Ο Τουρκικός υποβρύχιος στόλος: Η υπάρχουσα και η μελλοντική απειλή – Τα μέσα αντιμετώπισης από πλευράς Πολεμικού Ναυτικού

    Ιστορικά, οι παραδοσιακές ναυτικές δυνάμεις στοχεύουν πάντα στην άσκηση θαλάσσιας κυριαρχίας, η οποία επιτυγχάνεται κυρίως μέσω των κυρ...

   

Ιστορικά, οι παραδοσιακές ναυτικές δυνάμεις στοχεύουν πάντα στην άσκηση θαλάσσιας κυριαρχίας, η οποία επιτυγχάνεται κυρίως μέσω των κυρίων μονάδων επιφανείας. Στην άλλη πλευρά, οι παραδοσιακές χερσαίες δυνάμεις, στοχεύουν συνήθως στην άσκηση θαλάσσιας άρνησης, δηλαδή στην άρνηση πρόσβασης των εχθρικών πολεμικών και εμπορικών πλοίων, στις θαλάσσιες περιοχές ενδιαφέροντος.

Αυτό προσπαθούν να το κατορθώσουν μέσω της μαζικής χρήσης υποβρυχίων (πχ γερμανικός υποβρύχιος πόλεμος κατά τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους). Στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση, η Ελλάδα είναι η παραδοσιακή ναυτική δύναμη, παρόλη την εθνικά ανεύθυνη πολιτική και πρακτική της εγκατάλειψης του ΠΝ τις τελευταίες δυο δεκαετίες από τις πολιτικές ηγεσίες. Παράλληλα, η Τουρκία είναι η παραδοσιακή χερσαία δύναμη, με μικρή ναυτική εμπειρία και χωρίς να έχει επιδείξει κάποια ναυτική νίκη στην σύγχρονη ιστορία.

Προσαρμόζοντας τα παραπάνω στην ελληνοτουρκική ναυτική αντιπαράθεση, πάγια θέση του γράφοντος είναι ότι η κύρια μελλοντική απειλή για το ΠΝ στο Αιγαίο από την δράση του ΤΝ, είναι ο εκτεταμένος υποβρύχιος στόλος του τελευταίου (και ο οποίος αναμένεται να αυξάνεται συνεχώς την επόμενη δεκαετία) και όχι τα κύρια πλοία επιφανείας του.

Η απόκτηση επιπλέον σύγχρονων υποβρυχίων είναι αδιαμφισβήτητα απαραίτητη και λόγω της επικίνδυνης γηραιότητας των Type 209/1100-1200 και λόγω της αναμενόμενης μεγάλης ποσοτικής υπεροχής του τουρκικού υποβρυχίου στόλου στο μέλλον.

Άλλωστε, η διαμορφούμενη αεροπορική υπεροχή υπέρ της ΠΑ, ιδιαίτερα με την ύπαρξη του κορυφαίου συνδυασμού Rafale F3R/AM-39 Exocet, κάνει εξαιρετικά επικίνδυνη για το ΤΝ την μαζική χρήση πλοίων επιφανείας στο Αιγαίο. Σε αυτό ασφαλώς, μπορούν να προστεθούν τα 4 υποβρύχια Type 214 του ΠΝ, οι επάκτιες συστοιχίες MM-40 Exocet και οι υπό παραγγελία πύραυλοι SPIKE NLOS που θα χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονα σε χερσαίες, ναυτικές και εναέριες πλατφόρμες εκτόξευσης.

Εάν προσθέσουμε και τις μονάδες ΠΒ που βρίσκονται ταγμένες διάσπαρτες στα πολυπληθή ελληνικά νησιά, η μαζική χρήση πλοίων επιφανείας από το ΤΝ στο Αιγαίο, καθίσταται αυτοκτονική. Μόνη ρεαλιστική λύση για το ΤΝ είναι η μαζική χρήση υποβρυχίων και USV οι σχετικές αποφάσεις και ναυπηγικές εξελίξεις στο ΤΝ, επιβεβαιώνουν αυτή την πεποίθηση. Εάν δούμε μαζική χρήση κυρίων πλοίων επιφανείας του τουρκικού Στόλου, αυτό αναμένεται να συμβεί στην Ανατολική Μεσόγειο συμπεριλαμβανομένου και του Συμπλέγματος της Μεγίστης, όπου εκεί ο Τουρκικός Στόλος θα έχει και την υποστήριξη από την μικρασιατική ακτή.

Αυτή τη στιγμή το ΤΝ διαθέτει ή έχει παραγγείλει:

– 4 υποβρύχια Type 209/1200, μερικώς εκσυγχρονισμένα, τα οποία αναμένεται να αποσυρθούν όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα ναυπηγήσεως των Type 214TN.

– 4 υποβρύχια Type 209/1400 κλάσης Preveze, πλήρως εκσυγχρονισμένα.

– 4 υποβρύχια Type 209/1400 κλάσης Gur, με βελτιωμένο οπλισμό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό τουρκικής κατασκευής.

– 6 υποβρύχια Type 214TN με γερμανικό σύστημα AIP, με το πρώτο να έχει παραδοθεί στο ΤΝ, το δεύτερο θα αρχίσει σύντομα τις θαλάσσιες δοκιμές, ενώ το τρίτο θα παραδοθεί το 2024-25 και θα ακολουθήσει η ναυπήγηση άλλων τριών υποβρυχίων. Τα τουρκικά υποβρύχια είναι μεγαλύτερου εκτοπίσματος από τα αντίστοιχα ελληνικά, έχουν αντιμετωπιστεί πλήρως τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν στην αρχική έκδοση και πιθανότατα είναι ανώτερων επιδόσεων. Επίσης, τακτικά ενδιαφέρουσα και ταυτόχρονα επικίνδυνη για το ΠΝ και τις ΕΔ, η ενσωμάτωση του γερμανικού πυραύλου IDAS που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά ελληνικών ελικοπτέρων και κατά ελληνικών θαλάσσιων και παράκτιων στόχων.