H επόμενη 11η Σεπτεμβρίου κατά της Δύσης θα προέρχεται απ’ την Τουρκία

  Η γνωστή και έγκυρη ιστοσελίδα «19FortyFive», σε άρθρο γνώμης του περίφημου Michael Rubin προειδοποιεί ότι η Τουρκία έχει γίνει στον 21ο ...

 

Η γνωστή και έγκυρη ιστοσελίδα «19FortyFive», σε άρθρο γνώμης του περίφημου Michael Rubin προειδοποιεί ότι η Τουρκία έχει γίνει στον 21ο αιώνα ό,τι ήταν η Σαουδική Αραβία στον 20ό αιώνα και καλεί τους Αμερικανούς υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να εξετάσουν τη σχέση τους με την Τουρκία. Τίτλος: Could the Next 9/11 Originate in Turkey? – Θα μπορούσε η επόμενη 11η Σεπτεμβρίου να προέρχεται από την Τουρκία; Αναφέρει μεταξύ των άλλων:

ΠΗΓΗ HELLAS JOURNAL

Πριν από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον, οι Σαουδάραβες ηγέτες γοήτευαν τους Αμερικανούς ομολόγους τους. Τόσο οι Δημοκρατικές όσο και οι Ρεπουμπλικανικές κυβερνήσεις εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με τις συνέπειες για την υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας στον ριζοσπαστικό ισλαμισμό, επισημαίνοντας τη συνεργασία για την ασφάλεια της Ουάσιγκτον με το Ριάντ. Μεγάλο μέρος της τύφλωσης, ωστόσο, ήταν εκούσια. Γενιές Αμερικανών διπλωματών και άλλων ανώτερων αξιωματούχων είδαν τη Σαουδική Αραβία ως το χρυσό αλεξίπτωτό τους.

Ενώ η Επιτροπή της 11ης Σεπτεμβρίου εξέθεσε προειδοποιητικά σημάδια που θα έπρεπε να δει η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών να έρχονται, φαίνεται ότι μια γενιά αργότερα, οι Αμερικανοί πολιτικοί δεν έχουν πάρει το μάθημα. Η Τουρκία έχει γίνει στον 21ο αιώνα ό,τι ήταν η Σαουδική Αραβία στον 20ό αιώνα: Ένα «πιάτο Petri» για τον εξτρεμισμό και μια μηχανή υποστήριξης για τον παγκόσμιο ακτιβισμό. Ενώ ο Τούρκος ηγέτης Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ασπάστηκε τη μετριοπάθεια στα πρώτα του χρόνια στην εξουσία, αυτό ήταν μια ψευδαίσθηση. Οι δηλώσεις του Ερντογάν πριν από την άνοδό του στην πρωθυπουργία ήταν μια σαφής αντανάκλαση της πραγματικής ατζέντας του. Η φιλοδυτική, μετριοπαθής φράση του Ερντογάν ήταν η εξαίρεση, όχι ο κανόνας.



Ενώ οι πρόεδροι από τον George W. Bush έως τον Donald Trump έβλεπαν στον Ερντογάν έναν εταίρο, οι ενέργειες του Ερντογάν υποδηλώνουν μια διαφορετική ατζέντα. Μυστικές τηλεφωνικές υποκλοπές υποδηλώνουν ότι το γραφείο του Ερντογάν βοήθησε να εξοπλίσει ισλαμιστές μαχητές στη Νιγηρία. Πολλοί θα υποστήριζαν ότι οι δεσμοί μεταξύ της διοίκησης του Ερντογάν και του Ισλαμικού Κράτους είναι εξίσου μεγάλοι, αν όχι μεγαλύτεροι, από εκείνους μεταξύ Σαουδαράβων αξιωματούχων και της Αλ Κάιντα πριν από τις επιθέσεις στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου.

Όταν Τούρκοι πληρεξούσιοι κατέλαβαν περιοχές της βόρειας Συρίας όπως το Αφρίν από τις τοπικές κουρδικές αρχές, τις μετέτρεψαν στα πιο ριζοσπαστικά σημεία στρατολόγησης της χώρας. Αυτό δεν πρέπει να εκπλήσσει: ο Ερντογάν και οι οπαδοί του πλαισίωσαν την τουρκική εισβολή στη βόρεια Συρία σε θρησκευτικό πλαίσιο. Τα δημοσιεύματα του Τύπου περί των πρόσφατων διαρροών απόρρητων εγγράφων επικεντρώνεται στην Ουκρανία, αλλά εξίσου σημαντικές είναι οι αποκαλύψεις ότι ο όμιλος Wagner αναζήτησε όπλα από την Τουρκία.


Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών του 20ου αιώνα, οι σαουδαραβικές φιλανθρωπικές οργανώσεις υποστήριξαν ένα παγκόσμιο δίκτυο τζαμιών και θρησκευτικών σεμιναρίων (madrasas). Η Τουρκία σήμερα κάνει το ίδιο. Ενώ ο Ερντογάν προωθεί τις προσπάθειές του να εξαρθρώσει το εκπαιδευτικό και θεσμικό δίκτυο του πρώην συμμάχου αλλά σημερινού αντιπάλου Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο κατηγόρησε ως τρομοκράτη, παραλείπει όμως ότι απλώς έχει αντικαταστήσει την προώθηση του σουφισμού του Γκιουλέν με το χρώμα της Ανατολίας με τον δικό του εξτρεμισμό εμπνευσμένο από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στα ίδια ιδρύματα, ειδικά στην Αφρική.

Η Τουρκία συνεχίζει να λαμβάνει εισιτήριο ελευθέρας εισόδου στο ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο (των ΗΠΑ). Πρώην πρεσβευτές των ΗΠΑ και αμυντικοί ακόλουθοι στην Τουρκία ασκούν συχνά επιχειρηματικές δραστηριότητες εντός της Τουρκίας ή (εργάζονται) για ενεργειακές εταιρείες που επιδιώκουν να μεταφέρουν πετρέλαιο σε αγωγούς σε όλη την Τουρκία.

Εφόσον αρνήθηκαν τους δεσμούς του Ερντογάν με τον ακτιβισμό, ο τεράστιος όγκος των αποδεικτικών στοιχείων το καθιστά ανέφικτο. Αντίθετα, επισημαίνουν την ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και την υποτιθέμενη στρατιωτική σημασία. Πολλοί υποστηρίζουν ότι το να λογοδοτήσει η Τουρκία θα σήμαινε ότι θα την οδηγούσε στα ρωσικά ή κινεζικά στρατόπεδα. Το ότι αυτό είναι ακόμη και ένας λόγος ανησυχίας, όμως, εκθέτει τη σήψη στην πηγή της σχέσης.

Το γεγονός ότι η Τουρκία την περασμένη εβδομάδα εκτόξευσε σκόπιμα και συνειδητά έναν πύραυλο σε αυτοκινητοπομπή που μετέφερε προσωπικό των ΗΠΑ, Σύριους συμμάχους και Κούρδους του Ιράκ που συμμετέχουν στον Παγκόσμιο Συνασπισμό κατά του Ισλαμικού Κράτους είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι τόσο μεγάλο όσο οι Σαουδάραβες που αναζητούν μαθήματα για το πώς να πετούν ένα αεροπλάνο, αλλά όχι να το προσγειώνουν.


Για να είμαστε σαφείς, ο ίδιος ο Ερντογάν μπορεί να μην επιβουλεύεται άμεσα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μπορεί να πιστεύει -όπως ο βασιλιάς Φαχντ της Σαουδικής Αραβίας- ότι θα μπορούσε να ελέγξει και να διοχετεύσει τις δυνάμεις του εξτρεμισμού προς όφελός του. Κάνει λάθος.

Μόλις εξαπολυθεί ένας τέτοιος ριζοσπαστισμός και εξτρεμισμός δεν περιορίζεται εύκολα. Το ερώτημα που πρέπει τώρα να εξετάσουν οι Αμερικανοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής είναι εάν βρίσκονται σήμερα σε φιλική σχέση με την Τουρκία που επαναλαμβάνει τα λάθη των σχέσεων ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας στα τέλη του 20ού αιώνα.

ΕΠΙΣΗΣ: Εάν αυτοί που παρέχουν κάλυψη στην παρανομία της Τουρκίας εντός του Λευκού Οίκου, του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, του Πενταγώνου και της κοινότητας των δεξαμενών σκέψης διατηρούν μια σχέση ζωτικής σημασίας για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ ή επιτρέπουν ακούσια την ίδια ατιμωρησία που απολάμβανε η Σαουδική Αραβία πριν από την 11η Σεπτεμβρίου.