Τα πρακτικά του κρίσιμου πολεμικού συμβουλίου που συγκάλεσε ο Μουσολίνι πριν την επίθεση στην Ελλάδα το 1940

  Ηάφρων -όπως αποδείχθηκε ακολούθως- απόφαση των Ιταλών να επιτεθούν κατά της χώρας μας τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ελήφθη σύμφ...

 

Ηάφρων -όπως αποδείχθηκε ακολούθως- απόφαση των Ιταλών να επιτεθούν κατά της χώρας μας τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ελήφθη σύμφωνα με τα ιστορικά ντοκουμέντα της εποχής, δεκατρείς ημέρες νωρίτερα, στη Ρώμη. Ήταν Πέμπτη 15 Οκτωβρίου όταν ο δικτάτορας πρωθυπουργός και ηγέτης του φασιστικού κόμματος της Ιταλίας Μπενίτο Μουσολίνι δήλωνε κατά τη διάρκεια μυστικής σύσκεψης που είχε συγκαλέσει στο γραφείο του (στο επιβλητικό Παλάτσο Βενέτσια), πως «αναλαμβάνω την ευθύνη πολέμου εναντίον της Ελλάδος».

Ο υπερφίαλος τρόπος σκέψης των Ιταλών

Τα πρακτικά αυτού του σημαντικού πολεμικού συμβουλίου, αποκαλύπτουν τον υπερφίαλο τρόπο σκέψης που διακατείχε την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, η οποία εκτιμούσε ότι η νίκη θα ήταν εύκολη, καθώς οι Έλληνες «δεν διαθέτουν άρματα και αξιόμαχη αεροπορία», ενώ «μπορούν να παρατάξουν το πολύ μέχρι 30.000 άνδρες, ενώ εμείς 70.000, χώρια τις συμμορίες των Τσάμηδων (υποομάδας Αλβανών, κυρίως μουσουλμάνων στο θρήσκευμα, που κατοικούσαν στην περιοχή της Ηπείρου)». Δεν υπολόγισαν όμως την ψυχή και το σθένος του Έλληνα στρατιώτη που πολεμούσε για να μην κατακτηθεί ο τόπος του.

Παράλληλα φανερώνεται η δολιότητα που χρησιμοποιήθηκε από τους Ιταλούς για να δικαιολογηθεί η εισβολή, μέσω μιας σειράς προβοκατόρικων ενεργειών που εξυφάνθηκαν. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι όπως προκύπτει από τους διαλόγους, αρχικά είχε αποφασιστεί ως ημέρα γενικής επίθεσης εναντίον μας, η 26η Οκτωβρίου 1940, αλλά τελικά κρίθηκε σκόπιμη η αναβολή για 48 ώρες. Αυτό έγινε για λόγους τακτικής, προκειμένου να υπάρξει η μέγιστη δυνατή εκμετάλλευση της προβοκάτσιας που στηνόταν, και γίνεται αναφορά σε αυτή από τους παριστάμενους της σύσκεψης, αλλά και για συναισθηματικούς λόγους, προκειμένου να μην συμπέσει με την 18η επέτειο δημιουργίας του φασιστικού κινήματος.

Ποιοι συμμετείχαν στο πολεμικό συμβούλιο

Τα ιταλικά στρατεύματα διασχίζουν τις χιονισμένες βουνοκορφές για να έχουν μάχη σώμα με σώμα με τους Έλληνες στρατιώτες

Το πολεμικό συμβούλιο ξεκίνησε στο Παλάτσο Βενέτσια στις 11:00 το πρωί της 15ης Οκτωβρίου του 1940 («το φασιστικό έτος XVIII», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, δηλαδή το 18ο από τη δημιουργία της Φασιστικής Ιταλίας) και διήρκεσε μιάμιση ώρα.

Σε αυτό μετείχαν:

• ο «Ντούτσε» Μπενίτο Μουσολίνι (Benito Mussolini), δικτάτορας πρωθυπουργός της Ιταλίας,
• ο κόμης Γκαλεάτσο Τσιάνο (Galeazzo Ciano), υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας και γαμπρός του Μουσολίνι,
• ο Πιέτρο Μπαντόλιο (Pietro Badoglio), στρατάρχης – αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού,
• ο Ουμπάλντο Σοντού (Ubaldo Soddu), στρατηγός, υφυπουργός του Υπουργείου Πολέμου και μετέπειτα διοικητής των ιταλικών δυνάμεων στην Αλβανία,
• ο Φραντσέσκο Τζακομόνι (Francesco Jacomoni), κυβερνήτης (γενικός τοποτηρητής) του ιταλικού προτεκτοράτου της Αλβανίας,
• ο Μάριο Ροάττα (Mario Roatta), στρατηγός – υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού
• και ο Βισκόντι Πράσκα (Visconti Prasca), στρατηγός – διοικητής των ιταλικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Αλβανία (και ακολούθως αρχιστράτηγος του ελληνοϊταλικού πολέμου).

