Πολεμικό Ναυτικό: AEGIS Combat System vs PAAMS-Τεχνικά χαρακτηριστικά και επιδόσεις.

  Τα δύο κύρια συστήματα άμυνας περιοχής που υπάρχουν στο δυτικό οπλοστάσιο είναι το αμερικάνικo Aegis και το ευρωπαϊκό PAAMS. Το αμερικάνι...

 

Τα δύο κύρια συστήματα άμυνας περιοχής που υπάρχουν στο δυτικό οπλοστάσιο είναι το αμερικάνικo Aegis και το ευρωπαϊκό PAAMS. Το αμερικάνικο σύστημα πρωτομπήκε σε υπηρεσία τη δεκαετία του του 1970 με τα καταδρομικά τύπου Ticonderoga. Η καρδιά του συστήματος είναι η σειρά των ραντάρ AN/SPY-1 που προσφέρει αποκάλυψη στόχων σε πολύ μακρινές αποστάσεις. Τα κύρια συστατικά του συστήματος είναι:

1. Το παθητικό (PESA) ραντάρ AN/SPY-1.
2. Το σύστημα Command & Control και ελέγχου των όπλων του πλοίου
3. Το ραντάρ καταύγασης στόχων Mk99
4. Οι εκτοξευτές Mk26 ή Mk41 με τους πυραύλους μέσου/μεγάλου βεληνεκους SM-2

Από τη δεκαετία του 70 μέχρι σήμερα έχουν υπάρξει δέκα εκδόσεις του συστήματος. Η νεότερη που χρησιμοποιείται σήμερα είναι η Baseline 10 που περιέχει όλες τις αναβαθμίσεις, νέα όπλα, νέα ραντάρ καθώς και δυνατότητα αντιβαλλιστικής άμυνας.

Ραντάρ

Το αρχικό ραντάρ του συστήματος Aegis ήταν το AN/SPY-1A που έφεραν τα πρώτα καταδρομικά κλάσης Ticonderoga. Στην αναβαθμισμένη έκδοση baseline 2 το σύστημα έφερε το αναβαθμισμένο ραντάρ AN/SPY-1Β(V). Με την είσοδο σε υπηρεσία το 1991 των πρώτων αντιτορπιλικών τύπου A.Burke υιοθετήθηκε το ραντάρ AN/SPY-1D και AN/SPY-1D(V) στα πλοία Fight IIA. Αντίστοιχα το σύστημα τοποθετήθηκε στις φρεγάτες F100 του Ισπανικού Ναυτικού, Nansen του Νορβηγικού ναυτικού με την ελαφριά έκδοση AN/SPY-1F του ραντάρ. Τέλος το σύστημα έχει τοποθετηθεί στα αντιτορπιλικά Hobart του Αυστραλιανού ναυτικού, τα KDX III του Νοτιοκορεάτικου Ναυτικού και τα Αντιτορπιλικά κλάσης Kongo, Atago και Maya του Ιαπωνικού Ναυτικού.

Στην τελευταία έκδοση του συστήματος Baseline 10 το AEGIS συνεργάζεται με το νέο επίσης AESA ραντάρ AN/SPY-6. Το ραντάρ αυτό θα φορέσουν τα αντιτορπιλικά κλάσης A.Burke Fight III, οι νέες φρεγάτες κλάσης Constellation. Αντίστοιχα οι νέες φρεγάτες κλάσης Type 26 του Καναδικού και Αυστραλιανού Ναυτικού θα φορέσουν το ελαφρύτερο AN/SPY-7. Δηλαδή το σύστημα έχει ήδη τοποθετηθεί σε πάνω από 100 νατυκές μονάδες και αναμένεται να τοποθετηθεί σε άλλες περίπου 70 μονάδες στα επόμενα χρόνια.

