Η υπάρχουσα Αεράμυνα στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου, στην ζώνη ευθύνης της ΑΣΔΕΝ, στηρίζεται δυστυχώς σε Σταθμούς Αναφοράς με ραντάρ παλα...
Η υπάρχουσα Αεράμυνα στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου, στην ζώνη ευθύνης της ΑΣΔΕΝ, στηρίζεται δυστυχώς σε Σταθμούς Αναφοράς με ραντάρ παλαιάς τεχνολογίας, σε ξεπερασμένα αντιαεροπορικά συστήματα SHORADS SA-8B OSA AK/AKM, σε αντιαεροπορικά συστήματα VSHORADS ASRAD με βλήματα Stinger, σε απλούς φορητούς εκτοξευτές Stinger και στην χρήση ελαφρών αντιαεροπορικών πυροβόλων ZU-23-2 των 23mm και Rh-202 των 20mm που χρησιμοποιούν απλά σκοπευτικά ημέρας. Στην περίπτωση των Zu-23-2, υπάρχουν και πολλές δεκάδες συστημάτων τοποθετημένα πάνω σε τεθωρακισμένα BMP-1, τα οποία όμως διατηρούν τους ίδιους τεχνολογικούς περιορισμούς.
Υπάρχει επομένως μια εμφανής και επικίνδυνη διαφορά μεταξύ του συνολικού επιπέδου Αεράμυνας των ακριτικών νησιών και του συνολικού επιπέδου των απειλών που θα προκύψουν από την πλευρά της μικρασιατικής ακτής. Είναι προφανές και αδιαμφισβήτητο, ότι η Αεράμυνα των νησιών και ιδιαιτέρως των ακριτικών νησιών της πρώτης γραμμής, χρήζει άμεσης και ραγδαίας αναβάθμισης έτσι ώστε αυτή να παρέχει ένα ρεαλιστικό και επαρκές επίπεδο προστασίας στα μαχόμενα τμήματα της ΑΣΔΕΝ. Ας δούμε όμως τα συγκεκριμένα τεχνολογικά και επιχειρησιακά προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Αεράμυνα στα νησιά.
Τα ραντάρ των Σταθμών Αναφοράς στα νησιά, είναι ξεπερασμένα τεχνολογικά και είναι αμφίβολη η ικανότητα τους να εντοπίζουν εναέριους στόχος χαμηλού ίχνους RCS όπως UAV/UCAV και κατευθυνόμενα βλήματα προσβολής. Επίσης η έλλειψη αυτοκίνησης, σημαίνει μειωμένη δυνατότητα άμεσης κίνησης και επομένως μειωμένη επιβιωσιμότητα.
Το σύστημα SA-8B OSA AK/AKM είναι ένα παλαιό σύστημα, τεχνολογικά ξεπερασμένο τόσο στα βλήματα όσο και στα ραντάρ και τα ηλεκτρονικά του και σίγουρα δεν μπορεί να αποτελεί το κύριο αντιαεροπορικό μέσο για τα νησιά της πρώτης γραμμής. Το SA-8Β ήδη από την δεκαετία του ’80 θεωρούνταν ευπαθές σε ηλεκτρονικές παρεμβολές, πόσο μάλλον μετά από 30 χρόνια τεχνολογικής εξέλιξης των συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου. Οι ικανότητες του συστήματος εναντίον στόχων υψηλών κινηματικών επιδόσεων όπως μαχητικά αεροσκάφη ή εναντίον στόχων πολύ χαμηλής διατομής ραντάρ όπως UAV/UCAV και κατευθυνόμενα βλήματα προσβολής, θα πρέπει να θεωρείται μικρή. Μεγαλύτερη ικανότητα εμπλοκής αναμένεται εναντίον ελικοπτέρων των τουρκικών ΕΔ.
Το σύστημα ASRAD, χρησιμοποιεί βλήματα Stinger περιορισμένου βεληνεκούς και ύψους εμπλοκής και τα οποία διαθέτουν έναν παλαιότερης τεχνολογίας ερευνητή απλού IR. Το μικρό σχετικά βεληνεκές και ύψος εμπλοκής, εκ των πραγμάτων, έχει προφανείς περιορισμούς κατά την εμπλοκή αεροσκαφών και UAV/UCAV που επιχειρούν σε μεσαίο ή μεγάλο ύψος και που μπορούν να εκτοξεύσουν βλήματα από μεγαλύτερη απόσταση. Πλεονέκτημα αποτελεί η εντελώς παθητική πρόσκτηση και εμπλοκή στόχων από θέσεις κάλυψης. Τα ίδια με τα παραπάνω, ισχύουν και για την φορητή έκδοση (MANPADS) του Stinger, η οποία όμως χρησιμεύει κυρίως για την εμπλοκή ευκαιριακών στόχων στο πεδίο της μάχης.
Τέλος, οι δύο τύποι ελαφρών ΑΑ πυροβόλων έχουν πολύ περιορισμένες ικανότητες και χρησιμοποιούνται κυρίως για την εμπλοκή αποβατικών στόχων και στόχων εδάφους παρά για την Αεράμυνα των μονάδων, καθότι είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία ρυμουλκούμενα, διαθέτουν μόνο απλά σκοπευτικά ημέρας και έχουν περιορισμένο βεληνεκές και αποτελεσματικότητα.
Ποιες είναι οι κινήσεις που μπορούμε και που οφείλουμε να κάνουμε ώστε να αλλάξει άρδην η κατάσταση αυτή και τα ακριτικά νησιά του Αιγαίου να αποκτήσουν μια σύγχρονη και αποτελεσματική Αεράμυνα, η οποία θα καλύπτει σε πολύ μεγαλύτερο και επαρκέστερο βαθμό τις μονάδες των νησιών; Επιχειρήματα που αφορούν το υψηλό κόστος της Αεράμυνας, δεν θεωρώ ότι έχουν θέση στην συζήτηση, καθότι μιλάμε για μονάδες της πρώτης γραμμής που θα δεχτούν τα πλήγματα από ότι καλύτερο διαθέτει ο αντίπαλος σε υλικό. Οι ΕΔ είναι υποχρεωμένες να προστατέψουν όσο το δυνατόν καλύτερα το προσωπικό και το υλικό της πρώτη γραμμής σε περίπτωση πολέμου, έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες. Είναι μια ύψιστη ηθική υποχρέωση που μπροστά σε αυτήν, κανένα οικονομικό κόστος δεν μπορεί να συγκριθεί.
Ας δούμε με συνοπτικό τρόπο, τι συγκεκριμένες προμήθειες μπορούν να γίνουν για τις μονάδες στα ακριτικά νησιά. Θα αναφερθούν όχι τόσο οι συγκεκριμένοι τύποι οπλικών συστημάτων και οι προδιαγραφές τους (άλλωστε θεωρώ ότι αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά ή τουλάχιστον εύκολα να τα βρεις), αλλά οι συγκεκριμένες κατηγορίες οπλικών συστημάτων που χρειάζονται και κυρίως η ανάγκη δημιουργίας μιας σύνθετης Αεράμυνας που θα κάνει χρήση πολλαπλών αισθητήρων και όπλων για την μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας της. Η Αεράμυνα, δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός και μόνο συστήματος, αλλά θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού και της αλληλοκάλυψης πολλαπλών συστημάτων και αισθητήρων. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.