Οι συνωμότες – προδότες , με πρόσχημα το πραξικόπημα , απομάκρυναν από την Κερύνεια την πλέον αξιόμαχη δύναμη , την 33 Μ.Κ , μια δύναμη π...
Οι συνωμότες – προδότες , με πρόσχημα το πραξικόπημα , απομάκρυναν από την Κερύνεια την πλέον αξιόμαχη δύναμη , την 33 Μ.Κ , μια δύναμη που σκόπιμα άφησαν χωρίς αποδεκτά αντιαρματικά , την στιγμή που οι τούρκοι είχαν ήδη σκάψει δυο αντιαρματικές τάφρους ανάμεσα στην ΕΛΔΥΚ και την ΤΟΥΡΔΥΚ στον θύλακα Λευκωσίας...
Υποχρεωτικά επιστρέφουμε πίσω τον χρόνο στον μαύρο Ιουλίο . Μετά το Πραξικόπημα , η 33 μοίρα καταδρομών είχε μηδέν απώλειες . Το χάραμα της 20ηςΙουλίου 1974 ημέρα Σάββατο , Ο υπολοχαγός Νικόλαος κατούντας βρίσκεται με τονλόχο του εγκατεστημένος σε διατεταγμένη αποστολή στο διεθνές αεροδρόμιοΛευκωσίας . εγκληματικά οι πραξικοπηματίες επιτελείς δεν έλαβαν υπόψη τοενδεχόμενο , επικείμενη τουρκική εισβολή , παρά τις αυξανόμενες ενδείξεις όπωςυποκλοπές σημάτων αλλά και μεταδόσεις των διαφόρων έγκυρων μέσων κοινήςενημέρωσης .
Η μονάδα κανονικά ,έπρεπε το βράδυ καλυπτόμενη από το σκότος νααναχωρήσει προς τους χώρους διασποράς και άμυνας στην περιοχή του Πέλλα παις ,σύμφωνα με τα σχέδια αμύνης που είχαν εκπονηθεί. το χάραμα κοντά 04:45 ,τουρκικά αεροπλάνα βομβάρδισαν τους διαδρόμους του αεροδρομίου Λευκωσίας.Θέλοντας και μη ,σήμανε συναγερμός και δόθηκε διαταγή. Η μοίρα να κινηθεί προςτην βάση της χαμηλά επι της πλαγιάς του βουνού αλωνάγρα δίπλα στο χωριό πέλλαΠάις , πολύ κοντά στην Κερύνεια και στους πρόποδες του άγιου Ιλαρίωνα . ήδη Τούρκοι αλεξιπτωτιστές έπεφταν στην περιοχή της Μιας Μηλιάς. Περιοχή δίπλα στις Χαμίτ μάντρες και τμήμα του βόρειου τουρκοκυπριακού θύλακα. Η πρώτη φάλαγγα έφτασε στη Μοίρα χωρίς να κτυπηθεί. Η δεύτερη, όμως,κτυπήθηκε από εχθρικά αεροπλάνα πάνω από τον Άγιο Επίκτητο. λίγο μετά το μικρόχωριό Κλεπίνη .
Από την προσβολή καταστράφηκαν ολοσχερώς Δυο οχήματαγεμάτα με όπλα και πυρομαχικά, . οι καταδρομείς υποχρεώθηκαν να διανύσουν τηνυπόλοιπη απόσταση με τα πόδια , μερικώς παροπλισμένοι και ταλαιπωρημένοι .Φτάνοντας στην Μοίρα οδηγηθήκαν στο χώρο διασποράς , μεταξύ του Στρατοπέδουκαι του εξοχικού της Λαίδης, ένα αποικιοκρατικό κατάλοιπο το οποίο προοριζότανως εξοχική κατοικία του Μακαρίου ,τελικά όμως μετατράπηκε σε έδρα του Β λόχουτου 251 τάγματος πεζικού . Εκεί συνάντησαν τον μακαρίτη διοικητή ΓεώργιοΚατσάνη.