AN/SPY-1

Σε αντίθεση με τα ραντάρ της αεροπορίας των ΗΠΑ στο ναυτικό το πρώτο σταθερό ραντάρ διάταξης φάσης ήταν τεχνολογίας PESA (Passive Electronic Scanned Array). Ητάν το γνωστό AN/SPY-1A που φόρεσαν πρώτα τα καταδρομικά κλάσης Ticonderoga οδηγώντας, μαζί με την εισαγωσή σε υπηρεσία του νέου τότε ΑΑ πυραύλου SM-2 και του συστήματος AEGIS, την ΑΑ άμυνα περιοχής σε ένα άλλο πρωτόγνωρο για την εποχή επίπεδο.

Το μοντέλο AN/SPY-1A εγκαταστάθηκε στα 12 πρώτα καταδρομικά της κλάσης Ticoderoga (CG47-58) και εχει διαμορφωθεί με τέσσερις συστοιχίες φάσεων η καθεμία, δύο τοποθετημένες μπροστά και δύο πίσω. Κάθε κεραία υποδιαιρείται σε 140 μονάδες συστοιχίας, η καθεμία με 32 στοιχεία ακτινοβολίας. Υπάρχουν 4.096 στοιχεία εκπομπής και 4.352 στοιχεία λήψης. Οι μετατοπιστές φάσης περιλαμβάνουν εξαιρετικά ακριβείς, ανθεκτικούς στη θερμοκρασία συνθετικούς κρυστάλλους λυχνίτη και οδηγούνται από πλακέτες οδήγησης τεσσάρων καναλιών, εκ των οποίων υπάρχουν οκτώ πανομοιότυπες για να διασφαλιστεί ο πλεονασμός (system redundancy) και η επιβίωση.

Το AN/SPY-1Β πέτυχε αρχική επιχειρησιακή ικανότητα το 1989 όταν τέθηκε σε λειτουργία το USS Princeton (CG-59). Έφερε νέους μικρότερους μετατοπιστές φάσης επιτρέποντας πολύ μικρότερα βάρη. Επίσης, εφαρμόστηκαν ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά anti-stealth, αν και η πλήρης υλοποίηση έπρεπε να περιμένει το SPY-1D(V). Επίσης οι δυντότητες ECCM του συστήματος έχουν βελτιωθεί.

Το AN/SPY-1D (για Destroyer) είναι το μοντέλο –Β προσαρμοσμένο για ένα πλοίο μεγέθους αντιτορπιλικού. To φόρεσε το πρωτο αντιτορπιλκό AAW της κλάσης Arleigh Burke DDG-51 το 1991 έως και το DDG-91. Τα αντιτορπιλικά φέρουν έναν μόνο πομπό ραντάρ αντί για δύο, και στη θέση των τεσσάρων ρανταρ φωτισμου στόχων στα πλοία CG-47, υπάρχουν μόνο τρεις.

Το μοντέλο AN/SPY-1D(V) φόρεσαν όλα τα υπόλοιπα πλοία της κλάσης Arleigh Burke της διαμόρφωσης Flight IIA μέχρι την έλευση της διαμόρφωσης Flight IIΙ η οποία έφερε ένα τελείως νέο ραντάρ. Στο AN/SPY-1D(V)υπήρξε πλήρης εφαρμογή των χαρακτηριστικών anti-stealth. Εισήγαγε προηγμένες κυματομορφές που μείωσαν τον θορύβο υπόβαθρου, επιτρέποντας πολύ καλύτερο εντοπισμό κρυφών στόχων. Εισήχθησαν νέες τεχνικές επεξεργασίας ECCM για την εξάλειψη πολλών τύπων παραπλανητικών παρεμβολών. Η απόδοση έναντι στόχων με υπόβαθρο ξηράς βελτιώθηκε επίσης σημαντικά. Έγινε επιχειρησιακό το 2004 όταν τέθηκε σε λειτουργία το USS Pinckney (DDG-91).

