Από το 1816 Βρετανοί βουλευτές ζητούσαν την επιστροφή των αρχαιοτήτων που έκλεψε ο Έλγιν από τον Παρθενώνα

Η θυελλώδης συζήτηση στη Βουλή των Κοινοτήτων το 1816 και οι θαρραλέες "φωνές" που κατήγγειλαν τη λεηλασία του Παρθενώνα από τον ...

Η θυελλώδης συζήτηση στη Βουλή των Κοινοτήτων το 1816 και οι θαρραλέες "φωνές" που κατήγγειλαν τη λεηλασία του Παρθενώνα από τον Έλγιν και ζητούσαν επιστροφή τους στην Ελλάδα - Οι υποστηρικτές του Έλγιν

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, έχει φουντώσει και πάλι η συζήτηση για τα Γλυπτά του Παρθενώνα και την επιστροφή τους στην Ελλάδα. Πρόκειται για τις αρχαιότητες που άρπαξε από τον Παρθενώνα, τον ναό της Απτέρου Νίκης και από άλλους αρχαιολογικούς χώρους το 1803 και το 1812 ο Σκωτσέζος διπλωμάτης Thomas Bruce Elgin (1766-1841). Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα αγοράστηκαν το 1816 από την αγγλική κυβέρνηση και από τότε βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο.

Οι προσπάθειες για επαναπατρισμό τους ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1980 από τη Μελίνα Μερκούρη και συνεχίζονται μέχρι τις μέρες μας.

Μάλιστα η UNESCO ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσουν συνομιλίες ανάμεσα στην ελληνική και τη βρετανική κυβέρνηση για τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Ας ελπίσουμε, αν διεξαχθούν τελικά αυτές οι συνομιλίες, τα Μάρμαρα να επιστρέψουν στη χώρα μας, έστω και μετά από 200 και πλέον χρόνια.

Βέβαια οι ενέργειες του Έλγιν στιγματίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια από επιφανείς προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών σε όλο τον κόσμο. Ένας από τους πρώτους ήταν ο λόρδος Βύρων που στηλίτευσε τον Έλγιν στα ποιήματά του "Childe Harold" ("Το Προσκύνημα του Χάρολντ") και "The Curse of Minerra" ("Η Κατάρα της Αθηνάς").

Εκείνο που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι ότι στην συζήτηση στη Βουλή των Κοινοτήτων το 1816 για το αν πρέπει το αγγλικό Δημόσιο να αγοράσει τα κλοπιμαία του Έλγιν, υπήρχαν πολλές θαρραλέες φωνές που επέκριναν σφοδρά τις ληστρικές ενέργειες του Σκωτσέζου. Ας δούμε περισσότερες λεπτομέρειες.

Αρκετοί βουλευτές πρότειναν να κρατηθούν τα μάρμαρα ως παρακαταθήκη και να επιστραφούν σε βάθος χρόνου στην Ελλάδα. Στη συνεδρίαση της 23ης Φεβρουαρίου 1816 ο λόρδος Ossulton αναρωτήθηκε "αν έχει δικαίωμα ένας πρεσβευτής να ιδιοποιείται για προσωπικό όφελος αντικείμενα που ανήκουν στη χώρα στην οποία είναι διαπιστευμένος". Ο βουλευτής Newport κατήγγειλε ότι ο Έλγιν διέπραξε "κατάφωρες διαρπαγές" και πρόσθεσε: "Ήταν γραφτό, ένας Άγγλος πρεσβευτής να κλέψει όσα σεβάστηκαν οι Τούρκοι και οι άλλοι βάρβαροι".

Τη στάση του Έλγιν καυτηρίασε και ο βουλευτής Abercrombie, λέγοντας ότι επωφελήθηκε από το αξίωμά του και απέκτησε τους θησαυρούς για να τους μεταπωλήσει με σκοπό τον προσωπικό πλουτισμό. Ο βουλευτής Babington αποκάλεσε "ληστεία" όσα έκανε ο Έλγιν στην Ελλάδα και πρόσθεσε: "Αν αυτές οι αρχαιότητες έφθασαν εδώ με επαίσχυντες μεθόδους δεν πρέπει να έχουμε καμία σχέση μαζί τους" ("... we should have nothing to do with them"). Ο βουλευτής J. W. Ward καταδίκασε την αρπαγή "των ιερών λειψάνων από τον καθαγιασμένο αυτόν τόπο που προκαλούσε τον θαυμασμό τόσων αιώνων". Στη συνεδρίαση της 7ης Ιουνίου 1816 ο βουλευτής Hugh Hammersley αντιτάχθηκε στην αγορά των αρχαιοτήτων από το Δημόσιο, επειδή ο Έλγιν απέκτησε τη συλλογή με ατιμωτικά μέσα.Έθεσε μάλιστα ζήτημα όχι μόνο δικαιοσύνης αλλά και νομιμότητας. Όπως είπε, η Ελλάδα με βάση τις αοριστίες του φιρμανιού να αξιώσει την επιστροφή των μαρμάρων. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