Το όπλο είναι τέχνη και μεράκι... αρκεί να ξέρει κανείς να το κρατά σωστά - Ποια σημεία πρέπει να προσέχουμε;

Του Σοφοκλή Κοσκινά Το όπλο είναι τέχνη, είναι κόσμημα, είναι μια κινητή μονάδα παραγωγής ενέργειας, είναι μεράκι. Όλα αυτά και άλλα πολλ...

Του Σοφοκλή Κοσκινά

Το όπλο είναι τέχνη, είναι κόσμημα, είναι μια κινητή μονάδα παραγωγής ενέργειας, είναι μεράκι. Όλα αυτά και άλλα πολλά μπορεί να είναι ένα κυνηγετικό όπλο για μας τους κυνηγούς.

Εξαρτάται από το πώς βλέπει ο καθένας το όπλο του και ποια είναι η «σχέση» που έχει μαζί του. Υπάρχουν κυνηγοί που η σχέση τους με το όΑΥπλο είναι «τυπική» και περιορίζεται στο να αντιμετωπίζουν το όπλο σαν «εργαλείο» αλλά υπάρχουν και οι κυνηγοί που εκτός της πρακτικής πλευράς αναπτύσσουν ένα πιο συναισθηματικό δέσιμο με το όπλο τους. Όποια και αν είναι η αντιμετώπιση και για την οποιαδήποτε περίπτωση, υπάρχει ένα κοινό σημείο, που κανείς δεν μπορεί να το αγνοήσει, να το παραμερίσει ή να το αντιμετωπίσει με διαφορετικό τρόπο.
Για την περίπτωση που θα αναφέρουμε, υπάρχει το σωστό και το λάθος, που είναι συγκεκριμένα. Πρόκειται για τα τέσσερα σημεία του ανθρώπινου σώματος που έρχονται σε επαφή με το κυνηγετικό όπλο. Το πώς κρατάμε το όπλο και το πώς το επωμίζουμε, πρέπει να γίνεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο, για να έχουμε την απαίτηση τα σκάγια ή το βλήμα να οδηγηθούν εκεί που βλέπουν τα μάτια. Αυτό είναι το ζητούμενο.
Στο άρθρο αυτό θα επιχειρήσουμε με τον πιο αναλυτικό τρόπο να σας δώσουμε όλα εκείνα τα στοιχεία, που αν συνδυαστούν, θα δώσουν το καλό αποτέλεσμα.
Ας επιχειρήσουμε να συναρμολογήσουμε το παζλ ξεκινώντας από τον τρόπο που κρατάμε το όπλο στα χέρια μας και τα σημεία που πρέπει να προσέξουμε.


Το ζύγισμα του όπλου
Θα έχετε ακούσει γενικές πληροφορίες για το πού ζυγίζει το όπλο και γιατί. Το όπλο ζυγίζεται μετρώντας 12 πόντους από τη σκανδάλη προς τα εμπρός (προς τις κάννες). Σε περίπτωση που το όπλο έχει δύο σκανδάλες μετράτε από την πρώτη. Θα πρέπει να βρείτε το σημείο που το όπλο ζυγίζει. Την μέτρηση αυτή την κάνουμε για να βρούμε το σημείο που ζυγίζει το όπλο. Σε ότι αφορά όμως το όπλο και εμάς, η μέτρηση αυτή δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία, γιατί το ζύγισμα του όπλου εξαρτάται από τον τρόπο που κρατάμε το όπλο και όχι από το πού εκείνο ζυγίζει από μόνο του. Αν πιάσετε το όπλο με τα δύο σας χέρια, κρατώντας το από τη λαβή και την πάπια και κατεβάσετε τα χέρια σας μαζί με το όπλο μέχρι να τεντωθούν τελείως, χωρίς να υπάρχει κανένα σημείο επαφής με το σώμα, τότε χωρίς να καταβάλετε μυϊκή δύναμη μετακινείστε το χέρι που κρατάει την πάπια δεξιά – αριστερά (προς την επάνω ή την κάτω πλευρά της πάπιας), ώσπου να βρείτε το σημείο που το όπλο μοιράζει ισομερώς το βάρος του και στα δύο σας χέρια. Με τη μέθοδο αυτή έχετε κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα, γιατί έχετε βρει τα σωστά σημεία που πρέπει να κρατάτε το όπλο, έτσι ώστε αυτό να ζυγίζει στα χέρια σας. Το δεξί χέρι, ή το αριστερό για τους αριστερόχειρες που κρατάει τη λαβή του όπλου δεν μπορεί να μετακινηθεί γιατί η θέση του είναι συγκεκριμένη. Αυτό που ρυθμίζει το ζύγισμα είναι το χέρι που κρατάει την πάπια. Η μετακίνηση του προς τα εμπρός ή προς τα πίσω καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το ισόποσο μοίρασμα του βάρους του όπλου ενδιάμεσα στα δύο χέρια.
Στην αρχή και έως ότου κάνετε ορισμένες επωμίσεις για να σταντάρετε τον τρόπο που κρατάτε το όπλο, μπορείτε να κολλήσετε στην πάπια μια ταινία έτσι ώστε να βλέπετε πού πρέπει να τοποθετήσετε το χέρι σας επάνω της.

