«Μου είπαν να πάω σε ένα καφέ στο 18ο διαμέρισμα (σ.σ. στα βόρεια του Παρισιού). Μπήκα, παρήγγειλα κάτι να πιω, κοίταξα τον κόσμο γύρω μ...
«Μου είπαν να πάω σε ένα καφέ στο 18ο διαμέρισμα (σ.σ. στα βόρεια του Παρισιού). Μπήκα, παρήγγειλα κάτι να πιω, κοίταξα τον κόσμο γύρω μου και είπα “δε θα το κάνω”. Δεν φοβήθηκα. Απλά δεν ήθελα να τους σκοτώσω. Ήταν σοκ για μένα, αλλά ο Αμπαούντ (σ.σ. ο θεωρούμενος ως εγκέφαλος των επιθέσεων της 13ης Νοεμβρίου 2015) κατάφερε να με πείσει. Τελικά δέχθηκα και είπα “ΟΚ, θα το κάνω”».
Η γαλλική πρωτεύουσα, στην οποία μπόρεσαν να «φωλιάσουν» Ευρωπαίοι τζιχαντιστές, πρεσβεύει στο μέγιστο ορισμένες πολύ σημαντικές για τον δυτικό πολιτισμό αξίες: ελευθερία, κοινωνική πρόοδο, κοσμοπολιτισμό και συλλογικότητα. Ότι ακριβώς, δηλαδή, ήθελαν να εξαφανίσουν οι εκπρόσωποι του σκοταδισμού με πρόσχημα το Κοράνι. Φάνηκε, άλλωστε, από τις ανακοινώσεις που ακολούθησαν ότι «χτυπώντας» τη Γαλλία δεν στόχευσαν απλά μία μεγάλη και ισχυρή χώρα, αλλά ίσως την πιο φιλελεύθερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (σ.σ. προϊόν βέβαια των πολλών αποικιών σε διάφορες γωνιές του πλανήτη), την χώρα που ιστορικά της ανήκει το σύνθημα «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα».
Η λεωφόρος Βολταίρου –που γέμισε νεκρούς και τραυματίες το μοιραίο βράδυ- φέρει το όνομα του κορυφαίου ίσως «Διαφωτιστή» του 18ου αιώνα, ενός ανθρώπου που έμεινε στην ιστορία για το πνεύμα του, την υπεράσπιση της ανεξιθρησκίας και της ελευθερίας λόγου του λόγου. Τα ακριβώς αντίθετα, δηλαδή, απ’ όσα πρεσβεύει ο εξτρεμισμός του ISIS και των τζιχαντιστών, που και για συμβολικούς λόγους «χτύπησαν» στη συγκεκριμένη λεωφόρο. Σε αυτή, άλλωστε, βρίσκεται και το θέατρο «Μπατακλάν», το οποίο είχε Εβραίους ιδιοκτήτες, που είχαν δεχτεί ξανά απειλές από φονταμενταλιστές, ενώ το 2011 είχε γίνει στόχος του «Jaish al-Islam» (μτφ. «Στρατός του Ισλάμ»).
Ήταν Παρασκευή και 13...
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.