Πριν λίγες μέρες, η σελίδα μας άνοιξε για τα “καλά”, το φάκελο του -άκρως απαραίτητου- εκσυγχρονισμού του Ελληνικού Πυροβολικού με νέα πυροβ...
Πριν λίγες μέρες, η σελίδα μας άνοιξε για τα “καλά”, το φάκελο του -άκρως απαραίτητου- εκσυγχρονισμού του Ελληνικού Πυροβολικού με νέα πυροβόλα. Τα νέα -όποια κι αν είναι αυτά- πυροβόλα, θα πρέπει να είναι μιας τελείως διαφορετικής φιλοσοφίας από αυτή που έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα ο Ελληνικός Στρατός. Πρέπει να φύγουμε από τη λογική της ποσότητας και του όγκου πυρός, και να πάμε στη φονική ακρίβεια.
Οι εποχές, που δεκάδες πυροβόλα, το ένα δίπλα στο άλλο, άνοιγαν καταιγιστικό πυρ, κάνοντας ένα μπαράζ πυροβολικού (όπως το μάθαμε να το λέμε και στα ελληνικά), είναι μάλλον άλλων εποχών. Ως παράταξη πυροβόλων, που θα φτάσουν στο σημείο τάξης από έναν και μοναδικό δρόμο, θα είμαι κοντά το ένα στο άλλο, που οι επικεφαλής θα μιλούν μεταξύ τους απευθείας, ή με τα… υπερσύγχρονα, μαγνητικά τηλέφωνα, τεχνολογίας 1944.
Αυτά πλέον δεν μπορούν να υπάρξουν. Ίσως, ο ΕΣ θα πρέπει να σταματήσει να ευημερεί στους αριθμούς, και να αρχίσει να ευημερεί στην πράξη. Δηλαδή, αν π.χ. έχει 100 συρόμενα πυροβόλα των 155 χιλιοστών (Μ-114), και δεν καταφέρει να ρίξει ούτε βλήμα (είτε λόγω μη επαρκούς επάνδρωσης, είτε λόγω καταστροφής στους όρχους των όπλων, είτε λόγω μεγάλης απόστασης των στόχων, είτε γιατί τα Bayraktar πετούν ανενόχλητα, είτε… βάλτε ότι θέλετε), τότε προτιμούμε 6 ή 12 αυτοκινούμενα Archer, που θα κινούνται στις “σκιές”, θα επικοινωνούν με ζεύξεις δεδομένων, θα βάλλουν ξαφνικά, από οπουδήποτε, και θα εξαφανίζονται.
Καθώς όμως τα Archer δεν είναι η μόνη λύση, θα πρέπει να βρούμε περισσότερες επιλογές. Υπάρχουν αρκετά πυροβόλα που τοποθετούνται επί οχήματος 6Χ6 ή 8Χ8, αλλά χωρίζονται σε δυο κατηγορίες. Σε αυτά που απαιτούν παρουσία χειριστών δίπλα στο όχημα, κι εκτός κάλυψης θώρακα, που γεμίζουν ημι-αυτόματα, και σε αυτά που οι χειριστές είναι καλυμμένοι 100% και βάλλουν αυτόματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.