«Το έργο αποκατάστασης του σχολικού κτιρίου, το οποίο είναι παράρτημα ορφανοτροφείου (της Πριγκίπου), εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Μνημείων τ...
«Το έργο αποκατάστασης του σχολικού κτιρίου, το οποίο είναι παράρτημα ορφανοτροφείου (της Πριγκίπου), εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Μνημείων της Τουρκίας. Ευχαριστώ όλους όσους υποστήριξαν». Με αυτό το λακωνικό μήνυμα τριών γραμμών ο Άρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Λάκης Βίγκας, ανακοίνωσε μία από τις σημαντικότερες επιτυχίες των τελευταίων ετών για τους Έλληνες της Πόλης.
Οι τουρκικές Αρχές σφράγισαν τότε το ξύλινο κτίριο, προβάλλοντας τον… κίνδυνο πυρκαγιάς! 33 χρόνια αργότερα, η Διεύθυνση Βακουφίων προχωρά σε κατάσχεση, ισχυριζόμενη ότι το ακίνητο δεν ανήκει στο Πατριαρχείο. Το Φανάρι, αφού εξάντλησε όλες τις νομικές δυνατότητές του στην τουρκική Δικαιοσύνη, προσφεύγει τελικά το 2005 στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και δικαιώνεται.
Εκτεταμένο σε πέντε ορόφους, το οικοδόμημα που αποτελείται από 206 δωμάτια κατασκευάστηκε από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Alexander Vallaury το 1898 ως ξενοδοχείο, αλλά αργότερα αγοράστηκε από τη σύζυγο ενός Έλληνα τραπεζίτη, Ελένη Ζαρίφη, η οποία στην συνέχεια δώρισε το κτίριο στο Πατριαρχείο που το λειτούργησε ως ορφανοτροφείο.
Το 2018, η Europa Nostra, μια πανευρωπαϊκή ομοσπονδία για την πολιτιστική κληρονομιά, τοποθέτησε το κτίριο στον κατάλογο των επτά πιο απειλούμενων μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ευρώπη.
Η προσπάθεια αποκατάστασης γίνεται σε συνεργασία με ομάδα αρχιτεκτόνων (που εργάστηκαν εθελοντικά όλο το προηγούμενο διάστημα) υπό τον αρχιτέκτονα Απόστολο Πορίδη, ενώ υπάρχει συνεργασία και με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, καθώς υπάρχει πρόθεση να δοθεί η δυνατότητα να εργαστούν έμπειροι αλλά και νέοι αρχιτέκτονες.
Εφημερίδα «Στόχος»
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.