Από τα βιβλία στη μάχη - Πως έγινε στρατιωτικός διοικητής ένας ιστορικός του πολέμου

Το ελεύθερο σώμα ντι Βέργκερ ήταν ένα από τα "εθελοντικά" σώματα που συγκροτήθηκε κατά τη διάρκεια του Επταετούς Πολέμου (1756-63...

Το ελεύθερο σώμα ντι Βέργκερ ήταν ένα από τα "εθελοντικά" σώματα που συγκροτήθηκε κατά τη διάρκεια του Επταετούς Πολέμου (1756-63) για να καλύψει την έλλειψη ελαφρού πεζικού στον Πρωσικό Στρατό. Το σώμα συγκροτήθηκε τον Μάρτιο του 1758.

Αρχικά διέθετε ένα μόνο τάγμα με πέντε λόχους, κυρίως με Γάλλους λιποτάκτες. Έκαστος λόχος με τέσσερις αξιωματικούς, επτά υπαξιωματικούς, έναν τυμπανιστή, 140 μουσκετοφόρους και 10 "κυνηγούς" (ακροβολιστές). Επίσης το τάγμα διέθετε και δύο ελαφρά πυροβόλα της 1 λίβρας, τα οποία το 1759 αντικαταστάθηκαν με πυροβόλα των 3 λιβρών.







Το 1760 συγκροτήθηκε ένα δεύτερο τάγμα και το 1761 το τρίτο και έφτασε να αριθμεί 63 αξιωματικούς, 105 υπαξιωματικούς, 15 τυμπανιστές και 2.250 στρατιώτες. Διοικητής του ήταν μέχρι το 1759 ο ταγματάρχης Γιόχαν Αντόνιους Κένζινγκερ ντι Βέργκερ.

Στις 26 Μαΐου 1759 διοικητής ανέλαβε ο φίλος του Μεγάλου Φρειδερίκου ταγματάρχης Καρλ Γκότλιμπ Θεόφιλους Γκούιχαρντ, γνωστός με το παρατσούκλι "Κουίντους Ικίλιους", από έναν Ρωμαίο εκατόνταρχο που έλαβε μέρος στη μάχη των Φαρσάλων. Ο Γκούιχαρντ είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αρχαία στρατιωτική ιστορία. Το 1757 μάλιστα εξέδωσε και ένα βιβλίο για την πολεμική τέχνη των αρχαίων Ελλήνων και των Ρωμαίων, το οποίο τράβηξε το ενδιαφέρον και του βασιλιά της Πρωσίας.

Σε μια δημόσια συζήτηση σχετικά με τη μάχη Καίσαρα και Πομπήιου στα Φάρσαλα, ο Γκούιχαρντ είχε το θάρρος να διορθώσει τον Φρειδερίκο, ο οποίος ονόμαζε τον Ρωμαίο εκατόνταρχο Καικίλιους που έλαβε μέρος στη μάχη Ικίλιο. Ο Βασιλιάς δέχτηκε το σφάλμα του και είπε στον Γκούιχαρντ ότι πλέον θα ονόμαζε αυτόν Ικίλιους… Έτσι από στρατιωτικός ιστορικός ο Γκούιχαρντ βρέθηκε διοικητής τάγματος.


Παρέμεινε στον στρατό μέχρι τον θάνατό του, το 1775, έχοντας φτάσει στον βαθμό του συνταγματάρχη, λόγω των ιστορικών του γνώσεων. Το σώμα πολέμησε καλά στον Επταετή Πόλεμο. Ξεκίνησε τη δράση του το φθινόπωρο του 1758 στην Σαξωνία. Πολέμησε στην ατυχή για τα πρωσικά όπλα μάχη του Χόκιρχ, υφιστάμενο σοβαρές απώλειες. Αργότερα διακρίθηκε στις επιχειρήσεις προς άρση της πολιορκίας του Νάισε στην Σιλεσία.

Το σώμα συνέχισε να μάχεται στην Σιλεσία. Το 1760 το 2ο Τάγμα πολέμησε ενταγμένο στο σώμα που διοικούσε ο ίδιος ο Φρειδερίκος. Το εν λόγω τάγμα διακρίθηκε ιδιαίτερα στη μάχη στη γέφυρα της Δρέσδης. Το τάγμα πέρασε πρώτο τον ποταμό Έλβα με λέμβους και συμμετείχε στην πολιορκία της πόλης. Το σώμα συνέχισε να μάχεται μέχρι το τέλος του πολέμου ενταγμένο στο σώμα του αδερφού του Μεγάλου Φρειδερίκου, του πρίγκιπα Χάινριχ της Πρωσίας. Το 1763 το σώμα διαλύθηκε και οι άνδρες του εντάχθηκαν στον τακτικό Πρωσικό Στρατό.