Αύριο Παρασκευή εγκρίνεται το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού μέσης ζωής των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ – Το χρονοδιαγράμμα του εκσυγχρονισμού

    Τη Παρασκευή αναμένεται το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού μέσης ζωής (ΕΜΖ) των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ 200 ΗΝ να λάβει το πράσινο φως από την ...

   

Τη Παρασκευή αναμένεται το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού μέσης ζωής (ΕΜΖ) των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ 200 ΗΝ να λάβει το πράσινο φως από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Όπως είχαμε αναφέρει σε προγενέστερο άρθρο μας, οι δύο πλευρές έχουν επιτύχει τελική συμφωνία σε επίπεδο διαπραγματεύσεων με το τελικό κόστος για τα τέσσερα πλοία να ανέρχεται στα 605 εκατομμύρια ευρώ.

Η προτίμηση του ΠΝ στη πρόταση των Γερμανών της TKMS υπό τη συνεργασία της ολλανδικής Thales Netherlands διαφάνηκε από τη πρώτη στιγμή λόγω του ότι είναι οι κατασκευαστές των πλοίων με το ελάχιστο δυνατό ρίσκο. Παρά τις εξωγενείς πιέσεις που ασκήθηκαν για τη πανάκριβη αμερικανική πρόταση της Lockheed Martin το ΠΝ και η προηγούμενη ηγεσία του επέδειξε χαρακτηριστικό σθένος και πρόκρινε τη πιο ικανή λύση κόστους – οφέλους.

Σύμφωνα με πληροφορίες εκτιμάται πως ως τα τέλη του έτους θα έχει πραγματοποιηθεί και η σχετική σύναψη της σύμβασης ενώ βάση του παρόντος χρονοδιαγράμματος το πρώτο πλοίο, η φρεγάτα «ΥΔΡΑ» θα οδηγείται για εκσυγχρονισμό το πρώτο εξάμηνο του 2025 με στόχο να παραδοθεί στα τέλη του 2027 με αρχές του 2028 εάν δεν υπάρξουν περαιτέρω χρονικές καθυστερήσεις. Θα ακολουθήσει το δεύτερο εξάμηνο του 2025 η δεύτερα φρεγάτα τύπου ΜΕΚΟ 200 ΗΝ για να παραδοθεί μέσα στο 2028. Ακολούθως σειρά έχουν οι επόμενες δύο φρεγάτες ΜΕΚΟ 200 ΗΝ οι οποίες αναμένεται να παραδοθούν μέσα στο 2030.

Στόχος του ΠΝ είναι να διατηρήσει αξιόμαχα και πλήρως λειτουργικές τις τέσσερις φρεγάτες για τα επόμενα 15 έτη κατ’ ελάχιστον προκειμένου να επιτύχει την ελάχιστα αποδεκτή βάση της δομής δυνάμεων με όχι λιγότερο από 14 κύριες μονάδες. Ο εκσυγχρονισμός των τεσσάρων φρεγατών είναι επιβεβλημένος προκειμένου τα πλοία να παραμένουν ικανά συμβάλοντας στη διατήρηση της απαιτούμενης δύναμης πλοίων για το ΠΝ.

Το πακέτο της ThyssenKrupp Marine Systems – Thales Netherlands περιλαμβάνει τις εξής:

Πλήρεις μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές εργασίες ώστε να αποκατασταθούν όλες οι βλάβες και τα πλοία να λάβουν επιπρόσθετη διάρκεια ζωής τουλάχιστον 15 ετών. Στους αεροστρόβιλους θα εφαρμοστούν σε μια σειρά από αναβαθμίσεις ενώ στις ηλεκτρομηχανές θα γίνει γενική επισκευή ή ακόμη και αντικατάσταση.

Εργασίες επί της πλατφόρμας (γενική επισκευή προωστήριου σκεύους, προπέλες, συμπιεστές, σύστημα μεταβλητού βήματος, μέσα πυρόσβεσης κτλ).

