Θα καεί το πελεκούδι... ΑΝΑΛΥΣΗ: Επιχειρησιακή ανάπτυξη βαλλιστικών όπλων από την Ελλάδα στο Αιγαίο!

Ειδικού Συνεργάτη Η ικανότητα γρήγορης και αποτελεσματικής παροχής μεγάλης δύναμης πυρός σε μεγάλες αποστάσεις είναι μια βασική επιχειρησια...

Ειδικού Συνεργάτη

Η ικανότητα γρήγορης και αποτελεσματικής παροχής μεγάλης δύναμης πυρός σε μεγάλες αποστάσεις είναι μια βασική επιχειρησιακή δυνατότητα των ενόπλων δυνάμεων. Δυστυχώς, τέτοιες δυνατότητες ικανοποιούνται αποκλειστικά από την Πολεμική Αεροπορία, ενώ ανέκαθεν εξαρτιόνταν από την ικανότητα αυτής της αεροπορικής ισχύος να επιτύχει πιο πριν την αεροπορική κυριαρχία (αλλιώς οι βομβαρδισμοί ήταν αδύνατοι).

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1940, όταν η Ναζιστική Γερμανία εισήγαγε σε υπηρεσία τους πυραύλους V2, οι βαλλιστικοί πύραυλοι έχουν διαγράψει μια πορεία χρήσης ως “στρατηγικά” όπλα κρούσης. Η ανάπτυξη των βαλλιστικών όπλων αντικατέστησε σταδιακά τους μεγάλους κι επισφαλείς σχηματισμούς βομβαρδιστικών που χρησιμοποιούνταν προηγουμένως σε στρατηγικές επιθέσεις. Θα πρέπει βέβαια να τονίσουμε, πως καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα, οι τακτικοί πύραυλοι επιφανείας/επιφανείας (Surface-to-Surface Missiles, SSM) παρέμειναν στρατηγικά όπλα, κυρίως λόγω της έλλειψης ακρίβειας στη βολή τους.

Ωστόσο, ο ρόλος των SSM αλλάζει πλέον στις μέρες μας. Σήμερα, οι πύραυλοι αυτοί προσφέρουν πολλά και σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι των αεροσκαφών κρούσης. Οι SSM γίνονται φθηνότερα στην απόκτηση αλλά και τη χρήση, αναπτύσσονται στο πεδίο της μάχης γρήγορα, είναι σχετικά απλοί στη λειτουργία ενώ ανταποκρίνονται στις απειλές γρήγορα (σε λίγα μόνο λεπτά). Ταυτόχρονα έχουν μεγαλύτερη αντοχή από τα αεροσκάφη, είναι ανεξάρτητοι από εκτεταμένες χερσαίες υποδομές όπως τα αεροδρόμια, ενώ δεν απαιτούν άλλα assets, όπως αεροσκάφη ανεφοδιασμού και υποστήριξη στη μάχη.

Οι σύγχρονοι SSM είναι ικανοί για την καταστροφή σταθερών αλλά και μετακινούμενων στόχων ενώ οι πιο προηγμένοι μπορούν ακόμη και να χτυπήσουν κινούμενους στόχους με υψηλή ακρίβεια και αποτελεσματικότητα. Και μπορεί να προσφέρουν τέτοια αποτελέσματα βαθιά μέσα στην εχθρική περιοχή, εκτοξευόμενοι από σημεία βολής εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τους στόχους τους.

Πρέπει να σημειώσουμε πως λόγω της ταχύτητας και της βαλλιστικής τροχιάς που ακολουθούν, τα συστήματα SSM είναι λιγότερο ευάλωτα στην εχθρική αεράμυνα και δεν εξαρτώνται από την καταστολή των εχθρικών αντιαεροπορικών, όπως άλλα τα υπόλοιπα εναέρια μέσα κρούσης. Οι επιθέσεις των SSM θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι μέρος μιας αρχικής επίθεσης που θα καταστρέφει την εχθρική αντιαεροπορική άμυνα και θα ανοίγει διαδρόμους για επακόλουθες επιθέσεις της Αεροπορίας.

Στις πρόσφατες συγκρούσεις όπως μεταξύ Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας και Ρωσίας-Ουκρανίας, η νέα γενιά SSM (όπως το ρωσικό Iskander-M και το ισραηλινό LORA) έχουν επιδείξει νέες και πολύ σημαντικές δυνατότητες. Αυτοί οι σύγχρονοι πύραυλοι, οι οποίοι έχουν εισαχθεί σε χρήση τα τελευταία χρόνια, παρέχουν συνδυασμό μεγάλου βεληνεκούς, υψηλού επιπέδου ακρίβειας, αυξημένου βάρους πολεμικής κεφαλής, ικανότητα «διάτρησης» της εχθρικής αεράμυνας και ανθεκτικότητα στα συστήματα παρεμβολών GPS. Έτσι οι τακτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι είναι απαραίτητοι για την παροχή αποτελεσματικών χτυπημάτων σε στόχους σε επιχειρησιακό επίπεδο. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