Μόνο ο Βίκτορ Όρμπαν της Ουγγαρίας ίσως μπορεί να συναγωνιστεί τον Ερντογάν στο πόσο εξοργίζει τους δυτικούς συμμάχους αναφέρει σε άρθρ...
Μόνο ο Βίκτορ Όρμπαν της Ουγγαρίας ίσως μπορεί να συναγωνιστεί τον Ερντογάν στο πόσο εξοργίζει τους δυτικούς συμμάχους αναφέρει σε άρθρο του το Politico.
Οποιοσδήποτε πόνταρε ότι η μακρά παραμονή στο αξίωμά του θα είχε κάνει λιγότερο απρόβλεπτ τον Τούρκο Πρόεδρο θα έχανε βλέποντάς τον στην ετήσια σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους αυτή την εβδομάδα.
Ο Ερντογάν άφησε έκπληκτους τους δυτικούς συμμάχους -και τον Βλαντιμίρ Πούτιν- με την υποστήριξή του στην προσπάθεια της Ουκρανίας να ενταχθεί στο στρατιωτικό μπλοκ των 31 εθνών, λέγοντας ότι η κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα «αξίζει ένταξη στο ΝΑΤΟ».
Ηδη φαινόταν ότι η σύνοδος κορυφής θα απομακρυνόταν εντελώς από αυτό στο οποίο είχε προγραμματισθεί να εστιάσει. «Κανείς δεν πρέπει να περιμένει συμβιβασμό ή κατανόηση από εμένα», δήλωνε ο Ερντογάν καθώς ξεκινούσε για τη Λιθουανία.
Και τότε, ξαφνικά, έκανε πιρουέτα. Μετά από ώρες ξέφρενης διπλωματίας, ο Τούρκος ηγέτης έδωσε τα χέρια με τον ανακουφισμένο Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ και τον Σουηδό Ουλφ Κρίστερσον. Είχε εγκαταλείψει το βέτο του για τη σουηδική ένταξη, αφού το εμπόδισε επί μήνες με το επιχείρημα ότι η Στοκχόλμη φιλοξενούσε Κούρδους ακτιβιστές που η Άγκυρα περιγράφει ως «τρομοκράτες».
Μέσα από αυτότο σκηνικό ανατροπών, η Τουρκία εξασφάλισε ουσιαστικές παραχωρήσεις, λέει ο Ριτς Όουτζεν, ανώτερος συνεργάτης στο think tank Atlantic Council. «Πρέπει να αναγνωρίσετε ότι ο Ερντογάν έπαιξε καλά όσον αφορά την προστασία των εθνικών συμφερόντων της Τουρκίας», είπε.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία είχε βρεθεί σε δύσκολη θέση. Ο Ερντογάν αποφάσισε ξαφνικά να απελευθερώσει τους διοικητές του ουκρανικού συντάγματος Αζόφ που κρατούνται στο πλαίσιο συμφωνίας ανταλλαγής κρατουμένων. Ο Ντμίτρι Πεσκόφ, εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, παραπονέθηκε για «παραβίαση» της εμπιστοσύνης. «Κανείς δεν ενημέρωσε τη Ρωσία για την αλλαγή», γκρίνιαξε ο Πεσκόφ. «Έπρεπε να μείνουν στην Τουρκία μέχρι το τέλος της σύγκρουσης».
Εκ πρώτης όψεως οι μηχανορραφίες του Ερντογάν φαίνονται από ρευστές έως και χαοτικές. Αλλά η συμπεριφορά του έχει όλα τα χαρακτηριστικά της οθωμανικής εθιμοτυπίας και του τελετουργικού του παζαριού στο Μεγάλο Παζάρι της Κωνσταντινούπολης, πλην όμως με πολύ μεγαλύτερα διακυβεύματα. Για τον Όουτζεν , ο Ερντογάν αυτή την εβδομάδα έκανε αυτό που κάνει πάντα — παίζοντας από όλες τις πλευρές για να πάρει αυτό που ήθελε και όχι μόνο για να κρατά αιχμάλωτη τη Σουηδία.
Όταν επρόκειτο για την επέκταση του ΝΑΤΟ και την ένταξη της Σουηδίας, η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες κατά κάποιο τρόπο παρερμήνευαν τον Ερντογάν, εκτιμά ο αναλυτής. Τον βλέπουν ως έναν «μοναδικά κακό τύπο που χωρίς κανέναν σημαντικό λόγο παρεμπόδιζε τη Σουηδία για την είσοδό της και εν τέλει υποχώρησε μόνο αφού αντιμετωπίστηκε κατάλληλα και δυναμικά από τη Δύση».
