«Η Ιστορία δεν πεθαίνει» έγραφε το στεφάνι που απέστειλε η Δέσποινα Παπαδοπούλου!

Το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής 3 Ιουνίου 2022 κηδεύτηκε στο κοιμητήριο Αναστάσεως του Κυρίου στην Θεσσαλονίκη η σύζυγος του θρυλικού ...

Το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής 3 Ιουνίου 2022 κηδεύτηκε στο κοιμητήριο Αναστάσεως του Κυρίου στην Θεσσαλονίκη η σύζυγος του θρυλικού πρωτεργάτη της 21^ης Απριλίου, Νικολάου Γκαντώνα (1919-1988), Μαλβίνα. Η Μαλβίνα Σαγιαδινού – Γκαντώνα καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Κέρκυρας και πέθανε σε ηλικία 90 ετών την Τετάρτη 1^η Ιουνίου στο σπίτι της στην Θεσσαλονίκη. Προχθές Τρίτη 7/6 μίλησα με τον ραγδαία ανερχόμενο ιστορικό μελετητή της 21^ης Απριλίου, Βασίλειο Πορπόρη, που είχε επί χρόνια προσωπική φιλία με την αλησμόνητη κυρία Μαλβίνα και σπεύδω να καταγράψω όσα μού αποκάλυψε, για να μη χαθούν στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος…

Του Θ. ΧΑΤΖΗΓΩΓΟΥ

«Στόχος»: Μπορείς να μάς ενημερώσεις συνοπτικά για το τι συνέβη στην κηδεία της κυρίας Μαλβίνας την περασμένη Παρασκευή;

Β. ΠΟΡΠ: «Στεφάνι απέστειλε η κ. Δέσποινα Παπαδοπούλου, το οποίο έγραφε «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ», η οικογένεια του Στυλιανού Παττακού, ο ιστορικός ερευνητής και συγγραφέας Μάνος Χατζηδάκης, εγώ και άλλοι. Το «παρών» έδωσε ο Αντιστράτηγος Δημήτριος Καραμπέρης, γιός του πρωτεργάτη της 21^ης Απριλίου Στέφανου Καραμπέρη, ο Διονύσιος Βουλγαρόπουλος και ο τέως αντιδήμαρχος Θεσσαλονίκης Νικόλαος Παπαγιαννόπουλος. Επικήδειο εκφώνησαν η κόρη της η Αγνή, η οποία συγκίνησε απεριόριστα τους παρευρισκόμενους, αλλά και εγώ προσωπικά που το θεωρούσα ως το ελάχιστο χρέος μου στην μνήμη της. Την ώρα του ενταφιασμού όλοι αυθορμήτως παιανίσαμε τον Εθνικό Ύμνο και αυτό πιστεύω πως φανερώνει ότι υπάρχει ελπίς!»

ΟΙ ΑΓΝΩΜΟΝΕΣ ΡΩΜΙΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΙΦΑΔΟ ΣΤΟΝ ΠΑΤΤΑΚΟ…

«Στόχος»: Ο αλησμόνητος Παττακός ζούσε πάντα με το άγχος ότι η καλομαθημένη σύζυγός του η Δήμητρα, πέρασε άσκημη ζωή δίπλα του με όλα αυτά τα άσκημα που τον βρήκαν. Η επίσης καλομαθημένη κυρία Μαλβίνα εξέφρασε ποτέ κάποιο παράπονο για την δύσκολη ζωή που πέρασε δίπλα στον Νικόλαο Γκαντώνα;

Β. ΠΟΡΠ: «Είχε μεγάλη πίκρα από την αχαριστία που επέδειξε στα χρόνια της Μεταπολιτεύσεως ο Ελληνικός Λαός. “Βοηθήσαμε τόσο κόσμο και ένας δεν μου χτύπησε ποτέ την πόρτα να ρωτήσει, Μαλβίνα έχεις να φας;” συνήθιζε να μου λέει. Για τον Γκαντώνα δεν εξέφρασε ποτέ κανένα παράπονο. Τον λάτρευε. Τον  αγαπούσε σαν σύζυγο και σαν άνθρωπο και τον θαύμαζε απεριόριστα ως αξιωματικό που έβαζε πάντοτε τον Στρατό και την Πατρίδα πάνω απ’ όλα.»

