Ο Αμερικανικός Στρατός επέλεξε ως νέο τυφέκιο μάχης διαμετρήματος 6,8 χλστ. το όπλο της SIG, που βγαίνει ο νικητής του διαγωνισμού του πρ...
Ο Αμερικανικός Στρατός επέλεξε ως νέο τυφέκιο μάχης διαμετρήματος 6,8 χλστ. το όπλο της SIG, που βγαίνει ο νικητής του διαγωνισμού του προγράμματος για το Next Generation Squad Weapon (NGSW) σε μία έκδοση τυφεκίου NGSW-Rifle και αυτόματου τυφεκίου NGSW-Automatic Rifle. Τα άλλα δύο υποψήφια όπλα ήταν αυτά της Textron και της Lone Star (αρχικά General Dynamics-OTS), εκ των οποίων το πρώτο χρησιμοποιούσε πυρομαχικά χωρίς κάλυκα, ενώ το δεύτερο ήταν σχεδίασης Bullpup.
Απ’ ό,τι φαίνεται ο Αμερικανικός Στρατός επέλεξε την συμβατικότερη και με μικρότερο τεχνολογικό ρίσκο λύση, αλλά με τις λιγότερες καινοτομίες που απαιτούσε το πρόγραμμα, καθώς και με τις κατώτερες έως και εκτός ορίων απαιτήσεις σε μήκος και βάρος. Η σχεδίαση Bullpup της Lone Star αποσκοπούσε στην μείωση του μήκους χωρίς θυσία του μήκους της κάννης και κατ’ επέκταση των επιδόσεων της βολίδας. Η Textron με το χωρίς κάλυκα φυσίγγιο αποσκοπούσε στην δραματική μείωση του βάρους από την έλλειψη κάλυκα αλλά και απλούστερου μηχανισμού πυροδότησης.
Οι μεγάλες επιδόσεις του φυσιγγίου απαιτούν περί τα 80.000 psi – όπως περιέχεται στις απαιτήσεις του προγράμματος –, γεγονός που σημαίνει ότι απαιτείται μία πολύ ανθεκτική κάννη από ειδικά μείγματα και ένα εξίσου ανθεκτικό μηχανισμό πυροδότησης. Εδώ τίθεται ένα ερώτημα: αν μπορεί η συμβατική σχεδίαση της SIG μπορεί να πετύχει αυτή την απαίτηση, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει τις βαλλιστικές επιδόσεις της βολίδας. Αυτή είναι μέχρι σήμερα ένα μυστήριο. Στις δοκιμές δεν δόθηκε το φυσίγγιο που θα χρησιμοποιεί το όπλο, αλλά παρόμοια συμβατικά πυρομαχικά 6,8. Η σύνθεση της βολίδας μπορεί να περιέχει μυστικά που – εκτός της μεγάλης αρχικής ταχύτητας – θα της δίνουν την ικανότητα διάτρησης κάθε γνωστού σωματικού θώρακα, αλλά και όσων αναπτυχθούν τα επόμενα 25 έτη.
Αν αυτό δεν ισχύει, τότε το όλο πανάκριβο πρόγραμμα θα έχει επιτύχει κάτι που μπορεί να είχε επιτευχθεί με ένα φυσίγγιο 7,62×51 με διατρητική βολίδα και πλαστικό κάλυκα σε ένα όπλο συμβατικής σχεδίασης, με προσθαφαιρούμενο σιγαστήρα ή μόνιμο σύστημα μείωσης της ανάκρουσης. Σε συνδυασμό με το ΣΕΠ που επιλέχτηκε για το NGSW, ένα τέτοιο όπλο θα είχε επιδόσεις που θα ξεπερνούσαν όλα τα υφιστάμενα όπλα των αντιπάλων των ΗΠΑ (Ρωσία με τυφέκια 5,45×39, ακόμα και 7,62×39). Χάρις στο συνθετικό φυσίγγιο θα επιτυγχάνετο μικρότερο βάρος φόρτου φυσιγγίων, που θα επέτρεπε την μεταφορά περισσότερων πυρομαχικών. Άλλωστε οι πλήρεις διαστάσεις του 6.8 GP είναι 6,8×51 χλστ., ήτοι στην ουσία ένα μικρότερου διαμετρήματος φυσίγγιο 7,62×51.