Αλλά ο Όυτζεν, ο οποίος υπηρέτησε στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ τόσο ως στρατιωτικός όσο και ως πολιτικός σύμβουλος, εκτιμά: «Πιστεύω ότι ο Ερντογάν έπαιζε ένα παιχνίδι βασισμένο στο ότι τελικά θα άφηνε τη Σουηδία να μπει, αλλά γνωρίζοντας ότι στην ερχόμενη σύνοδο κορυφής θα μπορούσε να αποσπάσει περισσότερες παραχωρήσεις», είπε ο Outzen.
Καινούργια μαχητικά, παρακαλώ
Μεταξύ των παραχωρήσεων ήταν η πώληση 40 νέων αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία καθώς και το κιτ για την αναβάθμιση των αεροπλάνων που έχουν ήδη στην κατοχή της η χώρα.
Ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Τζέικ Σάλιβαν, αρνήθηκε ότι υπήρχε οποιαδήποτε σχέση μεταξύ της υποχώρησης της Τουρκίας για τη Σουηδία και των F-16. Αλλά όπως γνωρίζει κάθε καλός ντετέκτιβ, οι συμπτώσεις είναι σπάνιες. Και οι αμερικανοί νομοθέτες (Κογκρέσο) που αντιτίθενται εδώ και καιρό στην πώληση των F-16 στην Τουρκία δέχθηκαν πιέσεις τις τελευταίες δύο εβδομάδες από την κυβέρνηση Μπάιντεν να άρουν τις αντιρρήσεις τους με τις προσπάθειες να εντείνονται καθώς πλησίαζε η σύνοδος κορυφής.
Οι παραχωρήσεις που εξασφάλισε ο Τούρκος ηγέτης ξεπερνούν κατά πολύ τα μαχητικά αεροσκάφη. Οι δυτικές δυνάμεις είναι έτοιμες να άρουν μια σειρά από αμυντικές και αεροπορικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην Άγκυρα από το 2019, δήλωσε ο Εμρέ Ουσλού, Τούρκος ακαδημαϊκός. Οι κυρώσεις ήταν μια αντίδραση στην αγορά από την Τουρκία ρωσικών οπλικών συστημάτων και ως απάντηση στη στρατιωτική εισβολή της Άγκυρας στη βόρεια Συρία.
Έχει ασκήσει από καιρό πιέσεις για την άρση των δυτικών κυρώσεων στους τομείς της αεροπορίας και της άμυνας της χώρας για κρατικούς και οικογενειακούς λόγους. «Η αεροπορική βιομηχανία της Τουρκίας είναι κρίσιμης σημασίας στην προσπάθεια του Ερντογάν να οικοδομήσει ένα ισχυρό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα, μεγάλο μέρος του οποίου ανήκει σε επιχειρήσεις που ανήκουν στους φίλους του και στον γαμπρό του Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ», πρόσθεσε ο Ουσλού.
Οι ενέργειες του Ερντογάν ώθησαν ορισμένους να αναρωτηθούν αν πρόκειται να επιλέξει πλέον τη Δύση για να ορίσει την τύχη του. Δυτικοί αξιωματούχοι και γεωπολιτικοί αναλυτές αμφισβητούν εδώ και καιρό εάν η φιλία Ερντογάν-Πούτιν είναι βιώσιμη. (…)
Όμως Πούτιν και Ερντογάν έχουν κατάφερει να διαχωρίζουν τα σημεία ανάφλεξης που απειλούν να ανατρέψουν τη συνεργασία τους. Ο Ερντογάν έχει ένα ατού στα χέρια του: μέχρι στιγμής έχει αρνηθεί να συμμετάσχει στην επιβολή οικονομικών κυρώσεων στη Ρωσία.
Ελπίζει να φιλοξενήσει τον Πούτιν στην Τουρκία σύντομα για να συζητήσει την επέκταση της συμφωνίας ώστε να επιτραπεί η εξαγωγή σιτηρών από τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας της Ουκρανίας και είναι πιθανό να επαναλάβει την προσφορά του να ενεργήσει ως μεσολαβητής μεταξύ Μόσχας και Κιέβου.
Σύμφωνα με τον Outzen, ο Ερντογάν είναι πιθανό να συνεχίσει να παίζει και στις δύο πλευρές, σύμφωνα με την παραδοσιακή τουρκική εξωτερική πολιτική. «Το να αποφασίσει ότι είναι απόλυτα σύμφωνος με τη Δύση τώρα θα ήταν εκτός χαρακτήρα»…
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.