Το αδέσποτο σκυλί που πολέμησε στην μάχη της Κρήτης με τους Αυστραλούς και έγινε ήρωας του Β Παγκοσμίου. Προήχθη σε δεκανέα, αλλά μετά τον πόλεμο είχε άδοξο τέλος

mixanitouxronou Στα τέλη του 1940, όταν δυνάμεις Βρετανών και της Κοινοπολιτείας πολεμούσαν τους Ιταλούς στη Βόρεια Αφρική, οι άνδρες ενός ...

mixanitouxronou Στα τέλη του 1940, όταν δυνάμεις Βρετανών και της Κοινοπολιτείας πολεμούσαν τους Ιταλούς στη Βόρεια Αφρική, οι άνδρες ενός αυστραλιανού τάγματος (του 2/1st Machine Gun Battalion of the Second Australian Imperial Force) βρήκαν στην άκρη της αιγυπτιακής ερήμου ένα αδέσποτο και εξαθλιωμένο κουτάβι.

Ήταν στα τελευταία του λόγω έλλειψης τροφής και έτσι το λυπήθηκαν και το έφεραν στο στρατόπεδό τους μέσα στην έρημο. Εκεί το κουτάβι, αφού έφαγε και δυνάμωσε, αποδείχθηκε πανέξυπνο κερδίζοντας την αγάπη όλων των στρατιωτών. Γρήγορα έγινε η μασκότ του τάγματος και πήρε το όνομα «Horrie the Wog Dog». Τον Μάρτιο του 1941, το τάγμα του Horrie μεταφέρθηκε στην Ελλάδα μαζί με άλλες συμμαχικές δυνάμεις που θα συνέδραμαν τους Έλληνες στη διάρκεια της γερμανικής εισβολής. Ο Horrie ήταν μαζί του σε όλες τις μάχες που έδωσαν οι Αυστραλοί με τους Γερμανούς εκείνο τον τραγικό Απρίλιο, καθώς υποχωρούσαν από την Κεντρική Μακεδονία προς το νότο.

Σχεδόν κάθε μέρα οι Αυστραλοί βομβαρδίζονταν από τα γερμανικά στούκα. Όμως, δύο λεπτά πριν αυτά φθάσουν πάνω από τα κεφάλια τους, ο Horrie γάβγιζε δαιμονισμένα δίνοντας το σύνθημα να καλυφθούν από τον επικείμενο αεροπορικό βομβαρδισμό. Είχε τέτοια λύσσα για τα γερμανικά αεροπλάνα που συνέχιζε να τα γαβγίζει ακόμη και όταν είχαν ρίξει τις βόμβες τους και έφευγαν! Είναι εξακριβωμένο ότι ο Horrie έσωσε τη ζωή πολλών δίποδων συμπολεμιστών του.

Σύμφωνα με τον στρατιώτη που φρόντιζε τον Horrie, όταν για πρώτη φορά βρέθηκε σε βομβαρδισμό από στούκα στην Ελλάδα τρόμαξε τόσο πολύ που δεν ήξερε που να κρυφθεί. Η δυσάρεστη αυτή εμπειρία ήταν που καθόρισε τη μετέπειτα συμπεριφορά του απέναντι στα γερμανικά αεροπλάνα. Η μονάδα του Horrie ήταν από τις τελευταίες των Συμμάχων που αποχώρησαν από την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά το πλοίο τους βυθίστηκε σε αεροπορικό βομβαρδισμό. Ανάμεσα στους διασωθέντες ναυαγούς ήταν και ο Horrie, ο οποίος μεταφέρθηκε στην Κρήτη. Εκεί έζησε τη Μάχη της Κρήτης, όπου διακρίθηκε και πάλι ως «ακουστικό ραντάρ» για τη μονάδα του. Όμως, σ’ ένα γερμανικό εναέριο βομβαρδισμό, δεν πρόλαβε να καλυφθεί και έτσι τραυματίστηκε στα πόδια από τα θραύσματα μίας βόμβας. Ένας Αυστραλός φαντάρος του τα αφαίρεσε μ’ ένα μαχαίρι.

Για τον «ηρωισμό» του στην Κρήτη, ο Horrie προήχθη σε δεκανέα και από τότε έφερε στολή με τα διακριτικά του βαθμού του. Ενώ οι Γερμανοί είχαν ξεκινήσει την κατάκτηση της Κρήτης, η μονάδα του Horrie ήταν ανάμεσα σε αυτές που πρόλαβαν να εκκενώσουν το νησί και επέστρεψε στην Αίγυπτο. Από εκεί το τάγμα του προωθήθηκε στη Συρία, όπου ο Horrie γνώρισε και τον μεγάλο έρωτά του, μία χαριτωμένη σκυλίτσα, με το όνομα Imshi («φύγε μακριά μου..»), μασκότ ενός αυστραλιανού συντάγματος. Η Imshi ανέβασε το ηθικό του Horrie και έτσι βοήθησε στην αποθεραπεία του! Για το λόγο αυτό είχε την τιμή να φορά ενίοτε τη στολή του. Imshi Εξαιτίας του τραυματισμού του, ο Horrie κούτσαινε λιγάκι, αλλά οι συμπολεμιστές του έφτιαξαν μία ειδική τσάντα μεταφοράς για τις μεγάλες πορείες. Το 1942, το τάγμα του Horrie μεταφέρθηκε στην Αυστραλία ώστε από εκεί να προωθηθεί στο μέτωπο του Ειρηνικού εναντίον των Ιαπώνων που απειλούσαν τότε τη χώρα.

Όμως, οι στρατιώτες κανόνισαν ο Horrie να μείνει στο σπίτι του πατέρα ενός στρατιώτη και να γλυτώσει έτσι από ένα ακόμη πόλεμο. Μάλιστα, τον έμπασαν κρυφά στην Αυστραλία αφού ο νόμος επέβαλλε τη θανάτωση όλων των ζώων που έρχονταν απέξω, για το φόβο της λύσσας –ασθένεια άγνωστη στην Αυστραλία. Ο καπετάνιος του πλοίου που μετέφερε το τάγμα του Horrie ζήτησε να τον παραδώσουν στις τελωνειακές αρχές, άλλα οι στρατιώτες απείλησαν ότι θα τον πετούσαν στη θάλασσα αν «κάρφωνε τον σύντροφό τους». Παρά ταύτα, τρία χρόνια αργότερα, το 1945, οι αρχές ανακάλυψαν τον Horrie και προχώρησαν σε ευθανασία. Όταν η είδηση έγινε γνωστή, η κοινή γνώμη της Αυστραλία εξεγέρθηκε! Υπήρξαν καυστικά άρθρα στις εφημερίδες και έντονα διαβήματα προς την αυστραλιανή κυβέρνηση, ιδιαίτερα από γονείς που είχαν χάσει τα αγόρια τους στον πόλεμο. Το θέμα έφθασε μέχρι τη βουλή με επερώτηση προς τον ίδιο τον πρωθυπουργό! Ο υγειονομικός υπεύθυνος που εφάρμοσε το νόμο και θανάτωσε τον Horrie, δέχτηκε προπηλακίσεις και πολλές ανώνυμες επιστολές που τον απειλούσαν «με ένα αργό και βασανιστικό θάνατο».

Το 1945 κυκλοφόρησε βιβλίο για τον Horrie που επανεκδόθηκε το 2017. Τον προηγούμενο χρόνο έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματός του, με έξοδα της αυστραλιανής κυβέρνησης, μία καθυστερημένη συγγνώμη προς τον «τετράποδο βετεράνο». Κωνσταντίνος Λαγός, ιστορικός...