Χρέη γραμματέα επιτελούσε ο αντισυνταγματάρχης Γιόζεφ Τρομπέττι (Joseph Trombetti).

Τα πρακτικά έχουν ως ακολούθως:

«ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΣΚΕΨΕΩΣ 15ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Απόρρητο ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΣΚΕΨΕΩΣ

Η σύσκεψη έλαβε χώρα στην αίθουσα συνεδριάσεων του «Ντούτσε» στο Παλάτσο Βενέτσια την 15η Οκτωβρίου 1940 – (φασιστικό έτος XVIII ) – Ώρα 11:00.

ΝΤΟΥΤΣΕ: Ο σκοπός της συσκέψεως αποβλέπει στην αποσαφήνιση του τρόπου ενεργείας, τον οποίο σε γενικές γραμμές έχω αποφασίσει να εφαρμόσω εναντίον της Ελλάδος. Η ενέργεια αυτή σε ένα πρώτο χρόνο πρέπει να προβλέπει αντικειμενικούς σκοπούς τόσο στη θάλασσα όσο και στην ξηρά. Οι εδαφικοί σκοποί είναι να καταλάβουμε ολόκληρη την έναντι των Ιονίων Νήσων ακτή, ως και τας νήσους αυτάς (Ζάκυνθο, Κεφαλλονιά, Κέρκυρα) καθώς και τη Θεσσαλονίκη. Όταν εκπληρώσουμε τους σκοπούς αυτούς, θα έχουμε βελτιώσει τις έναντι των Άγγλων θέση μας στη Μεσόγειο.

Σε δεύτερο χρόνο ή σε συνδυασμό με αυτές τις ενέργειες, θα επιδιώξουμε την ολοκληρωτική κατάληψη της Ελλάδος, θέτοντάς την εκτός μάχης, προκειμένου να διασφαλίσουμε, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, την παραμονή της στον δικό μας πολιτικοοικονομικό χώρο. Έτσι, προσδιορίζοντας σαφώς το θέμα, έχω καθορίσει ακόμη και την ημερομηνία, η οποία πιστεύω ότι δεν θα πρέπει να καθυστερήσει ούτε μια ώρα: την 26η του παρόντος μηνός (σ.σ. Οκτωβρίου 1940).

Αυτή είναι μια ενέργεια την οποία επεξεργάζομαι εδώ και μήνες, πριν ακόμη από τη συμμετοχή μας στον πόλεμο και την έκρηξη του πολέμου (σ.σ. δηλαδή πριν τις 3 Σεπτεμβρίου 1939, άρα η κατάληψη της Αλβανίας καταδεικνύεται πως είχε άμεση σχέση με την επίθεση κατά της Ελλάδας περίπου ενάμιση χρόνο αργότερα). Αφού καταχωρήθηκαν αυτά τα βασικά σημεία, τώρα ήρθε η ώρα να εξετάσουμε πώς θα πρέπει να εξελιχθεί αυτή η ενέργεια και γι’ αυτό κάλεσα τον τοποτηρητή μας στην Αλβανία (σ.σ. τον Τζακομόνι) και τον στρατιωτικό διοικητή των δυνάμεών μας στην Αλβανία (σ.σ. τον Βισκόντι Πράσκα), για να μας χαράξουν ένα σχέδιο πολιτικό και στρατιωτικό, ούτως ώστε να καταλήξουμε σεις προσφορότερες μεθόδους και τους καταλληλότερους χρονικούς προσδιορισμούς για την επιτυχία των σκοπών μας. Προσθέτω ότι δεν βλέπω περιπλοκές στον Βορρά. Η Γιουγκοσλαβία έχει κάθε συμφέρον να παραμείνει αμέτοχη, όπως άλλωστε έχουν δημόσια διακηρύξει τα επίσημα όργανά της, τα οποία αποκλείουν την περίπτωση εμπλοκής της, εκτός εάν πρόκειται για την άμυνα της χώρας. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