«Να καταρρίψουμε όσα UAV παραβιάζουν την κυριαρχία μας-Αντιμετώπιση με μέσα ηλεκτρονικού πολέμου»

Πρόταση να καταρρίψουμε όσα UAV παραβιάζουν την κυριαρχία μας να αντιμετωπισθούν με μέσα ηλεκτρονικού πολέμου Εκτός από τους Ελληνες πιλότο...

Πρόταση να καταρρίψουμε όσα UAV παραβιάζουν την κυριαρχία μας να αντιμετωπισθούν με μέσα ηλεκτρονικού πολέμου

Εκτός από τους Ελληνες πιλότους τα τουρκικά αεροσκάφη και τα πολυδιαφημισμένα UAV της γείτονα θα βρουν μπροστά τους πλήρως ανεπτυγμένο το πυκνό αντιαεροπορικό πλέγμα στα ανατολικά σύνορα της χώρας.

Γιατί να μην καταρρίπτουμε τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη;

Πρέπει να αντιδράσουμε τώρα. Να σκεφτούμε πολύ σοβαρά τον τρόπο αντιμετώπισης τους και να βάλουμε στο μυαλό μας ακόμα και την κατάρριψη, όσων UAV παραβιάζουν την κυριαρχία μας, πραγματοποιώντας υπερπτήσεις. Θα καταρρίψεις το drone για να στείλεις το μήνυμα ότι αυτή η κατασκοπεία των Τούρκων δεν επιτρέπεται και για να δώσεις το μήνυμα στους συμμάχους ότι η συμπεριφορά της Τουρκίας θέτει σε κίνδυνο τη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤ

Η κυβέρνηση οφείλει να καταρρίπτει τα τουρκικά UAVs που αρνούνται να απομακρυνθούν από την ελληνική κυριαρχία. Με αυτές τις τακτικές και μεθοδεύσεις με τα UAVs η Άγκυρα προετοιμάζει θερμό επεισόδιο.

Η ελληνική πλευρά αρκέστηκε σε πρώτη φάση, όταν το πρόβλημα έκανε την εμφάνισή του, στο να το “κρύψει κάτω από το χαλί

Αντιμετώπιση με μέσα ηλεκτρονικού πολέμου

Ο ηλεκτρονικός πόλεμος είναι ένα προσφιλές μέσο τόσο κατά την διάρκεια πολέμου χαμηλής έντασης όσο και στην διάρκεια κανονικών πολεμικών επιχειρήσεων. Δυστυχώς η χώρα μας δεν ανήκει στις χώρες που έχουν την τεχνολογική επάρκεια να προκαλέσουν παρεμβολές στα συστήματα πλοήγησης και αποστολής των τουρκικών drones, καθώς δεν μιλάμε για έναν απλό φθηνό παρεμβολέα του συστήματος GPS που θα ήταν ικανοποιητικός για drones εμπορικών προδιαγραφών.

Η Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται σε εκτενείς συζητήσεις με τους Ισραηλινούς (με δύο εταιρείες) για την παροχή συστημάτων anti-UAV. Τα UAV μπορεί να αντιμετωπιστούν είτε διά της κατάρριψής τους είτε με τη χρήση τεχνικών ηλεκτρονικού πολέμου. Στην πρώτη περίπτωση είναι απολύτως σαφές ότι τίθεται ζήτημα πολιτικής απόφασης, καθώς η κατάρριψη μπορεί να θεωρηθεί κίνηση κλιμάκωσης. Τρόποι υπάρχουν και δεν περιορίζονται στη χρήση μαχητικών αεροσκαφών, αλλά UAV μπορεί να καταρριφθούν και από αντιαεροπορικά συστήματα μικρών και μεγάλων αποστάσεων (π.χ. OSA-PANTSIR).

Ο πλέον ενδεδειγμένος και οικονομικότερος τρόπος αντιμετώπισης αυτής της απειλής είναι η χρησιμοποίηση τεχνικών ηλεκτρονικού πολέμου, που εστιάζουν στην παρεμβολή του συστήματος εντοπισμού θέσης (GNSS-Global Νavigation Satellite System) του UAV. Αυτή η τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άρνηση (denial) του δέκτη να λάβει δεδομένα από τους δορυφόρους των εν λόγω συστημάτων ή πιο συχνά την εισαγωγή στον δέκτη UAV ψευδών δεδομένων θέσης.

Με αυτόν τον τρόπο το UAV θεωρεί εσφαλμένα ότι βρίσκεται σε διαφορετικό σημείο από αυτό που πραγματικά βρίσκεται. Η ζεύξη δεδομένων (tracking) με τον σταθμό εδάφους διακόπτεται με αποτέλεσμα να μη λαμβάνει εντολές από τους χειριστές του και να μη στέλνει στον σταθμό εδάφους τα δεδομένα τηλεμετρίας του. Αποτέλεσμα αυτού θα είναι το UAV να πετάει ανεξέλεγκτο μέχρι τη συντριβή του.

Μάλιστα, πρόσφατα, όπως αποκάλυψαν οι Ρώσοι, κοντά στο Voronezh πραγματοποιήθηκαν σεμινάρια με αξιωματικούς για το πώς τα αντίμετρα ηλεκτρονικού πολέμου μπορούν να πλήξουν το UAV TB2. Ως αποστολές ηλεκτρονικού πολέμου, υποδεικνύονται η διακοπή του ελέγχου του UAV, η διακοπή της μετάδοσης δεδομένων από το UAV και η διακοπή της υποστήριξης πλοήγησης του UAV.

Μήπως η ελληνική πλευρά πρέπει να καταλάβει ότι στον ακήρυχτο πόλεμο στο Αιγαίο δεν υπάρχει πολυτέλεια για ηθική και κινήσεις ιπποτισμού αλλά στυγνός κυνισμός, όπου τα πάντα μπορούν να δικαιολογηθούν για την προάσπιση του εθνικού συμφέροντος;

ΠΗΓΗ: directus.gr