Το θετικό της όλης υπόθεσης είναι ότι ο ΕΣ βρίσκεται τελικά πολύ κοντά στην νέα φιλοσοφία για το τυφέκιο Πεζικού, εφόσον διατηρεί τα G3A3/A4 των 7,62×51. Όπως έχουμε πει και παλαιότερα, το G3 με ελάχιστη επένδυση μπορεί να αποτελέσει ένα όπλο του μέλλοντος από το παρελθόν. Μία ράγα Picattiny στον κορμό σε συνδυασμό με ένα σκοπευτικό ACOG 4×32 είναι η πλέον βασική αλλά και πιό ουσιαστική αναβάθμιση που μπορεί να γίνει. Η επιλογή σκοπευτικού Red Dot είναι λανθασμένη, καθώς εστιάζει στην μάχη CQB, όταν το Πεζικό θα πολεμήσει σε ανοικτό πεδίο και εναντίον υπέρτερου αριθμητικού εχθρού.
Το ACOG δίνει δυνατότητα – με την κατάλληλη εκπαίδευση πάντα – της εξαπόλυσης φονικών πυρών με ακρίβεια μέχρι τα 400 μέτρα, και κατασταλτικών πυρών μέχρι τα 600 μέτρα, ισοβαθμίζοντας την ικανότητα του τουρκικού τυφεκίου MTP76, εφόσον αυτό φέρει την τουρκική διόπτρα-αντίγραφο της Elcan 1-4×32, AVCI 1X/4X της 3Ε EOS. Αν δεν φέρει αυτή την διόπτρα, τότε το ελληνικό Πεζικό θα υπερτερεί σε δραστικό βεληνεκές προκαλώντας απώλειες και θα καθηλώνει τον εχθρό σε μεγαλύτερες αποστάσεις απ, ό,τι αυτός θα θα μπορεί να το κάνει.
Περαιτέρω αναβάθμιση του G3 θα ήταν η αντικατάσταση του κοντακίου με αυτό της Spuhr, και ως εκεί για τον απλό τυφεκιοφόρο, αν και το κοντάκιο θα πρέπει να προσφέρει ικανότητα βολής και χωρίς οπτικό σκοπευτικό, ήτοι με “σιδερένια”. Αυτό δεν διευκολύνεται ούτε με το κοντάκιο τύπου Μ4 ούτε με το Spuhr, καθώς το κεφάλι του σκοπευτή πρέπει να χαμηλώσει πίσω από το σκοπευτικό, γι’ αυτό άλλωστε και το κυρτό τμήμα του κοντακίου τόσο στο G3 όσο και στο FN FAL. Ίσως θα έπρεπε να υπάρχει ένα προστιθέμενο κομμάτι για να καλύπτει το κυρτό τμήμα, το οποίο θα αφαιρείται αν βγει το οπτικό σκοπευτικό.
Η τοποθέτηση χειροφυλακτήρα με ράγες Picattiny για τον απλό τυφεκιοφόρο είναι περιττή, και απλώς θα πρέπει να επανέλθει ο αρχικός δίποδας για σκόπευση από σταθερή θέση αμύνης. Ένας τέτοιος χειροφυλακτήρας απλώς προσθέτει βάρος, και σίγουρα δεν χρειάζεται αλλά και δεν είναι οικονομικά εφικτό κάθε τυφεκιοφόρος να φέρει ένα σύστημα που προορίζεται για τοποθέτηση τακτικών φακών, καταδεικτών λέιζερ και άλλων εξαρτημάτων που αφορούν την μάχη CQB (και έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζουν την ακρίβεια των όπλων στα οποία τοποθετούνται… ίσως κάτι αμελητέο στα 50-100 μέτρα, αλλά σοβαρό σε μεγαλύτερες αποστάσεις.
Αν το Πεζικό χρειάζεται ένα G3 CQB για διάφορες αποστολές που έχει στον νου του, τότε θα πρέπει να αποκτήσει μία ποσότητα τυφεκίων G3KA4 με κοντή κάννη. Μία ιδέα που θα μπορούσε να επεκταθεί και στις Ειδικές Δυνάμεις με δυνατότητα τοποθέτησης σιγαστήρα, συνδυασμού ACOG/ Mini Red Dot, τακτικού φακού και καταδείκτη λέιζερ. Αν το G3K υπηρέτησε επί δεκαετίες την SAS και την SBS (και ίσως συνεχίζει) με αποτελεσματικότητα, μάλλον είναι κατάλληλο και για τις ελληνικές Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων/ Ειδικές Δυνάμεις…
hellenicdefence.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.