Ο αείμνηστος διοικητή τους ενημερώνει ότι τη νύκτα θα έκαναν επίθεσηγια κατάληψη υψωμάτων , τούρκικων οχυρών δηλαδή στην στενή περιοχή τουκάστρου του Άγιου Ιλαρίωνα. H επιχείρηση ξεκίνησε εννέα η ώρα το βράδυ τουΣαββάτου . Ο Νικόλαος κατούντας ηγείται του 31ουΛόχου κρούσεως , μπροστά από ταΠετρομούθκια και πιο μπροστά ο διοικητής Κατσάνnς. Δυστυχώς παρά τις αρχικέςεπιτυχίες η μονάδα βρίσκεται σε πιο χαμηλό σημείο με ελαφρύ οπλισμό ,χωρίςικανοποιητική υποστήριξη από το πυροβολικό και χωρίς καμιά βοήθεια . τα ξημερώματατης Κυριακής βρίσκεται εκτεθειμένη στο φως των ελεύθερων σκοπευτών αλλά και τωνδυσανάλογων ενισχύσεων που έτυχαν οι τουρκοκύπριοι από αερομεταφερόμενους εκΤουρκίας ,τούρκους καταδρομείς . ο διοικητής Γεώργιο Κατσάνης σκοτώθηκε στην μάχη πιθανώς από τούρκο ελεύθερο σκοπευτή . η τουρκική αντεπίθεση ήταν πλέονοργανωμένη ,έτσι ακολούθησε τακτική απαγκίστρωση κάτω από δυσμενείς συνθήκες,αφήνοντας πίσω το άψυχο σώμα του διοικητή .
Ήδη από τις 20 Ιουλίου τουρκικές δυνάμεις μετην ανοχή επιτελικών χουντικών αξιωματικών αποβιβάστηκαν και εδραιώθηκαν στην περιοχήπέντε μίλι . σε λωρίδα κυπριακής παραλιας γειτνιάζουσας με την περιοχή του χωριού τριμίθι καιάγιος Γεώργιος . Τη Δευτέρα 22 Ιουλίου, μετά που οι αποβατικές δυνάμεις των Τούρκωνείχαν καταλάβει και ελέγξει πλήρως την περιοχή του Αγίου Γεωργίου Κερύνειας, οι άνδρεςτης 33ης Μοίρας Καταδρομών πήραν παραπλανητική διαταγή από τον ίδιο τον διοικητήκαταδρομών Κύπρου κομπόκη για μετάβαση τους στην περιοχή, με σκοπό να βοηθήσουνστην καταστροφή δυο τουρκικών αρμάτων που έκαναν τον μάγκα στους πολίτες !!!! καιανακοπή της προέλασης των προς την Κερύνεια. Σημειωτέων ότι ο κομπόκης ευρισκότανστην περιοχή του στρατοπέδου λαίδη είχε με τα κιάλια του την πραγματική εικόνα του ενεξελίξει πολέμου . Γύρω στις 10 το πρωί της ίδιας μέρας, η 33η Μοίρα Καταδρομών ,μεμειωμένο το προσωπικό, ενεπλάκη σε μάχη με τους εισβολείς λίγο έξω από τον ΑγιοΓεώργιο.
Η μάχη ήταν άνιση αφού πέραν των πολλών σύγχρονων αρμάτων οι εισβολείςείχαν και την κάλυψη της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας. Οι Τούρκοι χτυπούσαν από τοΤέμπλος, από τη θάλασσα και από την ανατολική πλευρά. Δημιούργησαν ένα πέταλο καιπροέλαυναν.Διεξήχθη σκληρή μάχη, μοιραία όμως οι άνδρες της 33ης Μοίρας διατάχθηκαναπό τον εκτελούντα χρέη διοικητού Ευάγγελο Ματζουράτο να αυτοδιαλυθούν και νασυγκεντρωθούν μετα του προσωπικού στον χώρο της μοίρας ,δυστυχώς η διαταγή δόθηκεαλλά μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα έτσι ο λοχαγός του 31 λόχου πληροφορείται απότους λιγοστούς καταδρομείς που τον περιστοιχίζουν ότι άπαντες συμπεριλαμβανόμενουτου λόχου του αυτοδιαλύθηκαν . Κάτω από τα πυκνά πυρά των Τούρκων.