Το πιάσιμο του όπλου
Το χέρι που κρατάει τη λαβή του όπλου θα πρέπει να είναι σταθερό στο κράτημα. Η παλάμη αγκαλιάζει την λαβή, είτε αυτή είναι πιστολοειδής, είτε αγγλικού τύπου και τα δάκτυλα χωρίς να καταβάλουμε μυϊκή δύναμη κλείνουν επάνω της. Το σημείο κλειδώματος που πρέπει να δώσετε μεγάλη σημασία είναι ο αντίχειρας, ο οποίος θα πρέπει να έρθει σε επαφή με τον μέσο. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος που κρατάμε τη λαβή του όπλου. Το δάκτυλο που έρχεται σε επαφή με τη σκανδάλη θα πρέπει να ακουμπάει σε αυτή με την άκρη, γιατί εκεί υπάρχουν αισθητήρια νεύρα και όχι με την πρώτη φάλαγγα, που οι περισσότεροι χρησιμοποιούν. Στο σημείο αυτό δεν μπορούμε να υπολογίσουμε τη δύναμη που βάζουμε και αυτό λειτουργεί αρνητικά στο σκοπευτικό αποτέλεσμα. Στο χέρι που κρατάει την πάπια θα πρέπει ο δείκτης να είναι εκτεταμένος εμπρός. Ο τρόπος αυτός βοηθάει πολύ στη σκόπευση, γιατί στην κυνηγετική σκοποβολή κάνουμε κατάδειξη του στόχου. Η λεπτομέρεια αυτή είναι σημαντική.
Ένα άλλο σημείο που θα πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη σημασία, είναι στη θέση των υπολοίπων δακτύλων. Εκτός του αντίχειρα, τα υπόλοιπα θα πρέπει να κλείνουν ενωμένα αγκαλιάζοντας την πάπια. Σε καμία περίπτωση δεν καταβάλουμε μυϊκή δύναμη για να κρατήσουμε το όπλο. Ιδιαίτερα όταν το φέρνουμε στον ώμο για να πυροβολήσουμε. Το «δυνατό» κράτημα του όπλου λειτουργεί αρνητικά στη σωστή επώμιση και στο σκοπευτικό αποτέλεσμα. Αρχικά μπορεί το κράτημα της πάπιας με τον τρόπο που περιγράφουμε εδώ να σας φαίνεται λίγο άβολο, αν όμως επωμίσετε το όπλο μερικές φορές κρατώντας το με τον τρόπο που περιγράφουμε, θα αντιληφθείτε ότι βοηθάει στο να έρθει σωστά στον ώμο και ότι η τελική προσπάθεια που καταβάλετε θα είναι μικρότερη.