«Στόχος»: Τι γνώμη είχε η Μαλβίνα Γκαντώνα για την 21^η Απριλίου; Την άκουσες ποτέ να σχολιάζει τον Παπαδόπουλο, τον Παττακό ή κάποιον άλλον Απριλιανό;

Β. ΠΟΡΠ: «Σχετικά με την Επταετία έχω την εντύπωση από το όσο την γνώρισα και από τα όσα μου εξέφραζε, πως αν της την ξαναέδινες δεν θα την ξαναδιάλεγε. Και δεν θα είχε και άδικο αν αναλογιστείς τα δεινά που υπέστησαν όλες οι οικογένειες των Απριλιανών στο όνομα της βρώμικης αυτής Δημοκρατίας που εγκαινίασε η Μεταπολίτευση το 1974. Τον Παπαδόπουλο τον αγαπούσε πάρα πολύ. Όπως και την Δέσποινα Παπαδοπούλου. Με τον Παττακό δε είχε τρέλα! : “Σε αυτό το τραπέζι που κάθεσαι τώρα, τραπεζώσαμε τον Στέλιο τον Παττακό”, μού είχε πει. Του είχε μαγειρέψει λαγό στιφάδο, τον οποίο είχε χτυπήσει ο πατέρας του Γκαντώνα στην Γαλατινή και τον έστειλε “πεσκέσι” για τον Παττακό! Πάντοτε η Μαλβίνα μιλούσε με τα πιο ένθερμα λόγια για αυτούς τους ανθρώπους, όπως και για τον Ιωάννη Λαδά. Για αυτόν που δεν ήθελε να ακούσει ούτε κουβέντα ήταν ο Ιωαννίδης. Εκεί ξεκινούσαμε διπλωματικά επεισόδια!»»

Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ Η ΑΠΕΧΘΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΙΔΗ…

«Στόχος»: Είχες ακούσει ποτέ την κυρία Μαλβίνα να κριτικάρει κάποια λάθη της 21^ης Απριλίου;

Β. ΠΟΡΠ: «Ούτε μία φορά. Η Μαλβίνα δεν ήταν άνθρωπος που είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα πολιτικά. Περισσότερο τους αξιολογούσε ως ανθρώπους και ως πατριώτες και πάντοτε τους έβαζε άριστα για τα καλά που κάνανε στην Ελλάδα.»

«Στόχος»: Για τον Εβραίο Δικτάτορα Μίμη Ιωαννίδη, σού είχε πεί ποτέ κάτι η Μαλβίνα Γκαντώνα;

Β. ΠΟΡΠ: «Σου το ανέφερα και παραπάνω. Όσες φορές της ανέφερα εγώ το όνομα του Ιωαννίδη είχαμε θέμα. Στεναχωριόταν πολύ και δικαιολογημένα. Η προδοσία πάντα πονάει, διότι δεν προέρχεται ποτέ από εχθρό. Τον θεωρούσε την αρχή του κακού και δεν μπορούσε να αποδεχθεί ότι πρόδωσε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, τον οποίο μέχρι τέλους η Μαλβίνα (και όλη η οικογένεια Γκαντώνα) θεωρούσε ως τον καλύτερο όλων εκ των Απριλιανών!»

Ε.Π.ΕΝ. ΣΤΗΡΙΖΕ Η ΜΑΛΒΙΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΓΚΑΝΤΩΝΑ ΒΓΗΚΑΝ ΠΑΤΡΙΩΤΟΠΟΥΛΑ…

5. «Στόχος»: Πολλά παιδιά πρωτεργατών της 21^ης Απριλίου ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία, όπως π.χ. οι κόρες του Παττακού. Γνωρίζουμε τι ψηφίζουν τα παιδιά του Γκαντώνα, η Αγνή και ο Κωνσταντίνος; Εμφορούνται από εθνικά ιδανικά ή έχουνε γίνει «δημοκράτες» για να μη τους αποβάλει το Σύστημα;

Β. ΠΟΡΠ: «Δεν μπορώ να γνωρίζω τι ψηφίζουν. Ποτέ δεν το ρώτησα, διότι έκρινα πως δεν με αφορά. Ξέρω μόνο ότι η Μαλβίνα την δεκαετία του ’80 είχε στηρίξει αρκετά την Ε.Π.ΕΝ. Εγώ αυτό που είδα και στην Αγνή και στον Κώστα είναι δύο παιδιά που υπεραγαπούν και σέβονται τον πατέρα τους και θαυμάζουν πολύ ένθερμα το έργο του και την προσφορά του στην 21^η Απριλίου 1967. Πάντως αν πρέπει να αξιολογήσω από τις συζητήσεις που έχουμε κάνει, δεν νομίζω ότι θα ψήφιζαν ποτέ κάποιο κόμμα του “δημοκρατικού” τόξου.»»

«Στόχος»: Την είχες ακούσει ποτέ να ανησυχεί για την εισβολή τόσων χιλιάδων λαθροπροσφύγων στην Ελλάδα;

Β. ΠΟΡΠ: «Κάθε μέρα. Στεναχωριόταν πάρα πολύ για το γενικότερο κακό που μαστίζει την Ελλάδα κατά τα τελευταία χρόνια. Πολύ στεναχώρια όμως. Να φανταστείς ότι η Αγνή την προέτρεπε συνεχώς να μην βλέπει ειδήσεις για να μην στεναχωριέται. Είχε και πίεση και όλο αυτό δεν λειτουργούσε υπέρ της. Όμως ήθελε να ενημερώνεται…»

«Στόχος»: Ξέρουμε τι εφημερίδες διάβαζε η κυρία Μαλβίνα;

Β. ΠΟΡΠ: «Τα τελευταία χρόνια της ζωής της που την γνώρισα εγώ δεν διάβαζε τίποτα, εκτός από την «Πατριωτική Εθνική Αντίσταση & Εθνική Ιδέα» που εξέδιδε ο Διονύσης ο Βουλγαρόπουλος. Όταν μάλιστα οι δύο αυτές εφημερίδες σταμάτησαν να εκδίδονται, μου είπε: “πάρε βρε παιδί μου ένα τηλέφωνο τον Βουλγαρόπουλο να του πεις ότι σταμάτησε να έρχεται η εφημερίδα”.»

