Πώς προέκυψε η φράση: Σώθηκε από το στόμα του λύκου

dogmaΚαθημερινά λέμε φράσεις, παροιμίες και γνωμικά που γνωρίζουμε την περίστασή που πρέπει να τις χρησιμοποιήσουμε, αλλά δεν γνωρίζουμε απ...

dogmaΚαθημερινά λέμε φράσεις, παροιμίες και γνωμικά που γνωρίζουμε την περίστασή που πρέπει να τις χρησιμοποιήσουμε, αλλά δεν γνωρίζουμε από που που προέρχονται και πώς προέκυψαν. Η ιστορία της Εκκλησίας, όπως την κατέγραψαν οι Πατέρες, μας δίνει τις πληροφορίες.






Όταν κάποιος άνθρωπος σώζεται από κάποιο κίνδυνο, συνηθίζεται να λέμε πως «σώθηκε από το στόμα του λύκου». Παλαιότερα η φράση αυτή ήταν γνωστή και ως «εκ στόμα λέοντος».

Η ιστορία και η παράδοση δείχνουν ότι αυτή η φράση προέρχεται από πολύ παλιά, την εποχή του Δαυίδ. Την συναντάμε στους Ψαλμούς, όταν ο Δαυίδ απευθύνεται στο θεό και του λέει «Σώσον με εκ στόματος λύκου» και πιο κάτω «εκ στόματος λέοντος». Τις ίδιες φράσεις αργότερα χρησιμοποίησαν ο Απόστολος Παύλος και ο Απολλώνιος ο Τυανεύς, σύγχρονος του Νέρωνα. Και οι δύο παρομοιάζουν το Νέρωνα με αιμοβόρο θηρίο, για την αφάνταστη σκληρότητα που έδειχνε στους ανθρώπους. Ο Απόστολςο Παύλος, στη δεύτερη επιστολή του προς τον Τιμόθεο, αναφέρει, ότι σώθηκε «εκ στόματος λέοντος», ενώ ο Απολλώνιος συμπληρώνει: «Είτε λέοντα είτε λύκον τον επονομάσης, όλων των αγρίων θηρίων τα ονόματα γίνονται επωνυμία πρέποντα είς τους τυράννους. Εγώ, είναι αληθές, ότι εσώθην εκ στόματος λύκου».