Το μοντέλο AN/SPY-1F (για Frigate) σχεδιάστηκε ώστε να μπορεί να εγκατασταθεί σε πλοία μεγέθους φρεγάτας έτσι η διάμετρος της κάθε σταθερής στοιχειοκεραίας μειώθηκε στα 2,4 μέτρα και αντίστοιχα και ο αριθμός των στοιχείων της στα 1856 από 4350. Το μοντέλο αυτό έχει όλα τα πλεονεκτήμα των προκατόχων του με μικρότερο όγκο και βάρος. Ενσωματώθηκε με επιτυχία στα πλοία κλασης F-100 του Ισπανικού ναυτικού και Nansen του Νορβηγικού ναυτικού

Τελευταίο μοντέλο της σειράς που όμως δεν είχε την τύχη να εγκατασταθεί σε κάποια κλάση πλοίων ήταν το AN/SPY-1Κ το οποίο είναι μια ακόμη μικρότερη έκδοση ικανή να φορεθεί σε πλοία πολύ μικρού εκτοπίσματος όπως ελαφρές φρεγάτες και κορβέτες.

AN/SPY-6

Το AN/SPY-6 αλλιώς γνωστό και ως Air and Missile Defense Radar (AMDR) είναι ένα ενεργό 3D ραντάρ διάταξης φάσης το οποίο Θα παρέχει ολοκληρωμένη αεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα για τα αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke Flight III. Παραλλαγές βρίσκονται υπό ανάπτυξη για τη μετασκευή του Flight IIA Arleigh Burkes και για εγκατάσταση σε φρεγάτες κλάσης Constellation, αεροπλανοφόρα κατηγορίας Gerald R. Ford και αποβάθρες αμφίβιων μεταφορών κατηγορίας San Antonio. Η πρώτη παράδοση του AN/SPY-6 στο USN πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου 2020.

Το σύστημα SPY-6 αποτελείται από δύο κύρια ραντάρ και έναν ελεγκτή σειράς ραντάρ (RSC) για τον συντονισμό των αισθητήρων. Ένα ραντάρ ζώνης S παρέχει αναζήτηση όγκου, παρακολούθηση, διάκριση άμυνας βαλλιστικών πυραύλων και επικοινωνίες πυραύλων, ενώ το ραντάρ ζώνης Χ παρέχει αναζήτηση ορίζοντα, παρακολούθηση ακριβείας, επικοινωνία πυραύλων και τερματικό φωτισμό στόχων. Οι αισθητήρες S-band και X-band θα μοιράζονται επίσης λειτουργίες, όπως πλοήγηση με ραντάρ, ανίχνευση περισκοπίου και καθοδήγηση και επικοινωνία πυραύλων. Το SPY-6 προορίζεται ως ένα επεκτάσιμο σύστημα, με κάθε διάταξη αισθητήρων να συναρμολογείται από Radar Modular Assemblies (RMA), αυτόνομες μονάδες ραντάρ.

Οι μονάδες εκπομπής-λήψης θα χρησιμοποιούν νέα τεχνολογία ημιαγωγών νιτριδίου του γαλλίου (GaN),[8] επιτρέποντας μεγαλύτερη πυκνότητα ισχύος από τις προηγούμενες μονάδες ραντάρ αρσενιδίου του γαλλίου. Το νέο ραντάρ θα απαιτεί διπλάσια ηλεκτρική ισχύ από την προηγούμενη γενιά, ενώ θα παράγει πάνω από 35 φορές περισσότερη ισχύ ραντάρ.

Το ραντάρ είναι 30 φορές πιο ευαίσθητο και μπορεί ταυτόχρονα να χειριστεί πάνω από 30 φορές τους στόχους του υπάρχοντος AN/SPY-1D(V), επιτρέποντάς του να αντιμετωπίσει μεγάλες και περίπλοκες επιθέσεις κορεσμού. Υπολογίζεται ότι έχει βελτιωμένη ευαισθησία 15 dB σε σύγκριση με το ραντάρ AN/SPY-1 προηγούμενης γενιάς ή αλλιώς ικανό να ανιχνεύει στόχους το μισό του μεγέθους σε διπλάσια απόσταση. ΔΙΑΒΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