Νέο τακτικό σύστημα Tacticos (Block II) από τη Thales Netherlands ή ορθότερα σύστημα διαχείρισης μάχης. Οι παρεμβάσεις έχουν ως στόχο το ΠΝ να αξιοποιεί το πλήρες φάσμα των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των ESSM Block II.

Νέο Ραντάρ NS-110

Βελτίωση των ανθυποβρυχιακών δυνατότητων με αναβάθμιση του υφιστάμενου εξοπλισμού.

Γενική επισκευή του πυροβόλο των 127mm.

Νέο ESM (VIGILE 100).

Νέα ραντάρ ελέγχου πυρός STIR 1.2 που βελτιώνουν την ακρίβεια πυρών του κύριου πυροβόλου και προσφέρουν δυνατότητα αξιοποίησης των νέας γενιάς βλημάτων ESSM Block II.

Νέο ραντάρ ναυτιλίας

Βελτίωση των επικοινωνιακών μέσων και δυνατοτήτων τόσο στο εσωτερικό του πλοίου όσο και στο γενικότερο πλαίσιο της αύξησης των μέσων διοίκησης και ελέγχου σε τακτικό επίπεδο.

Εγκατάσταση LWR (Lazer Warning Reciever) της SAAB

Νέοι CW transmitters (πομποί συνεχούς κύματος) ώστε να δύναται να βάλουν τα νέα βλήματα ESSM Block II

Αποτέλεσε καίριο ερώτημα για το ΠΝ τι πραγματικά μπορεί να γίνει με τα αντιπυραυλικά συστήματα εγγύς άμυνας των πλοίων (Close In Weapons Systems). Εξετάστηκε η αναβάθμιση των CIWS Phalanx στο τελευταίο επίπεδο. Πρωταρχικός στόχος ήταν να γίνει και στα δυο Phalanx επί των πλοίων.

Συγκεκριμένα εξετάστηκε η αναβάθμιση των υφιστάμενων Phalanx στο τελευταίο επίπεδο Block 1B Baseline 2. Λόγω όμως του ότι πρόκειται για εντελώς νέο σύστημα και κυριολεκτικά αλλάζουν όλα τα μηχανικά μέρη και τα απάρτια του υφιστάμενου συστήματος το κόστος αυξάνεται κατά πολύ και κυμαίνεται περίπου σε 11 εκατομμύρια ανά μονάδα, δηλαδή περίπου 22 εκατομμύρια ευρώ ανά φρεγάτα.

Αξιολογήθηκε από τους επιτελείς του ΠΝ και η λύση εγκατάστασης ενός RAM στη πρύμνη με το κόστος να ανέρχεται στα 30 περίπου εκατομμύρια ανά φρεγάτα. Πιθανότατα προκρίνεται η λύση εκσυγχρονιστεί αριθμός Phalanx εάν και εφόσον το επιτρέπει ο συνολικός προϋπολογισμός.

Παράλληλα ζητήθηκε από πλευράς ΠΝ η εγκατάσταση του σόναρ μεταβλητού βάθος CAPTAS-2. Και σε αυτή τη περίπτωση όμως το κόστος θα αυξάνονταν περαιτέρω κάτι που δεν συνάδει με τον προϋπολογισμό του ΠΝ.

Τυχόν συνδυαστικές ενέργειες εγκατάστασης RAM και CAPTAS-2 ήταν επιλογές οι οποίες σε συνδυασμό με αυτές που προαναφέρθηκαν θα εκτόξευαν το κόστος περίπου στο 1 δισεκατομμύριο ευρώ για τα τέσσερα πλοία, κονδύλι απαγορευτικό δεδομένου του στενού προϋπολογισμού των 500 εκατομμυρίων ευρώ για τέσσερις φρεγάτες. Το ίδιο και η εγκατάσταση νέου ECM αφού θα πλοία θα μείνουν με αυτό που έχουν. Η προμήθεια ενός νέου ECM κυμαίνεται στα 10 εκατομμύρια ανά πλοίο ενώ το κόστος εγκατάστασης και ολοκλήρωσης θα αύξανε τον συνολικό προϋπολογισμό.