Ενστικτωδώς κάτω από τις αντίξοες αυτές συνθήκες εκτός από τον τότε λοχία Θεωνά από το τό χωριό κάρμιπου κινήθηκε προς το χωριό του και μια μεγάλη ομάδα υπό τον λοχαγό Αργύρη Αθανάσιοσύνολον 50-60 άτομα που κατευθύνθηκε προς το κάρμι και τελικά σώθηκαν μέσωπενταδάκτυλου .όλοι οι άλλοι οπισθοχώρησαν προς την Κερύνεια. Ολοι αυτοί που μέσα σεαυτόν τον καταστροφικό αρμαγεδώνα έδωσαν σκληρές μάχες για την ζωή τους.
Ο ηρωικός λοχαγός Νικόλαος Κατούντας εθεάθη και μίλησε με φίλους μου την ιδία μέρα στις 22-07-1974 στο κτίριο της μητρόπολης της Κερύνειας όπου μάταια ανέμενε διαταγές πιστός στο «την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω» .Συνάδελφος καταδρομέας μου καταθέτει «;εγώ όταν έφτασα εκεί ο Κατούντας ήταν εκεί με τον λόχο του ...καθόταν κάτω ήταν συλλογισμένος με μια χαρακτηριστική αμηχανία ....ήταν με χακί κοντό και χακί κοντομάνικο πουκάμισο ,ήταν πολλοί εκεί δεν μπορώ να θυμηθώ ποιοι…. Συνομίλησα με τον Κατούντα.. Κύριε λοχαγέ τι κάνομε τώρα ? Απάντηση καθίστε κάτω ....´ περιμένουμε διαταγές ....μην πάτε στην βρύση ....κατάλαβες ποσό κοντά ήταν οι Τούρκοι ....μου είπε μην πάμε στην βρύση, κάπου δέκα πόδια πιο κάτω» δεν συνηθίζω να κόβω στην μέση την αφήγηση του βετεράνου συναδέλφου, όμως υποχρεώνομαι να καταδείξω τον άξιο αξιωματικό που γνώριζε τις ανθρώπινες αδυναμίες και ανάγκες των στρατιωτών, δεν υποτίμησε την πονηριάτου εχθρού και τους προέτρεψε να αποφύγουν την βρύση. ο καταδρομέας 1974 συνεχίζει…… «Σηκώθηκα και λέω τότε ....πάμε για κάλυψη λίγο πιο κάτω ....δηλαδή 20 μέτρα... δέντρα ...κλπ…. καλύτερη κάλυψη από τα εχθρικά πυρά . Ξεκίνησε το κακό πια ο σώσων εαυτόν σωθήτω ....που να ξέρει κανένας τι γινόταν ο άλλος .....Ούτε ξέραμε ποιος έπεφτε, οι ριπές ασταμάτητες ..... η που θα ήταν πιο καλά καλυμμένος . αυτή την εικόνα την σκέφτηκα ξανά και ξανά , πρέπει εγώ να ήμουν πολύ πιο προωθημένος στην αποβίβαση αφού τους βρήκα εκεί .... Αυτά πια μόνο για την ιστορία . πρέπει ο Κατούντας να έκανε έξοδο προς το βουνό ... ....πάντως κάπου κοντά ξαναδώσαμε την μάχη ... επιστρέφει με κάποιο τρόπο μέσα στην καταληφθείσα περιοχή επιχειρεί με πιστούς καταδρομείς μια έξοδο προς απεμπλοκή τους από τον τούρκικο κλοιό . Διάφοροι φίλοι άλλοι λένε τον είδαν να ηγείται ομάδας καταδρομέων να πολεμά ψύχραιμα εναντίον πολυάριθμων τούρκων που κατέβαιναν από τα υψώματα του αγίου Ιλαρίωνα, να προστατεύει και να καλύπτει όχι μόνο τους καταδρομείς αλλά και άντρες του 251 τάγματος πεζικού που βρίσκει στον δρόμο του . ένας μάλιστα μου είπε ,άκουσα μια δυνατή φωνή ναφωνάζει ,ψυχραιμία παιδιά . << είμαι σίγουρος πως ήταν ο Κατούντας» .
