε επίσης και η λεγόμενη Στοά των Κάστρων, που διέτρεχε τα τείχη από το Λευκό Πύργο ως το Επταπύργιο και χωρούσε ολόκληρη άμαξα. Τμήμα αυτής της Στοάς σώζεται μέσα στο σούπερ μάρκετ Μερκάτο στην Ιπποδρομίου.

Τον 19ο αιώνα κατασκευάστηκε από «λαγουμτζήδες» η τελευταία υπόγεια σήραγγα στη Θεσσαλονίκη, για να διευκολύνει τη διαφυγή ανθρώπων, κρυφά από τον έλεγχο των πυλών. Βρισκόταν στην Άνω Πόλη, ξεκινούσε από ένα σπίτι μέσα από τα τείχη και έβγαινε σ’ έναν οίκο ανοχής έξω από τα τείχη! Τα «διόδια» ήταν δύο λίρες...

Τι να σώζεται άραγε από αυτό τον υπόγειο κόσμο της Θεσσαλονίκης; Μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σώζονταν αρκετά τμήματα των υπόγειων στοών. Ορισμένα χρησιμοποιούνταν ως καταφύγια για τους βομβαρδισμούς, ενώ κάποια άλλα ήταν μια ατραξιόν για τολμηρούς τουρίστες, που έντρομοι άκουγαν κάτω από την Εγνατία τον ήχο του διερχόμενου τραμ, που έμοιαζε σαν κεραυνός! Η εργολαβική επέλαση των δεκαετιών του 1950 και του 1960 μείωσε δραματικά τις υπόγειες στοές της πόλης μας, αλλά δεν τις εξαφάνισε. Η κατασκευή του Μετρό είναι σίγουρο ότι θα μας φέρει προ εκπλήξεων...

Ο «Παράδεισος» των Συνωμοσιολόγων

Η Θεσσαλονίκη είναι πράγματι μια Terra Incognita, που ξέρει καλά να φυλά τα μυστικά της. Οι επίδοξοι ερευνητές των μυστηρίων της διατρέχουν τον κίνδυνο να χαθούν μέσα σ’ έναν αχαρτογράφητο χώρο, όπου ενδημούν οι θρύλοι και οι φήμες και λιγότερο η αντικειμενική πληροφόρηση. Οι ιστοριοδίφες μπορούν εύκολα να μπερδευτούν από την πληθώρα των γεγονότων που συνέβησαν ανά τους αιώνες στην πόλη. Οι μόνοι τυχεροί ίσως πρέπει να θεωρούνται οι συνωμοσιολόγοι, καθώς η Θεσσαλονίκη είναι ένας «παράδεισος» γι’ αυτούς. Όπως τα μέρη που έχουν την ιδιότητα να συγκεντρώνουν αστραπές και καταιγίδες, έτσι και ο μυχός του Θερμαϊκού έχει την τάση να συγκεντρώνει πολιτικά πάθη, μίση, υπερβολές, μυστικιστικές τάσεις και μπόλικες συνωμοσίες.

Και ως γνωστόν οι συνωμοσίες αγαπούν το σκοτάδι. Τη νύχτα η Θεσσαλονίκη αλλάζει. Ένας άλλος εαυτός αναδύεται μέσα από το παιχνίδισμα των σκιών. Το μυστήριο τριγυρνά στους δρόμους της, συχνά μάλιστα αρκετά αδιάκριτα. Η Θεσσαλονίκη μοιάζει ν’ αποστρέφεται το φως της ημέρας, και να βυθίζεται αυτάρεσκα στον αχαρτογράφητο κόσμο της νύχτας. Μιας νύχτας που ξεγελά το μυαλό των διαβατών, παίζοντας περίτεχνα με σκιές, μνήμες και όνειρα.

Στην ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης υπάρχει μια παράξενη ενεργειακή φόρτιση, ιδιαίτερα αντιληπτή από τους ρομαντικούς και τους μυστικιστές, που προδιαθέτει για εσωτερικές ενατενίσεις, ιδεολογικές ζυμώσεις, συνθέσεις και συγκρητισμούς. Καθόλου τυχαίο που στην πόλη μας γεννήθηκαν ιδεολογίες και κινήματα, τα οποία άλλαξαν το ρου της ιστορίας της περιοχής.

Το «Αλχημιστικό Εργαστήρι» του 21ου Αιώνα

Όπως και στις αρχές του 20ου αιώνα έτσι και σήμερα η Θεσσαλονίκη ξαναγίνεται το «κλειδί» για τα Βαλκάνια και ως τέτοιο βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο συνωμοσιών, παρασκηνιακών διαβουλεύσεων και μυστικών συμφωνιών. Η πόλη δεν αποτελεί μόνον έδρα οργανισμών περιφερειακής εμβέλειας, όπως ο Οργανισμός για την Ανασυγκρότηση των Βαλκανίων και η Τράπεζα Παρευξείνιας Συνεργασίας. Είναι και έδρα επίσημων Forum, αλλά και μυστικών συναντήσεων, στις οποίες συμμετέχουν πολύ σημαντικά πρόσωπα, τα οποία καθορίζουν με τις αποφάσεις τους το μέλλον της Βαλκανικής.

Πολλοί από εμάς ίσως να μην το έχουν αντιληφθεί, όμως στους δρόμους της Θεσσαλονίκης κυκλοφορούν μυστικοσύμβουλοι, εμπειρογνώμονες, ερευνητές αγοράς, ειδικοί μάνατζερ πολυεθνικών και κατάσκοποι κάθε εθνικότητας. Όλοι έχουν την ιδιότητα να «οσμίζονται το μέλλον» και με τις πληροφορίες που συλλέγουν είναι σε θέση να το σχεδιάζουν κιόλας! Το μέλλον των Βαλκανίων παίζεται τώρα, και μαζί τους και το μέλλον της πόλης μας. Κατά τη γνώμη μου το ραντεβού της Θεσσαλονίκης με τον 21ο αιώνα θα έχει ως αποτέλεσμα την ανάδειξη μιας μοναδικής κοσμοπολίτικης μητρόπολης στο στερέωμα της νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Αρκεί βέβαια οι ίδιοι οι Θεσσαλονικείς ξεπεράσουν το στείρο τοπικισμό τους, απαλλαγούν από τη μίζερη και αδιέξοδη ελλαδοκεντρική αυτολαγνεία που χαρακτηρίζει την αθηναϊκή ελίτ, αποκτήσουν ένα όραμα, που δένει με το κοσμοπολίτικο παρελθόν της πόλης τους, και ανοιχτούν άφοβα προς το μέλλον. Η τύχη βοηθά τους τολμηρούς. Πόσο μάλιστα αν είναι Θεσσαλονικείς...