ΔΕΝ ΜΙΛΑΓΕ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ Ο ΓΚΑΝΤΩΝΑΣ

«Στόχος»: Σού είχε ποτέ αποκαλύψει κάτι πικάντικο από την 12ετή παραμονή του Νικολάου Γκαντώνα στις Φυλακές;

Β. ΠΟΡΠ: «Πιο πολύ μου μίλαγε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η οικογένειά της που βρίσκονταν εκτός φυλακής με το στήριγμά της να βρίσκεται εντός. Ο ίδιος ο Γκαντώνας δεν μιλούσε σχεδόν καθόλου για το πώς περνούσε στην φυλακή γιατί δεν ήθελε να στεναχωρεί τους οικείους του. Ακόμα και μέσα από κει προσπαθούσε να τους δίνει δύναμη και κουράγιο. Το μόνο που μού είχε πει πάρα πολλές φορές είναι ότι εντός φυλακής είχε πολύ καλή μεταχείριση από τους συνεγκλείστους του. Η ίδια μου είχε διηγηθεί κάποτε: “Ακόμα και οι κακούργοι του έλεγαν, Στρατηγέ εμείς κάναμε το ένα, κάναμε το άλλο και δικαιολογημένα είμαστε εδώ. Εσύ τι έκανες και βρίσκεσαι στην φυλακή;”»

«Στόχος»: Πίστευε εις Χριστόν και αυτόν Εσταυρωμένον η κυρία Μαλβίνα, ή μήπως ήταν αδιάφορη στα θρησκευτικά;

Β. ΠΟΡΠ: «Ασφαλώς και πίστευε. Ως Κερκυραία είχε ιδιαίτερη αγάπη προς τον Άγιο Σπυρίδωνα. Τον επικαλούνταν σχεδόν καθημερινά. Πάντως να ξέρεις ότι περισσότερο ζούσε Χριστιανικά παρά μιλούσε για αυτά τα θέματα. Ήταν ο άνθρωπος της αγάπης και της προσφοράς, πιο πολύ στην πράξη και όχι στην θεωρία.»

Η ΒΑΘΕΙΑ ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΑ ΣΤΟΝ «ΕΘΝΑΡΧΗ» ΚΑΙ Ο «ΒΡΑΧΟΣ» ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΕ Η ΚΥΡΙΑ ΜΑΛΒΙΝΑ

«Στόχος»: Ποια η γνώμη της για τον «Εθνάρχη» Καραμανλή και το απύθμενο μίσος του προς τους Απριλιανούς;

Β. ΠΟΡΠ: «Μεγάλη αντιπάθεια για τον Καραμανλή. Μόνο για αυτόν και για τον Ιωαννίδη την έχω ακούσει να μιλάει αρνητικά. Με αξιοπρέπεια μεν, αλλά αρνητικά. Για κανέναν άλλο.»»

«Στόχος»: Κλείνοντας θα ήθελα να μάς πεις τι ήταν για σένα η Μαλβίνα Γκαντώνα και πώς θα την θυμάσαι στο πέρασμα των χρόνων.

Β. ΠΟΡΠ: «Για μένα πάντα θα είναι μια πάρα πολύ καλή φίλη. Ένα ανοικτό παράθυρο μέσα από το οποίο γνώρισα εκ των έσω όλη την ιστορία της περιόδου 1967-1973, καθώς και μια αγνή ψυχή που παρόλες τις δυσκολίες και τα βάσανα που βίωσε άνευ λόγου και αιτίας εις το όνομα μιας βρώμικης Δημοκρατίας, παρέμεινε αναλλοίωτη στον χρόνο. Μια γυναίκα αντάξια των γυναικών της αρχαίας Σπάρτης, της Μπουμπουλίνας, της Μαντούς Μαυρογένους και των τόσων άλλων γυναικείων προσωπικοτήτων που δόξασαν στο διάβα τους την Ελληνική Παράδοση, τα Εθνικά Ιδανικά και τα ιδεώδη μας. Μια σύγχρονη γυναίκα Ηπειρώτισσα που στάθηκε στο πλάι του ανδρός της ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΗ σάν βράχος σε όλες τις κρίσιμες και πικρές φάσεις της ζωής του. Τόσο κατά την στρατιωτικοπολιτική θητεία του κατά την περίοδο της Εθνοσωτηρίου Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967, όσο και αργότερα στα μαύρα χρόνια της άδικης φυλάκισής του. Προσωπικά την ευχαριστώ για όλα. Ήδη μου λείπει και θα μου λείπει πάντα!»