Η επαφή με τον ώμο
Όταν ανεβάζουμε το όπλο για να το φέρουμε σε ευθυγράμμιση με τα μάτια, τα δύο σημεία επαφής είναι ο ώμος και το ζυγωματικό.
Η επαφή του πέλματος στον ώμο αποτελεί μέτρηση που συμπεριλαμβάνεται στις ρυθμίσεις που γίνονται στο κοντάκι για να έρθει στα μέτρα του κυνηγού – σκοπευτή. Στο άρθρο αυτό δεν θα αναφερθούμε στις κλίσεις του κοντακίου και στον τρόπο που αυτές μετριούνται. Θα σταθούμε στο πού πρέπει να «κάθεται» το πέλμα του κοντακίου στον ώμο και γιατί.
Το σημείο που ενώνει το χέρι με τον ώμο είναι το σωστό σημείο που πρέπει να «κάθεται» το πέλμα του όπλου μας.
Αν φέρετε το πέλμα προς τα μέσα, υπάρχει κίνδυνος κατά τον πυροβολισμό το επάνω μέρος του πέλματος να χτυπήσει την κλείδα. Για να μην αναφέρουμε το πιο δυσάρεστο που μπορεί να συμβεί, θα αρκεστούμε στο ότι το κτύπημα αυτό είναι επώδυνο. Αν αντίθετα τοποθετήσουμε το πέλμα προς τα έξω και πάνω στον ώμο, ενδέχεται μετά από μερικές τουφεκιές να έχουμε ζαλάδες, γιατί από το σημείο αυτό περνάει μια κεντρική φλέβα, που όταν δέχεται την πίεση από το λάκτισμα του όπλου ενδέχεται να δημιουργήσει προβλήματα και ζαλάδες.
Το πέλμα του όπλου όταν κάθεται στον ώμο δεν θα πρέπει να εξέχει στο επάνω μέρος, πάνω από το ύψος της πλάτης. Όσο πιο πάνω ανεβάζετε το όπλο τόσο θα αισθανόσαστε δυνατότερο το λάκτισμα και αυτό γιατί το κάτω μέρος του πέλματος έχει κλίση. Ούτε χαμηλά θα πρέπει να τοποθετείτε το πέλμα, γιατί τότε θα αναγκάζεστε να κατεβάζετε πολύ το κεφάλι για να βρείτε την ιδανική σκοπευτική γραμμή.
Το σωστό σημείο που κάθεται το πέλμα στον ώμο αναφέραμε ότι βρίσκεται στο σημείο που ενώνεται το χέρι με το σώμα και στην επάνω πλευρά το κοντάκι βρίσκεται στην ευθεία με την πλάτη.
Για να το καταφέρετε σωστά αυτό, μπορείτε να κάνετε επωμίσεις στον καθρέφτη του σπιτιού σας εξετάζοντας κάθε φορά το εάν κάθεται σωστά το πέλμα στον ώμο. Μετά από μερικές δοκιμές, που θα χρειαστούν χρόνο, θα καταφέρετε να τοποθετείτε το πέλμα του όπλου στο σωστό σημείο.

To ζυγωματικό
Το τελευταίο σημείο επαφής του όπλου με το σώμα είναι το ζυγωματικό. Όταν κατεβάζουμε το κεφάλι για να ευθυγραμμίσουμε τα μάτια με τη σκοπευτική γραμμή του όπλου, το μάγουλο είναι αυτό που έρχεται σε επαφή με το επάνω τμήμα του κοντακιού. Στην επαφή αυτή θα πρέπει το ζυγωματικό (το κόκαλο που βρίσκεται κάτω από το μάτι) να έρχεται σε επαφή με το επάνω μέρος του κοντακίου ανεξάρτητα από το εάν τα μάτια βλέπουν ή όχι την σκοπευτική γραμμή αυτό έχει να κάνει με τις σωστές κλίσεις του κοντακίου. Θα πρέπει να εμπεδώσουμε ότι το ζυγωματικό θα πρέπει να «κάθεται» πάντα πάνω στο κοντάκι. Στην περίπτωση που κάτι δεν πηγαίνει καλά, τότε θα πρέπει να κάνετε αλλαγές στις κλίσεις του κοντακίου. Αν σηκώνετε το ζυγωματικό από το κοντάκι για να ευθυγραμμιστείτε με τη ρίγα σκόπευσης, τότε το κοντάκι θέλει «σήκωμα». Αν δεν σας αφήνει το κοντάκι να «κατεβείτε» ώστε να βρείτε την σκοπευτική ευθεία, τότε το κοντάκι θέλει «κατέβασμα». Για τις περιπτώσεις αυτές επισκεφθείτε ένα οπλουργό, που θα σας κάνει τις ανάλογες ρυθμίσεις στο κοντάκι. Αυτό που θα πρέπει να μάθετε εσείς και να το τηρείται πάντα, είναι ότι το ζυγωματικό θα πρέπει να ακουμπάει πάντα στο κοντάκι.

Τα τέσσερα σημεία επαφής του όπλου με το σώμα είναι αυτά που αναφέραμε.
Ο σωστός τρόπος κρατήματος του όπλου και η σωστή επώμιση είναι το Α και Ω.
Λάβετε υπόψη σας τις λεπτομέρειες αυτές, γιατί οι λεπτομέρειες είναι αυτές που καθορίζουν την ουσία.

old.kynigesia.gr