Οι ιστορικές μας ΣΗΜΑΙΕΣ: Τα λάβαρα της Επανάστασης του 1821... από του Ρήγα και της Μάνης, στων Ψαρρών, της Ύδρας και της Κρήτης

Σημαίες-σύμβολα της ελληνικής ιστορίας θα παρελάσουν φέτος, στο πλαίσιο του εορτασμού της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου. Παρατίθετ...

Σημαίες-σύμβολα της ελληνικής ιστορίας θα παρελάσουν φέτος, στο πλαίσιο του εορτασμού της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου.

Παρατίθεται η λίστα με τις ιστορικές σημαίες-σύμβολα του ελληνικού ηρωισμού:

Σημαία του Ρήγα Φεραίου: Είναι η Σημαία που πρότεινε ο Ρήγας Φεραίος ως Σημαία της «Ελληνικής Δημοκρατίας». Απεικονίζει το ρόπαλο του Ηρακλή με τρεις σταυρούς επάνω. Είναι τρίχρωμη, με μαύρο χρώμα στην βάση, που συμβολίζει τον, υπέρ πατρίδας και ελευθερίας, θάνατο, με λευκό χρώμα στην μέση, που συμβολίζει την αθωότητα και με κόκκινο στην κορυφή, που συμβολίζει την αυτεξουσιότητα του Ελληνικού λαού ή κατά άλλους την αυτοκρατορική πορφύρα, την οποία και χρησιμοποιούσαν οι πρόγονοί μας ως ένδυμα πολέμου, το οποίο και έχει την ιδιότητα να καλύπτει το αίμα που τρέχει από τις πληγές.

Σημαία της Μάνης: Είναι η Σημαία που υψώθηκε που υψώθηκε την 17η Μαρτίου 1821 στην Αρεόπολη. Απεικονίζεται ένας κυανός σταυρός σε λευκό πανί. Άνωθεν του σταυρού αναγράφεται η φράση «ΝΙΚΗ ή ΘΑΝΑΤΟΣ» και χρησιμοποιείται η λέξη «ΝΙΚΗ» και όχι «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», γιατί η Μάνη ήταν πάντα ελεύθερη. Υπήρξε ανεξάρτητη καθ' όλη την Τουρκοκρατία, συνώνυμη του τόπου όπου ζουν ελεύθεροι άνθρωποι την περίοδο της δουλείας. Στη βάση του σταυρού αναγράφεται η φράση «ΤΑΝ ή ΕΠΙ ΤΑΣ», η γνωστή έκφραση των Σπαρτιατισσών, όταν ξεπροβόδιζαν τους γιους τους σε πόλεμο.

Σημαία Ύδρας: Είναι η σημαία που ύψωσε ο Πλοίαρχος Αντώνιος Οικονόμου, το 1821, κατά την κήρυξη της Επαναστάσεως στο νησί.

Σημαία Σπετσών: Είναι η σημαία που ύψωσαν οι κάτοικοι του νησιού, κατά την κήρυξη της Επαναστάσεως, στις 3 Απριλίου 1821

Σημαία Ψαρών: Είναι η σημαία που ύψωσαν οι κάτοικοι του νησιού, υπό το Σπετσιώτη Πλοίαρχο Γκίκα Τσούπα, κατά την κήρυξη της Επαναστάσεως στο νησί, ανήμερα το Πάσχα, 10 Απριλίου 1821.

Οι επαναστατικές Σημαίες των τριών ναυτικών νησιών δήλωναν την ακλόνητη πίστη και τη θέληση του σκλαβωμένου Έλληνα για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού και είχαν κοινά σύμβολα το σταυρό, το φίδι, την άγκυρα, το πουλί και το δόρυ, που όλα μαζί επικάθονταν επί της ανεστραμμένης ημισελήνου.

Οι σημαίες των Σπετσών και των Ψαρών έφεραν την επιγραφή «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ», ενώ της Ύδρας έφερε την επιγραφή «Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ». Όλα τα σύμβολα ήταν άμεσα συσχετισμένα με τη Φιλική Εταιρεία.

Ο σταυρός, σύμβολο πίστης και Ορθοδοξίας, συμβόλιζε τη χριστιανοσύνη και τη δικαιοσύνη του Αγώνα.

Η ανεστραμμένη ημισέληνος συμβόλιζε τον ισλαμισμό και την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η επικάθιση του σταυρού επί της ανεστραμμένης ημισελήνου, συμβόλιζε την υπεροχή του Χριστιανισμού.

Το δόρυ τη δύναμη των Ελλήνων.

Η σημαία με την κεφαλή του Θεμιστοκλή, στην Σημαία της Ύδρας, υπενθύμιζε τις θριαμβευτικές νίκες των αρχαίων προγόνων.

Η άγκυρα συμβόλιζε την ελπίδα, τις νικηφόρους εκβάσεις των ναυμαχιών, τη σταθερότητα και την επιμονή του αγώνα στους σκοπούς του.

Το φίδι που περιελίσσεται στην άγκυρα συμβόλιζε τη δύναμη του ελληνικού έθνους, τη γνώση και την ιερότητα του σκοπού του.

Οι επιγραφές «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ» και «Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ» συμβόλιζαν την αποφασιστικότητα του Αγώνα.

Ο οφθαλμός της θείας Πρόνοιας επάνω αριστερά, στην Σημαία της Ύδρας, έδινε την ελπίδα για την επικράτηση των Ελλήνων και την δίκαιη απόληξη του Αγώνα.

Το γαλανό χρώμα του φόντου των Σημαιών της Ύδρας και των Σπετσών, συμβόλιζε τη θάλασσα που ήταν συνδεδεμένη με τη ζωή τους.

Το πουλί, κατ΄ άλλους είναι περιστέρι που βγαίνει από το στόμα του φιδιού ήταν σύμβολο της ελευθερίας του Γένους, ενώ κατ΄ άλλους είναι κουκουβάγια που συμβολίζει την φρόνηση στην διεξαγωγή του Αγώνα.

Το κόκκινο πλαίσιο που περιέβαλε το σύνολο, συμβόλιζε το αίμα που χύνεται για τον Αγώνα.

Σημαία Κρήτης: Η Σημαία που υψώθηκε την 21 Αυγούστου 1866, κατά την έναρξη της Κρητικής Επανάστασης αποτελώντας κορυφαία πράξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κρητών, σύμβολο ηρωισμού και θυσίας. Η αναγραφόμενη φράση «Ένωσις ή Θάνατος» εξέφραζε, με εμφατικό τρόπο, τον προαιώνιο πόθο του κρητικού λαού της ένωσης της Μεγαλονήσου με την μητέρα Ελλάδα.