Οι Αμερικανοί αποσύρουν τα σκάφη ειδικών επιχειρήσεων Mark VI, ευκαιρία για την Ελλάδα

Το Αμερικανικό Ναυτικό ξεκίνησε την απόσυρση των σκαφών ανορθόδοξου πολέμου Mark VI, μόλις επτά χρόνια από την είσοδό τους σε υπηρεσία. O γ...

Το Αμερικανικό Ναυτικό ξεκίνησε την απόσυρση των σκαφών ανορθόδοξου πολέμου Mark VI, μόλις επτά χρόνια από την είσοδό τους σε υπηρεσία. O γνωστός δημοσιογράφος αμυντικών θεμάτων Chris Cavas σε δημοσίευσή του στο twitter παρέθεσε φωτογραφίες που απεικονίζουν Mark VI που έχουν εναποτεθεί στην ξηρά στο Newport News της Βιρτζίνια.

Ο λόγος απόσυρσής είναι οικονομικός, μιας και το USN έχει ξεκινήσει να εφαρμόζει μια σειρά μέτρων για την περιστολή των δαπανών του και την ανακατεύθυνση του διαθέσιμου προϋπολογισμού του σε άλλα προγράμματα, είτε εκσυγχρονισμού και βελτίωσης υπαρχόντων σκαφών είτε ανάπτυξης νέων, όπως οι φρεγάτες κλάσης Constellation και τα αντιτορπιλικά που θα προκύψουν από το πρόγραμμα DDG(X).

Αυτό βέβαια που προκαλεί εντύπωση είναι ότι τα σκάφη δεν έχουν χρησιμοποιηθεί εκτενώς και είναι σε πολύ καλή κατάσταση.

Ο ρόλος τους στο Αμερικανικό Ναυτικό

Τα Mark VI αναπτύχθηκαν με σκοπό να αντικατασταθούν τα σκάφη ανορθόδοξου πολέμου Mark V που χρησιμοποιούσε η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών (USSOCOM), έπειτα από παρατηρήσεις που προέκυψαν από την επιχειρησιακή τους εκμετάλλευση σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Mε κύρια εξ’ αυτών να είναι η υπερβολική καταπόνηση των επιβαινόντων, κατά την πλεύση σε κυματισμό με υψηλή ταχύτητα, με συνέπεια κόπωση και τραυματισμούς.

Αν και τα Mark V εκσυγχρονίστηκαν σημαντικά με σκοπό να καταπολεμηθούν τα προβλήματα διαθεσιμότητας, κόστους χρήσης και βεβαίως τα προβλήματα καταπόνησης, θεωρήθηκε αναγκαία η λύση ανάπτυξης ενός νέου σκάφους με αρκετά αυξημένες δυνατότητες.

Με αυτό το σκεπτικό αποφασίστηκε η κατασκευή 48 σκαφών Mark VI, για τον εφοδιασμό των μονάδων πλωτών της USSOCOM υποστηρίζοντας κατά κύριο λόγο τους Navy Seals του Αμερικανικού Ναυτικού. Εντέλει κατασκευάστηκαν μόλις 12, καθώς στην πορεία θεωρήθηκαν “μικρά” για τις μελλοντικές αποστολές ειδικών επιχειρήσεων.

Ας μην ξεχνάμε πως η μετατόπιση του πεδίου ενδιαφέροντος στη Ν.Α. Ασία απαιτεί σκάφη που θα έχουν τη δυνατότητα να πλέουν σε μεγάλες αποστάσεις και σε δύσκολες θάλασσες, μακριά από σημεία ανεφοδιασμού. Οπότε χρειάζονται μεγαλύτερα μητρικά σκάφη με δυνατότητα εξαπόλυσης μικρότερων μέσων, όπως σκάφη ειδικών επιχειρήσεων CCA, jet-ski και RHIB. Υπό το πρίσμα επαναπροσδιορισμού των αναγκών σε πλωτά μέσα, τα 12 σκάφη αποδόθηκαν στη Διοίκηση Παράκτιων και Παραποτάμιων Σκαφών.

Έτσι η επιχειρησιακή τους δράση είναι αρκετά μικρή και περιορίστηκε σε καθήκοντα προστασίας ναυστάθμων, κυρίως σε Μπαχρέιν, στον Περσικό Κόλπο και στο Γκουάμ.

Χαρακτηριστικά και δυνατότητες

Κάθε Mark VI κόστισε 15 εκατομμύρια δολάρια και έχει σημαντικά περισσότερες δυνατότητες από τον προκάτοχό του. Είναι μεγαλύτερο, έτσι ώστε να μπορεί να φέρεται επιπλέον οπλισμός και εξοπλισμός, εκτοπίζει 72 τόνους (58 το Mark V) και απαιτεί πλήρωμα δέκα ατόμων (4 το V). Διαθέτει προηγμένη θωράκιση σε επιμέρους σημεία και είναι πλήρως δικτυωμένο με μια σουίτα διοίκησης, ελέγχου, επικοινωνίας και υπολογιστών, επιτήρησης και πληροφοριών(C4SI), εξασφαλίζοντας τακτική επίγνωση της κατάστασης, υποστήριξη πολλαπλών αποστολών και αυξημένη επιβιωσιμότητα.

