Οι σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο στον τομέα των οπλικών συστημάτων έχουν καταδείξει με τον πλέον σαφή τρόπο, την ...
Οι σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο στον τομέα των οπλικών συστημάτων έχουν καταδείξει με τον πλέον σαφή τρόπο, την επιχειρησιακή αξία και χρησιμότητα των περιφερόμενων πυρομαχικών. Τα σύγχρονα περιφερόμενα πυρομαχικά προσδίδουν φονική ισχύ πυρός σε συνδυασμό με σχετικά χαμηλό κόστος κτήσης. Για το ελληνοτουρκικό πεδίο αντιπαράθεσης τα καθιστούν ιδανικά τόσο για το θέατρο επιχειρήσεων της Θράκης όσο και αυτό του Αιγαίου και φυσικά της Κύπρου.
Γράφουν οι Ευθύμιος Λάζος και Άγγελος Χωριανόπουλος
Σκοπός της σημερινής ανάλυσης είναι να παρουσιαστούν οι δυνητικές επιλογές περιφερόμενων πυρομαχικών σε διεθνές επίπεδο με έμφαση στα συστήματα που διατίθενται για τον Ελληνικό Στρατό (ΕΣ) αλλά και την Εθνική Φρουρά (ΕΦ)
Γενικά χαρατηρηστικά και δυνατότητες
Η ανάγκη ανάπτυξης των αιωρούμενων πυρομαχικών είναι αποτέλεσμα της ανάγκης ενσωμάτωσης, στο χαμηλότερο κλιμάκιο μάχης, της μεγαλύτερης δυνατής ισχύος πυρός, έτσι ώστε να μειωθεί ο χρόνος μεταξύ της κλίσης πυρών υποστήριξης από το ανώτερο κλιμάκιο και της παροχής αυτών των πυρών. Σήμερα, από τη στιγμή που θα γεννηθεί η ανάγκη για πυρά υποστήριξης, μεσολαβεί μια χρονοβόρα διαδικασία μέχρι την παροχή των πυρών υποστήριξης. Στο μεσοδιάστημα όμως το αντικείμενο της προσβολής ενδέχεται να έχει μετακινηθεί σε άλλη θέση και τα παρεχόμενα πυρά να μην έχουν αποτέλεσμα.
Για παράδειγμα μια Ομάδα Πεζικού ή μια Διμοιρία Πεζικού που δέχεται πίεση, καλεί την Διμοιρία Υποστήριξης του Λόχου για την παροχή πυρών υποστήριξης. Αν μάλιστα η απειλή είναι ισχυρότερη από την ισχύ πυρός της Διμοιρίας Υποστήριξης του Λόχου, η υλοποίηση του αιτήματος χρονοτριβεί ακόμα περισσότερο διότι διαβιβάζεται στον ΛΥΤ (Λόχος Υποστήριξης Τάγματος). Σε κάθε περίπτωση χάνεται πολύτιμος χρόνος. Τα αιωρούμενα πυρομαχικά, εντεταγμένα σε επίπεδο Ομάδας ή Διμοιρίας Πεζικού, για παράδειγμα, μπορούν άμεσα και αποτελεσματικά να άρουν την πίεση στο μέτωπο και να αποτρέψουν τη δημιουργία ενός ρήγματος στη φίλια αμυντική διάταξη από άρματα μάχης για παράδειγμα.
Η ανάπτυξη των αιωρούμενων πυρομαχικών είναι εξέλιξη της διαδικασίας στροφή του πυροβολικού σε κατευθυνόμενα πυρομαχικά ακριβείας, διαδικασία η οποία επιταχύνθηκε μετά τον Πόλεμο του Κόλπου το 1991. Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα, σε σχέση με το 1991, και με βάση της αμερικανική εμπειρία στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, ένας τόνος κατευθυνόμενων πυρομαχικών ακριβείας έχει αντικαταστήσει 12-20 τόνους συμβατικών, μη-κατευθυνόμενων πυρομαχικών, ανά αποστολή. Τα αιωρούμενα πυρομαχικά ήρθαν να μειώσουν, ακόμα περισσότερα αυτή τη συνάρτηση, επιφέροντας, μεταξύ άλλων, και οικονομία.
Επίσης, στην περίπτωση της ακρίβειας των προσβολών, τα αιωρούμενα πυρομαχικά είναι ικανότερα, σε σχέση με τα κατευθυνόμενα πυρομαχικά, τα οποία παρουσιάζουν CEP (Πιθανότητα Κυκλικού Σφάλματος) 30-50 μέτρα στο μέγιστο βεληνεκές των 40 χιλιομέτρων, τη στιγμή που το CEP των αιωρούμενων πυρομαχικών είναι κάτω του 1 μέτρου στο διπλάσιο βεληνεκές.
Επιχειρησιακή αξιοποίηση
Τα περιφερόμενα πυρομαχικά ξεχωρίζουν καθότι προσδίδουν υψηλή ακρίβεια και συνάμα αυξημένο βεληνεκές. Για τον Ελληνικό Στρατό (ΕΣ) αλλά και την Εθνική Φρουρά (ΕΦ) οφείλουν να αποτελούν τη μέγιστη εξοπλιστική προτεραιότητα καθώς πρόκειται για πραγματικούς πολλαπλασιαστές ισχύος. Δύναται να αξιοποιηθούν επιχειρησιακά ποικιλοτρόπως τόσο από το Όπλο του Πεζικού όσο και από το Πυροβολικό Μάχης για αυξημένα βεληνεκή.
Ειδικότερα από το Πεζικό μπορούν κάλλιστα να ενταχθούν στους Λόχους Αντιαρματικών (ΛΑΤ) των Σχηματισμών (Μηχανοκίνητων Ταξιαρχιών στο Δ Σώμα Στρατού ή των ανάλογων Μονάδων στους Σχηματισμούς της ΑΣΔΕΝ) καθώς και στους Λόχους Υποστήριξης (ΛΥΤ) των Μηχανοκίνητων Ταγμάτων ή απλών Ταγμάτων Πεζικού. Επιπροσθέτως στις Επιλαρχίες Αναγνώρισης (ΕΑΝ) και φυσικά σε μονάδες των Ειδικών Δυνάμεων (Πεζοναύτες, Καταδρομείς, Αλεξιπτωτιστές). ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.