Τρία μέρη του πλανήτη που θεωρούνται απολύτως «απαγορευμένα»

  Ο πλανήτης είναι γεμάτος με απίθανα μέρη, υπάρχουν ωστόσο μερικά μέρη τα οποία θεωρούνται «απαγορευμένα», καθώς κανείς δεν μπορεί, ή δεν ...

 

Ο πλανήτης είναι γεμάτος με απίθανα μέρη, υπάρχουν ωστόσο μερικά μέρη τα οποία θεωρούνται «απαγορευμένα», καθώς κανείς δεν μπορεί, ή δεν επιτρέπεται, να τα επισκεφτεί, είτε γιατί μπορεί να αποδειχτούν μοιραία για την ζωή του, είτε γιατί προστατεύουν σπουδαία μυστικά.

Νησί Poveglia

Το «στοιχειωμένο» νησί Poveglia βρίσκεται κοντά στη Βενετία, ενώ σύμφωνα με τον μύθο, εκεί έχασαν τη ζωή τους πάνω από 160.000 άνθρωποι.

Η Ποβέλια (Poveglia) είναι ένα μικρό νησί, που βρίσκεται ανάμεσα στη Βενετία και το Λίντο στην Λιμνοθάλασσα της Βενετίας, στη βόρεια Ιταλία. Ένα μικρό κανάλι χωρίζει το νησί σε δύο ξεχωριστά μέρη. Το νησί εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ιστορική καταγραφή το 421 και κατοικήθηκε έως ότου οι κάτοικοι το εγκατέλειψαν εξαιτίας του πολέμου το 1379.

Για περισσότερα από 100 χρόνια ξεκινώντας από το 1776, το νησί χρησιμοποιήθηκε ως σταθμός καραντίνας για όσους έπασχαν από πανώλη και άλλες ασθένειες, και αργότερα ως ψυχιατρείο. Το ψυχιατρείο έκλεισε το 1968 και από τότε το νησί δεν κατοικείται. Λόγω της ιστορίας του, το νησί προβάλλεται συχνά σε εκπομπές με μεταφυσικά θέματα.




Οι επισκέψεις στο νησί απαγορεύονται, αλλά διάφορα βιβλία και άρθρα αναφέρουν επισκέψεις συγγραφέων ή/και φωτογράφων.

Όσοι πιστεύουν σε μεταφυσικά φαινόμενα έχουν ισχυριστεί ότι η Ποβέλια είναι το πιο στοιχειωμένο νησί ή το πιο στοιχειωμένο μέρος στον κόσμο. Απαγορεύεται αυστηρά η είσοδος στο νησί.

Svalbard Global Seed Vault

Το Svalbard Global Seed Vault βρίσκεται βαθιά μέσα σ’ ένα βουνό, σ’ ένα απομακρυσμένο νησί στο αρχιπέλαγος του Svalbard, 300 χιλιόμετρα βόρεια του Αρκτικού Κύκλου. Ιδρύθηκε από τη νορβηγική κυβέρνηση τον Φεβρουάριο του 2008 και είναι η μεγαλύτερη τράπεζα σπόρων στον κόσμο.

Κιβώτια σπόρων απ’ όλο τον κόσμο, αποστέλλονται στο Global Seed Vault για ασφαλή και μακροχρόνια αποθήκευση σε ψυχρούς και στεγνούς θαλάμους. Είναι μία από τις πιο ασφαλείς εγκαταστάσεις στον κόσμο, σχεδιασμένη να επιβιώσει ακόμη και μετά από μια παγκόσμια καταστροφή. Βρίσκεται 120 μέτρα μέσα σε ένα βουνό από ψαμμίτη στο νησί Spitsbergen και φυλάσσεται από αξιόπιστα συστήματα ασφαλείας.



Στην τράπεζα αποθηκεύονται σπόροι πολλών δεκάδων χιλιάδων ποικιλιών βασικών καλλιεργειών τροφίμων όπως φασόλια, σιτάρι και ρύζι. Συνολικά, περιέχει σπόρους που ανήκουν σε περισσότερα από 4000 είδη φυτών (συνολική χωρητικότητα: 4.5 εκατομμύρια δείγματα). Αυτά τα δείγματα είναι διπλότυπα αποθέματα που υπάρχουν σε εθνικές, περιφερειακές και διεθνείς τράπεζες σπόρων.

Οι σπόροι συσκευάζονται σε ειδικά τριπλά φύλλα αλουμινίου και σφραγίζονται με θερμότητα ώστε να απαγορεύουν την υγρασία του περιβάλλοντος να εισέλθει. Το γεγονός ότι η εγκατάσταση περιβάλλεται από μόνιμα παγωμένο έδαφος βοηθά, επίσης, στην ασφάλεια και τη διατήρηση των δειγμάτων.

Τα μυστικά αρχεία του Βατικανού

Εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται το Βατικανό στη Ρώμη κάθε χρόνο, αλλά υπάρχει τουλάχιστον ένα μέρος που είναι αυστηρά εκτός ορίων. Πρόκειται για «Τα μυστικά αρχεία του Βατικανού», ένα κτίριο όπου φυλάσσονται τα κρατικά έγγραφα και η αλληλογραφία του κράτους του Βατικανού.

Αποτελούν ιδιοκτησία του εκάστοτε Πάπα, και με τον θάνατο ή παραίτηση του η ιδιοκτησία περνά στον επόμενο Πάπα. Έως τις αρχές του 17ου αιώνα βρίσκονταν στην βιβλιοθήκη του Βατικανού, διαχωρίστηκαν όμως μετά από ενέργεια του Πάπα Παύλου Ε´ στον δικό τους χώρο με εξαιρετικά περιορισμένη πρόσβαση. Παρέμειναν απρόσιτα σε εξωτερικούς μελετητές έως το 1881, όταν ο Πάπας Λέων ΙΓ´ επέτρεψε την μερική πρόσβαση περιορισμένων τμημάτων αρχείου σε εξωτερικούς μελετητές, ρύθμιση που ισχύει έκτοτε.



Αιτήσεις για είσοδο γίνονται δεκτές μόνο σε εγκεκριμένους μελετητές με επιστημονικό ενδιαφέρον και με επαρκείς γνώσεις έρευνας σε αρχείο. Προκειμένου να γίνουν δεκτοί, χρειάζονται συστατική επιστολή από ακαδημαϊκό ή ερευνητικό ίδρυμα ή από εμπειρογνώμονα ιστορικό. Δεν γίνονται δεκτοί προπτυχιακοί φοιτητές.

Υπάρχουν αυστηροί περιορισμοί στην πρόσβαση στο αρχείο, όπου απαγορεύεται η πρόσβαση σε οποιοδήποτε υλικό μετά το 1939, ενώ υπάρχει ένα ολόκληρο τμήμα σχετικά με τις προσωπικές σχέσεις με τους καρδιναλίους στο οποίο απαγορεύεται η πρόσβαση από το 1922 και έπειτα.