Το πανίσχυρο Εβραϊκό λόμπυ «AJC» αναρωτιέται εύλογα... «Γιατί να πάρει η τουρκία f16... παίζει επικίνδυνο παιχνίδι, σαν νταής!»

Οι σχέσεις Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου βαίνουν από το καλό στο καλύτερο και πως έχουν τη δυναμική περαιτέρω ανάπτυξης, καθώς επίσης και να αποτελ...

Οι σχέσεις Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου βαίνουν από το καλό στο καλύτερο και πως έχουν τη δυναμική περαιτέρω ανάπτυξης, καθώς επίσης και να αποτελέσουν τη βάση για τη δημιουργία πολυμερών σχημάτων συνεργασίας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου

"Η Τουρκία παίζει επικίνδυνο παιχνίδι, σαν νταής, σύμφωνα με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής AJC", είναι ο τίτλος άρθρου έγκριτου Διεθνούς ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:

"Ο Ντέιβιντ Χάρις, Διευθύνων Σύμβουλος της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής (AJC), ασκεί ιδιαίτερη κριτική στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε συνέντευξή του στην Καθημερινή, τονίζοντας ότι «παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι σε όλη την περιοχή. Γι' αυτό πρέπει να αντιμετωπίσει το κόστος αλλιώς θα επιμείνει».

Δεν κάνει τίποτα για το θέμα, δηλώνοντας ότι «οι νταήδες δεν καταλαβαίνουν την αδυναμία ή τον δισταγμό. Αυτό μόνο τους ανοίγει την όρεξη για περισσότερες κακοτοπιές».

Ο Χάρις, ο οποίος θα αποχωρήσει από το τιμόνι της AJC σε τρεις μήνες μετά από μια επιτυχημένη θητεία 32 ετών, ανατρέχει στο πώς οικοδομήθηκε η σημερινή στενή σχέση Ελλάδας-Ισραήλ και δηλώνει ότι έχει λάβει θεσμικά χαρακτηριστικά, με τη Νέα Δημοκρατία , το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ, η στάση του οποίου λέει ότι ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη , ακολουθούν την ίδια πολιτική.

Μιλάει επίσης για τη μεγάλη περιφερειακή αξία του τριγώνου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, τη στενή συνεργασία της εβραϊκής και της ελληνικής διασποράς, ενώ δεν κρύβει τη βαθιά δυσφορία που ένιωσε για την άνοδο της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, σημειώνοντας ότι « Ο τότε ο συντηρητικός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, μαζί με τον τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας, αντιμετώπισαν αδιάκοπα τη Χρυσή Αυγή, τους χαρακτήρισαν εγκληματίες, όπως σίγουρα ήταν, και τους γονάτισαν».

Μπορείτε να περιγράψετε την εξέλιξη των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων κατά τη μακρόχρονη θητεία σας ως εκτελεστικός διευθυντής της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής;

Είναι μια καταπληκτική ιστορία. Όταν άρχισα να ενδιαφέρομαι για πρώτη φορά, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, για τις δυνατότητες ενός τριγώνου Κύπρου-Ελλάδας-Ισραήλ, μου φαινόταν εξαιρετικά απίθανο, αν όχι αδύνατο. Η Κύπρος έβλεπε το μέλλον της σε μεγάλο βαθμό στο Κίνημα των Αδεσμεύτων, το οποίο ήταν εχθρικό έδαφος για το Ισραήλ. Η Ελλάδα δεν είχε ακόμη δημιουργήσει πλήρεις de jure σχέσεις με το Ισραήλ και ήταν κοντά στην PLO, τη Συρία και τη Λιβύη. Και το Ισραήλ, βλέποντας λίγες ευκαιρίες στη Λευκωσία και την Αθήνα, επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη δεσμών με την Τουρκία. Μετά από 40 χρόνια, το τρίγωνο όχι μόνο υπάρχει, αλλά γίνεται όλο και πιο βαθύ και πιο στρατηγικό. Το ηθικό δίδαγμα αυτής της ιστορίας: Μην εγκαταλείπετε ποτέ την ελπίδα. Χρειάστηκε περισσότερος χρόνος από όσο θα έπρεπε, αλλά το αποτέλεσμα είναι ακόμη περισσότερο από ότι θα μπορούσαμε να φανταστούμε πριν από τέσσερις δεκαετίες.

....

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει συνεχείς προκλήσεις, αν όχι υπαρξιακή απειλή, από τη γειτονική Τουρκία. Πώς βλέπετε την κατάσταση και τι μπορούν να κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες;

Η Τουρκία έχει καταφέρει να μπερδεύει τη μια αμερικανική κυβέρνηση μετά την άλλη ,ώστε να πιστεύει ότι είναι απαραίτητη και ως εκ τούτου, οι συχνά εχθρικές πολιτικές της θα πρέπει να υποβαθμιστούν, αν όχι να αγνοηθούν εντελώς.

Είναι καιρός η Ουάσιγκτον και οι στενότεροι σύμμαχοί της να στείλουν σαφή και συνεπή μηνύματα στην Άγκυρα ότι η Τουρκία δεν μπορεί να παίξει και τις δύο πλευρές του φράχτη για παράδειγμα, να είναι ένα μακροχρόνιο μέλος του ΝΑΤΟ και, ταυτόχρονα, να αποτελεί καθημερινή απειλή για την Ελλάδα, καταλαμβάνοντας τη βόρεια Κύπρο, ενώ επιδιώκει να αξιοποιήσει τις ιστορικές αποφάσεις της Φινλανδίας και της Σουηδίας να υποβάλουν αίτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ και να αγοράσει προηγμένα ρωσικά οπλικά συστήματα.

Ο Λευκός Οίκος εξέφρασε την υποστήριξή του για την πώληση F-16 στην Τουρκία. Λέει ότι δεν υπήρξε συμφωνία για να πείσει την Άγκυρα να ξεμπλοκάρει τις προσπάθειες της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Εν τω μεταξύ, η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα, μέλος του ΝΑΤΟ, καταλαμβάνει το 40 τοις εκατό της Κύπρου, αγοράζει ρωσικά όπλα. Γιατί ακριβώς να πάρει η Τουρκία τα F-16;

Πώς βλέπετε τις ενέργειες εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, από τους S-400 μέχρι την ουδετερότητά της στον πόλεμο της Ουκρανίας, τις υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά και τον τελευταίο καιρό ακόμη και την αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους;

Πείτε το όπως θέλετε, νεο-οθωμανισμός, ιμπεριαλισμός, πολιτικά παιχνίδια ή αυταπάτες μεγαλείου, αλλά η Τουρκία του Ερντογάν παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι σε όλη την περιοχή. Γι' αυτό πρέπει να αντιμετωπίσει το κόστος αλλιώς θα επιμείνει. Οι νταήδες δεν καταλαβαίνουν την αδυναμία ή τον δισταγμό. Αυτό μόνο τους ανοίγει την όρεξη για περισσότερες αταξίες.