ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ από έναν πρωταγωνιστή... «ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ το «ΗΡΩΪΚΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» - Μας είχε αποκηρύξει ολόκληρη η Αριστερά ως... ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ!..

ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΟΥΘΟΥΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΟΥ 1973... Ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ Ακούω διάφορου...

ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΟΥΘΟΥΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΟΥ 1973... Ο ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ

Ακούω διάφορους σήμερα να βρίζουν τη λεγόμενη «γενιά του Πολυτεχνείου».

Ανήκω – θέλοντας και μη – σε εκείνη της γενιά.

Μιλάω σπάνια για τα γεγονότα εκείνα, κι όταν το κάνω αμφισβητώ όλους τους μύθους που επικράτησαν έκτοτε. Κυρίως για το ρόλο που διαδραμάτισε η τότε Αριστερά…

Αυτή η αμφισβήτηση εκ μέρους μου εκφράζεται δημόσια και γίνεται από τότε, όταν δεν ήταν εύκολο να ειπωθούν, να γραφούν ή να ακουστούν, πράγματα που τώρα τα λένε πολλοί. Και κάποιοι, μάλιστα, καθ’ υπεροβολήν…

Και δεν εξαργύρωσα τη συμμετοχή μου στα «γεγονότα του Πολυτεχνείου». Συνειδητά, από την πρώτη στιγμή, κράτησα τις αποστάσεις μου και αποδοκίμασα όσους το έκαναν. Και μάλιστα σε εποχές που αυτό είχε και κόστος και ρίσκο:

Το κόστος να απομονωθείς από παντού. Και το ρίσκο να φανείς «γραφικός».

Ό,τι έκανα στη ζωή μου το έκανα όχι επικαλούμενος τη «συμμετοχή» μου σε εκείνη την εξέγερση, αλλά μάλλον… αποσιωπώντας την.

Ό,τι έκανα έκτοτε το κατάφερα όχι επειδή «ήμουν κι εγώ εκεί», αλλά παρά το γεγονός ότι ήμουν κι εγώ εκεί…

Και τέλος μίλησα από τους πρώτους για τη χρεοκοπία της μεταπολίτευσης του 1974 και για την ανάγκη μιας «νέας μεταπολίτευση». Σε καιρούς (πριν δέκα χρόνια περίπου) που κι αυτό δεν ήταν εύκολο να το πει κανείς…

Νιώθω, λοιπόν, την ανάγκη να γράψω σήμερα αυτές τις γραμμές, όχι «απολογητικά» με την έννοια της «απολογίας», ούτε καν με την έννοια του «απολογισμού». Μάλλον «παρεμβατικά», με την έννοια να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