Οι «Μαύροι εκδικητές»… Η καταπληκτική ιστορία ενός στρατιωτικού σώματος

Η ιστορία του κρατιδίου Μπράουνσβαϊγκ χάνεται στα βάθη των αιώνων αυτού που ήταν γνωστό ως Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνο...

Η ιστορία του κρατιδίου Μπράουνσβαϊγκ χάνεται στα βάθη των αιώνων αυτού που ήταν γνωστό ως Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους. Χωρισμένο δυναστικούς σε κλάδους και παρακλάδια το Δουκάτο του Μπράουνσβαϊγκ ιδρύθηκε το 1235 και έσβησε, ελέω Ναπολέοντα το 1806, για να αναγεννηθεί μετά την εκδίωξη του Κορσικανού δικτάτορα από τη Γερμανία.

Το 1780 δούκας ονομάστηκε ο Κάρολος Γουλιέλμος Φρειδερίκος ο οποίος νυμφεύτηκε την αδερφή του βασιλιά της Βρετανίας Αυγούστα.





Οι δούκες πολεμιστές

Έχοντας πολεμήσει παρά το πλευρό Βρετανίας και Πρωσίας κατά τον Επταετή πόλεμο απέκτησε πολεμική πείρα και αναδείχθηκε σε αξιόλογο στρατιωτικό ηγέτη σε σημείο να ονομαστεί στρατάρχης της Πρωσίας και να ηγηθεί των δυνάμεων της στον πόλεμο κατά των Γάλλων το 1806, αφού προηγουμένως έλαβε μέρος στους πολέμους της Γαλλικής Επανάστασης, αλλά αρνήθηκε ουσιαστικά να πολεμήσει στο Βαλμύ

Τραυματίσθηκε βαριά στη μάχη του Άουερσταντ και πέθανε από το τραύμα του έναν περίπου μήνα αργότερα, στις 10 Νοεμβρίου 1806, αφήνοντας διάδοχό του τον γιο του Φρειδερίκο Γουλιέλμο, ο οποίος έμελλε να έχει το ίδιο τέλος με τον πατέρα του μερικά χρόνια αργότερα. Γεννημένος το 1771, εντάχθηκε στον Πρωσικό Στρατό, με τον βαθμό του λοχαγού, και έλαβε μέρος στους πολέμους της Γαλλικής Επανάστασης μαζί με τον πατέρα του.

Υποστράτηγος πλέον πολέμησε στη μάχη του Άουερσταντ και είδε τον πατέρα του να τραυματίζεται θανάσιμα. Τον διαδέχτηκε μετά τον θάνατό του, αλλά σύντομα η διαδοχή του ήταν απλώς κενό γράμμα καθώς το δουκάτο του καταλήφθηκε από τους Γάλλους και επισήμως ενσωματώθηκε, το 1807, στο βασίλειο της Βεστφαλίας που ο Ναπολέων ίδρυσε ενώνοντας εδάφη του Μπράουνσβαϊγκ, του Ανόβερου και της Πρωσίας και στο οποίο τοποθέτησε βασιλιά τον αδερφό του Ιερώνυμο, τον λεγόμενο και «χαρούμενο μονάρχη».

Ο δούκας Φρειδερίκος Γουλιέλμος κατέφυγε τότε στον πενθερό του, δούκα του Μπάντεν όπου και παρέμεινε μέχρι το 1809, όταν άρχισε και η μεγάλη περιπέτεια.

Αγώνας για εκδίκηση

Το 1805 η Αυστρία είχε υποστεί την ταπεινωτικότερη ήττα της ιστορίας της ηττώμενη στην Ουλμ και στο Αούστερλιτς. Η ήττα στοίχισε αίμα, χρήμα, κύρος, αλλά και εδάφη. Το ανακτοβούλιο της Βιέννης όμως δεν σταμάτησε να αναζητά τρόπο να ανακτήσει ότι είχε χάσει.

Χάρη στις μεταρρυθμίσεις του πρίγκιπα Καρόλου των Αψβούργων, αδελφού του Αυστριακού μονάρχη Φραγκίσκου και καλύτερου στρατηγού της Αυστρίας στους στο διάστημα 1792 – 1809, ο Αυστριακός στρατός ανήλθε στο απόγειο της ισχύος του.

Αισθανόμενοι ικανοί να νικήσουν τους Γάλλους οι Αυστριακοί κήρυξαν τον πόλεμο στον Ναπολέοντα. Ο Κάρολος κατάφερε μάλιστα να νικήσει τον μεγάλο του αντίπαλο στην ιδιαίτερα αιματηρή μάχη του Άσπερν – Έσλινγκ.

Ο εξόριστος δούκας του Μπράουνσβαϊγκ φυσικά δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Έχοντας πληροφορηθεί τις αυστριακές πολεμικές προετοιμασίες υπέγραψε συμφωνία, στις 25 Φεβρουαρίου 1809, βάσει της οποίας αναλάμβανε την υποχρέωση, με αυστριακή υποστήριξη, να συγκροτήσει ένα μικτό σώμα πεζικού, ιππικού και πυροβολικού από πρώην υπηκόους του και άλλους Γερμανούς εθελοντές.

Βασικός στόχος ήταν η προώθηση στα προγονικά του εδάφη. Ο δούκας πίστευε πως στη θέα των δυνάμεών του οι υπήκοοί του θα επαναστατούσαν κατά των Γάλλων. Οι Αυστριακοί συμφώνησαν να προμηθεύσουν τον δούκα οπλισμό και εξοπλισμό.

Ο δούκας αποφάσισε να ντύσει τους άνδρες του με μαύρες στολές. Στα πηλίκια δε οι άνδρες έφεραν μια νεκροκεφαλή και δύο διασταυρωμένα οστά. Η «πένθιμη» αυτή ενδυμασία επελέγη για αυτόν ακριβώς τον λόγο καθώς η πατρίδα τους τελούσε υπό εχθρική κατοχή.

Σύμφωνα με ορισμένους και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, έντυσε τους άνδρες του Ιερού Λόχου με παρόμοιες στολές για τον ίδιο λόγο, το 1821. Μόνη εξαίρεση αποτελούσαν οι λίγοι ουλάνοι (λογχοφόροι) που εντάχθηκαν ως ανεξάρτητη ίλη στο σύνταγμα ουσάρων και έφεραν αυστριακές στολές με το έμβλημα με τη νεκροκεφαλή στο πολωνικού τύπου (τσάπκα) πηλίκιο και των «Κυνηγών» (επίλεκτων ακροβολιστών) που φορούσαν πράσινες στολές. Διαβάστε την ενδιαφέρουσα συνέχεια ΕΔΩ: https://slpress.gr/istorimata/quot-mayroi-polemistes-quot-oi-fanatikoi-echthroi-tis-gallias/