Εχω υπόψη μου μαρτυρίες ότι διενεργούσε δυναμικές επιθέσεις με χειροβομβίδες για να σώσει τους στρατιώτες γύρο του. Ένας μάρτυρας του 251 τ.π. μου αναφέρει ότι ο Κατούντας έριξε καπνογόνους χειροβομβίδες σε μια προσπάθεια να ενθαρρύνει έξοδο από χαράδρα πλησίον του τουρκοκυπριακού χωριού τέμπλος. Οι καπνοί πιθανώς να δημιούργησαν λάθος εντύπωση περί θανάτου του από τούρκικη ριπή. Μεταγενέστερα μαρτυρία τον φέρει ελαφρά τραυματία να πολεμά . Η ιστορία του με απασχόλησε πέντε χρονια να βγάλουμε άκρη , ένα ολόκληρο χρόνο προσπαθούσα να ξεδιαλύνω τρεις εκδοχές πως πέθανε ηρωικά.τελικά μιλώντας με τους περισσότερους που επέζησαν τα πράγματα φωτίστηκαν όταν ανάρτησα τον τουρκικό μιναρέ του τουρκοκυπριακού χωριού τέμπλος από την ιστοσελίδα της τουρκοκύπριας δημοσιογράφου κυρίας SHEVGUL ULUDAG.
Οι ομάδες που πολεμούσαν για την ζωή τους ήταν τελικά δυο αλλά σε δυο διαφορετικές χαράδρες .Ο ήρωας της Κύπρου,της Ελλάδας του νότου, ο άνθρωπος, ο αξιωματικός, ο καταδρομέας, ο θρύλος Νικόλας Κατούντας, σήμερα 06-12- 2016, συνεχίζει να αγνοείται.
Η 33 μοίρα καταδρομώνΚύπρου πρέπει να κηρυχτεί ως η πλέον προδομένη μοίρα καταδρομών, καθότι με μηδέν νεκρούς στο πραξικόπημα αθροίζει 70 νεκρούς. αριθμό κατά προσέγγιση ισος με όλους τους νεκρούς των άλλων κυπριακών μοιρών .
Χαράλαμπος Καραγιάννης, βετεράνος καταδρομέας 1974 ,νυν φαρμακοποιός Έγραψα και δημοσίευσα το πιο κάτω αφιέρωμα για τον υπολοχαγό 1974 Νικόλα κατούντα ,όσοι ξέρουν από εκθέσεις ,ηεπικεφαλίδα και ο επίλογος αποδίδουν και κατατάσσουν το δημοσίευμα .Δεν έχω μαρτυρία που να ομολογεί ότι άτομο είδε τον Νικόλα Κατούντα νεκρό .
Ο Νικόλας Κατούντας, μετα την μάχη και διαφυγή από τον τουρκικά κλοιό (εκτός των εισβολέων ήταν περικυκλωμένος από τουρκοκύπριους μουτζαχίντ που σχεδόν όλοι εκπαιδεύτηκαν στην Τουρκία μη αποκλειόμενης εκείνη την ήμερα των μουτζαχίντ να ηγούντο αξιωματικοί εκ Τουρκίας) της μητρόπολης Κερύνειας , ηγούμενος περίπου δέκα έως δεκαπέντε πιστών καταδρομέων , προσπαθούσε να εξέλθει της κατεχόμενης πλέον περιοχής και να κατευθυνθεί στα μετόπισθεν του εχθρού .
Στην περιοχή λεμονοκηποι Σακκατον συνάντησαν πεζικάριοι του 251 τάγματος πεζικού ,οι πεζικάριοι εντάχτηκαν μαζί του , λόγο του ότι τους ενέπνεε ασφάλεια . όλοι μαζί πορεύτηκαν προς τον δρόμο του τέμπλος και τις αποθήκες Λανίτη . Ανεβαίνοντας προς το βουνό πέντε ανιχνευτές του εντοπίστηκαν από τούρκους που κατέβαιναν από το βουνό και ακολούθησε φονικότατη μάχη στις πλευρές της χαράδρας . Εδώ πρέπει να κάνω μια μικρή αναδρομή , πριν την μάχη ο κατουντας προχωρώντας μέσα στο βαθύ αργάκι , που η όψη του ήταν χαράδρα , εντόπισε τον ίδιο τον αντισυνταγματάρχη Παύλο κουρούπη με το επιτελείο του , μέσα σε σχοίνο. Ο Νικόλας Κατουντας ένας έμπειρος αξιωματικός ήξερε πολύ καλά ότι άπαντες έπρεπε να εξέλθουν της χαράδρας και να πολεμήσουν ,μια χειροβομβίδα πολυθραυσματικη να έριχναν οι τούρκοι στην κοίτη της χαράδρας όλα και όλοι τελείωναν . Ο Κατουντας δεν είχε χειροβομβίδες ,ζήτησε και του έδωσαν οι πεζικάριοι ότι είχαν και εξήλθε της χαράδρας , καταδρομείς σκοτώθηκαν εξερχόμενοι ,όμως δεν εξήλθαν όλοι . η μάχη συνεχίστηκε με οπισθοχώρηση των ηρωικών πολεμιστών λόγο της πολυπληθούς εχθρικής δύναμης .
