Οι τούρκοι σφάζουν τον πανίσχυρο προεστό του Μορηά Ιωάννη Δεληγιάννη μέσα στο σπίτι του - Οι Δεληγιανναίοι όρκιζαν τους Φιλικούς στις κηλίδες του αίματός του

Οι Τούρκοι σφάζουν μέσα στο σπίτι του τον Μοραγιάννη Ιωάννη Δεληγιάννη. Ο γιος του Κανέλλος και οι άλλοι Δεληγιανναίοι όρκιζαν μετά τους φι...

Οι Τούρκοι σφάζουν μέσα στο σπίτι του τον Μοραγιάννη Ιωάννη Δεληγιάννη. Ο γιος του Κανέλλος και οι άλλοι Δεληγιανναίοι όρκιζαν μετά τους φιλικούς πάνω στον τοίχο όπου υπήρχαν κηλίδες αίματος του Δεληγιάνη .

Μετά τον αποκεφαλισμό του πανίσχυρου προκρίτου Ανδρουτσάκη Ζαΐμή το 1787, ο Ιωάννης Δεληγιάννης έγινε ο πρώτος προεστός της Πελοποννήσου και έλαβε το αξίωμα του μωραγιάννη, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του. Η θέση του αυτή, σε συνδυασμό με την ισχυρή του προσωπικότητα και την τεράστια περιουσία του, προβλημάτισε όχι μόνο τους Τούρκους αγάδες, αλλά και τους άλλους προεστούς της Πελοποννήσου.

Λίγα χρόνια μετά, το 1790, ο Τούρκος προύχοντας Χασεκή Αλήαγας Λαλιώτης, πλήρωσε έναν Τούρκο Λαγκαδινό να δολοφονήσει τον Ιωάννη Δεληγιάννη. Ο Τούρκος παραμόνευε σε ένα χριστιανικό σπίτι και πυροβόλησε τον Δεληγιάννη ο οποίος έτυχε να συνοδεύεται από έναν μόνο υπηρέτη. Το βόλι πέτυχε τον προεστό στην δεξιά ωμοπλάτη. Ο υπηρέτης του κατάφερε να σκοτώσει τον Τούρκο, αλλά ο Δεληγιάννης είχε τραυματιστεί σοβαρά, με αποτέλεσμα το δεξί του χέρι να αχρηστευτεί για πάντα.

Τον Ιανουάριο του 1815 ο Ιωάννης Δεληγιάννης αρρωσταίνει βαριά και μένει κατάκοιτος στο σπίτι του στα Λαγκάδια. Μεταβιβάζει την εξουσία του στον γιο του Θεοδωράκη Δεληγιάννη. Την κατάσταση αυτήν, εκμεταλλεύονται οι υπόλοιποι προεστοί και κυρίως ο γιος του Σωτηράκη Λόντου, Ανδρέας Λόντος, οι οποίοι αρχίζουν να τον διαβάλουν στους Τούρκους. ΄Ετσι, στις 12 Φεβρουαρίου 1816 με σουλτανικό φιρμάνι, ο Ιωάννης Δεληγιάννης αποκεφαλίζεται στο σπίτι του από τους Τούρκους. Το σώμα του ρίχνεται στον κήπο του σπιτιού και το κεφάλι του μεταφέρεται ως λάφυρο στον Σιακήρ πασά. Τα αίματα στους τοίχους του δωματίου όπου δολοφονήθηκε ήταν εμφανή μέχρι αρκετά πρόσφατα.

Η ιστορία του σκοτωμού του Ιωάννη Δεληγιάννη μέσα στο ακόλουθο τραγούδι που κατέγραψε ο Σίμων Καρράς στα Λαγκάδια Γορτυνίας την δεκαετία του ‘50. 

“Πανε οι γερόντοι στο πασιά πάνε οι κοτσιαμπασήδες
παν τα Ντεληγιαννόπουλα κι αυτός ο κυρ Κανέλλος
Από μακριά τον χαιρετάει κι από κοντά του λέει:
-Καλημερούδια σου πασά! -Καλώς τον κυρ Κανέλλο!
Κανέλλο τι άργησες ναρθείς , ναρθείς να προσκηνύσεις;
Κανέλλο που ‘ναι ο γέροντας ο γερο-Ντεληγιάννης;
-Κείνος πασά μ’ είν άρρωστος τώρα πέντε-έξη μήνες
-Στείλτε Κανέλλο, φέρτε τον ναρθεί να προσκηνύσει
-Κείνος πασά μ’ δεν μας ακούει μον’ κάθεται και λέει:
“Εγώ πασά δε προσκυνώ, βεζύρη δε φοβάμαι
τι έχω στη Πόλη δυο παιδιά και στα Λαγκάδια πέντε
έχω και στην Ντρομπολιτσά αυτόν το Θοδωράκη.”
Μα βαρυφάνει στον πασά και στο Σουλτάνο γράφει
κι ευθύς φιρμάνι έβγαλε κι έβαλε να τον κόψουν.

Στου Λάλα σφάζουν πρόβατα στου Μπαστηρά κριάρια
και στα Λαγκάδια στο χωριό σφάζουν το Ντεληγιάννη
ογδόντα χρονώνε γέροντα σαράντα Μοραγιάνη”.