Τα σκάφη μπορούν να ανταποκριθούν σε ένα μεγάλο εύρος αποστολών που κυμαίνονται από την εξουδετέρωση ναρκών έως την άμυνα έναντι επιθέσεων με σμήνη drone, ενώ φυσικά διατηρούν στο ακέραιο την ικανότητα υποστήριξης ειδικών επιχειρήσεων.

Ο τυπικός οπλισμός τους αποτελείται από δύο τηλεχειριζόμενα πυροβόλα Mk38 Mod2 των 25 χιλ. και έξι πολυβόλα M2 των 12,7 χιλ. Ανάλογα με τις ανάγκες της αποστολής, μπορούν να τοποθετηθούν σε βάσεις οπλισμού πολυβόλα M240 των 7,6 2χιλ., περιστροφικά εξάκαννα M134 των 7,62 χιλ. ή εκτοξευτές βομβίδων Mk19 των 40 χιλ. Επιπλέον, το Mark VI είναι εξοπλισμένο με δύο τηλεχειριζόμενους πυργίσκους οπλισμού (RWS), MK50 Sea Protector των 12,7 χιλ. μια αμερικάνικη έκδοση του RWS M153 CROWS II της νορβηγικής Kongsberg. Παράλληλα υπάρχει η υποδομή για την τοποθέτηση κατευθυνόμενων πυραύλων όπως ο BGM-176B Griffin.

Η πρόωσή του εξασφαλίζεται από δύο πετρελαιοκινητήρες MTU 16V2000M94 συνδεδεμένους με waterjet, εξασφαλίζοντας έτσι ταχύτητα ανώτερη από 35 κόμβους και μέγιστη εμβέλεια 600 ν.μ. Το πίσω κατάστρωμα και η πρύμνη είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε να γίνεται εξαπόλυση και να ανάκτηση μικρών σκαφών, μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV) και μη επανδρωμένων υποθαλάσσιων οχημάτων (UUV). Ο κύριος ιστός του σκάφους μπορεί να χαμηλώνει για να μειωθεί το συνολικό ύψος επιτρέποντάς του να επιχειρεί από πλοία αμφιβίων επιχειρήσεων.

Η προοπτική για την Ελλάδα

Εδώ και δύο χρόνια έχει ξεκινήσει η επιχειρησιακή εκμετάλλευση των μεταχειρισμένων σκαφών Mark V, τέσσερα από τα οποία παρέλαβε το Πολεμικό Ναυτικό για λογαριασμό της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών. Τα σκάφη εξαρχής σχεδιασμένα για την υποστήριξη ειδικών επιχειρήσεων, έδειξαν τις αρετές τους και μάλιστα πριν λίγες ημέρες έφτασαν να επιχειρήσουν μέχρι την Κύπρο.

Σε εξέλιξη βρίσκεται και η διαδικασία ενίσχυσης του εξοπλισμού και οπλισμού τους με πιο σημαντικό τον εφοδιασμός τους με κατευθυνόμενα βλήματα της οικογένειας Spike, πιθανότατα ER2 ή NLOS.

Με την κίνηση αυτή καλύφθηκαν σε μεγάλο ποσοστό οι πάγιες ανάγκες της ΔΥΚ σε Σκάφη Ανορθόδοξου Πολέμου Ταχείας Μεταφοράς (ΣΑΠ-ΤΜ), ενώ επιχειρησιακά σε σχέση με τα όσα υπήρχαν ήδη είναι η μέρα με τη νύχτα.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε όμως πως πέρα από τη ΔΥΚ, υπάρχουν και οι ανάγκες των υπολοίπων δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων, οι οποίες είχαν σχεδιαστεί να καλυφθούν με ξεχωριστό πρόγραμμα που προέβλεπε την απόκτηση σκαφών συνοδείας, παράλληλα με την απόκτηση σκαφών ταχείας αντίδρασης. Εντέλει ως σκάφη ταχείας αντίδρασης (ΣΑΠ-ΤΑ), αποκτήθηκαν 41 Viking Norsafe Munin S1200, με τις παραδόσεις να αναμένονται άμεσα, όμως το πρόγραμμα σκαφών συνοδείας δεν προχώρησε.Munin-S1200

Μιας και το USN έχει ήδη αποσύρει τα Mark VI…

Η συνέχεια στο Naval Defence