Σε τέτοια ιστορική στιγμή κάθε άλλη ερμηνεία που σκοπό έχει την αυτοπροβολή είναι απαράδεκτη .θέλω να κάνω και την δήλωση ότι : κανένας δεν μπορεί να βλάψει την μνήμη ενός ήρωα !!!! παρά μόνο όσοι θέλουν να κλέψουν μέρος από την δόξα του.
ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΤΡΕΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ Μετά αφού έχει σπάσει η γραμμή άμυνας ο κ. Κουρούπης μας διέταξε (ομάδα διοίκησης ) η οποία αποτελείτο από τον υποφαινόμενο ως αγγελιαφόρο, τον Κονναρήως ασυρματιστή, τον οδηγό του και τον υπασπιστή του , δάσκαλο στο επάγγελμα , εξ Ελλάδος ανθυπολοχαγό Πλέτσα να ανέβουμε γρήγορα στο αυτοκίνητο για να ειδοποιήσουμε τους στρατιώτες που αμύνονταν - υποστήριζαν το 251Τ.Π. να οπισθοχωρήσουν. Το τάγμα ήταν στο δρόμο προς την Κερύνεια . Ενώ οδηγός έτρεχε μέσα στα χωράφια σε λίγη απόσταση πριν τον δρόμο ο Κουρούπης φώναξε στο οδηγό άρματα….. κάτω από το αυτοκίνητο. Εκείνη τη στιγμή περνούσαν τα Τουρκικά άρματα με κατεύθυνση προς την Κερύνεια. Σταμάτησε ο οδηγός και πετάχτηκε από το αυτοκίνητο. Ο Κονναρής άφησε τον ασύρματο και του έδωσε το πιστόλι του ο Πλέτσας. Μπήκαμε σε ένα περιβόλι. Φαίνεται ότι τα άρματα δεν μας είδαν .Μετά αφού βγήκαμε από το περιβόλι μπήκαμε σε μια ποταμοσιά κρυφτήκαμε σε μια σιηνιά.Δεν θα ξεχάσω ειλικρινά την στιγμή που μου είπε ο Πλέτσας "τώρα τελειώσαμε και εγώ που βρήκα το θάρρος να του πω…. "θα γλιτώσουμε".Μετά από λίγο ακούμε θόρυβο στρέφονται τα όπλα πάνω μας και κάποια φωνή να λέει ακίνητοι . Τότε εκείνη την στιγμή φωνάζει ο Κουρουπης , κύριε Κατούντα εμείς είμαστε... ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ Ο ΑΝΤΡΕΑΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΟΤΙ ΨΑΧΝΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟΝ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑ ΠΟΥ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕ ΜΑΖΙΤΟΥ –ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ .διψασμένοι. Νερό δεν είχε. Ανοίξαμε τον Νιαγάρα του αποχωρητηρίου και ήπιαμε νερό. Από το άγχος την κούραση και το στρες ήθελα να κάνω εμετό. Λουφάξαμε όπου βρήκαμε τόπο. Όταν συμφωνήσαμε να φύγουμε αφού σταμάτησαν και οι πυροβολισμοί ο Κονναρής δεν ήταν κοντά μας. Φώς δεν είχε. Δεν ξέρω τι έγινε μέσα στη σύγχυση. Έφυγε από το σπίτι , αποκοιμήθηκε κάπου. Από εκείνη την ώρα αγνοείται. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ 1974 32 ΜΟΙΡΑ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.