3Ο Νοεμβρίου 1904: Το αντάρτικο σώμα του Ανθυπολοχαγού Γεωργίου Κατεχάκη (Ρούβα) αντιμετωπίζει 70 κομιτατζήδες, υπό τους Μήτρο Βλάχο και Κ...
3Ο Νοεμβρίου 1904: Το αντάρτικο σώμα του Ανθυπολοχαγού Γεωργίου Κατεχάκη (Ρούβα) αντιμετωπίζει 70 κομιτατζήδες, υπό τους Μήτρο Βλάχο και Κορσάκωφ στο ύψωμα Γιάμισε, δυτικά απο το χωριό Ανταρτικό της Φλώρινας. Οι Ήρωές ΜΑΣ έχυσαν το αίμα τους για να ελευθερώσουν τη Μακεδονία ΜΑΣ, για να είναι απαγορευμένο από τα λαμόγια, τους ριψάσπιδες, τους προσκυνημένους και ξεπουλημένους το "Μακεδονία Ξακουστή"!
Ήταν παντρεμένος με την κόρη του Ιωάννη Τσουδερού, ιατρού και πολιτικού που το 1878 συμμετείχε στην Επανάσταση της Κρήτης και αδελφός της συζύγου του ήταν ο οικονομολόγος που διατέλεσε πρωθυπουργός, Εμμανουήλ Τσουδερός. Γιος του ήταν ο αξιωματικός του Στρατού Απόστολος Κατεχάκης.
Παππούς του ήταν ο οπλαρχηγός του 1821 Χατζή-Μιχάλης Κατεχάκης, ο οποίος πήρε τα όπλα με την έναρξη της Επαναστάσεως στην Κρήτη, ανακηρύχθηκε αρχηγός της επαρχίας Καινουρίου και συμμετείχε υπό τη γενική αρχηγία του Μιχαήλ Κόρακα. Πατέρας του ήταν ο Απόστολος Κατεχάκης, που γεννήθηκε το 1837 στον Πλάτανο, πολεμιστής των επαναστάσεων 1866-1869, του 1880 και του 1896, που εκλέχτηκε πολλές φορές βουλευτής της Κρητικής Βουλής και το διάστημα 1882–1889, διετέλεσε διοικητής χωροφυλακής Χανίων, Ρεθύμνου και Ηρακλείου. Διατέλεσε πρώτος Δήμαρχος Πλατάνου, ενώ μετά την κάθοδο του πρίγκιπα Γεωργίου στην Κρήτη το Δεκέμβριο του 1898, έγινε «αριστίνδην» βουλευτής της Κρητικής Βουλής και ήταν ο πρώτος Δήμαρχος του Δήμου Πλατάνου. Η μητέρα του Γεωργίου Κατεχάκη ήταν κόρη του Ζαχαρία Θειακάκη, που βρήκε φρικτό θάνατο στην Επανάσταση του 1898, όταν σφαγιάστηκε από τους Τούρκους.
Στις 20 Οκτωβρίου/1η Νοεμβρίου 1904, επικεφαλής σώματος 25 Κρητών Εθελοντών, πέρασε τα Ελληνικά σύνορα, φέρνοντας επιστολή με οδηγίες για τα ελληνικά σώματα και στις 7/20 Νοεμβρίου 1904, ακολουθώντας τη διαδρομή μέσω Παλαιοχωρίου-Εξάρχου-Δριανόβου (Δρυοβούνου) και Μονής Αναλήψεως, αντιμετωπίζοντας έλλειψη τροφίμων, ακατάλληλους οδηγούς, κινδύνους προδοσίας, δύσβατες πορείες και τέλος την εξαιρετικά επικίνδυνη διάβαση του ποταμού Αλιάκμονα, έφτασε στην κατεχόμενη Μακεδονία.
Στις 30 Νοεμβρίου 1904, πήρε μέρος στη μάχη του Ανταρτικού, όπου ασθένησε από κήλη και κρίθηκε σκόπιμο να επιστρέψει στην Αθήνα για νοσηλεία. Επανήλθε στη Μακεδονία ένα μήνα αργότερα και τον Απρίλιο του 1905
Το 1912 με το βαθμό του λοχαγού, συμμετείχε στους Βαλκανικούς πολέμους της περιόδου 1912-1914, ως γενικός αρχηγός των εθελοντικών σωμάτων της Μακεδονίας και ως επιμελητής της μεραρχίας Ηπείρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.