Η Τουρκία εκβιάζει την Μάλτα και πάει για ολική απόβαση στην Λιβύη – Η Ελλάδα στη μέγγενη

   Το πολύ επικίνδυνο για την Ελλάδα διπλωματικό σκάκι του Χακάν Φιντάν, ο οποίος σήμερα επισκέπτεται τη Λιβύη με στόχο να χτίσει γέφυρα φι...

  

Το πολύ επικίνδυνο για την Ελλάδα διπλωματικό σκάκι του Χακάν Φιντάν, ο οποίος σήμερα επισκέπτεται τη Λιβύη με στόχο να χτίσει γέφυρα φιλίας με τον Στρατάρχη Χαφτάρ. Την Τρίτη ήταν στην Μάλτα, την οποία εκβιάζει με όπλο το μεταναστευτικό. 

του Χρήστου Μαζανίτη

Μπροστά σε ένα κρίσιμο στρατηγικό αδιέξοδο επιχειρεί η Τουρκία να φέρει την Ελλάδα, προωθώντας μία εξόχως επιθετική διπλωματική ατζέντα με στόχο την προώθηση των συμφερόντων της και την πλήρη εφαρμογή του τουρκολιβυκού μνημονίου.



Όποιος πιστεύει ότι η ηρεμία στο Αιγαίο του τελευταίου χρόνου συνεπάγεται την μεταστροφή της Τουρκίας στην εξωτερική της πολιτική και δη τις επιδιώξεις για επέκταση της κυριαρχίας της στη Μεσόγειο, πλανάται πλάνην οικτρά.

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, έχοντας πολυετή εμπειρία στην ύφανση στρατηγικών ιστών – ως πρώην επικεφαλής της ΜΙΤ – επιχειρεί να στήσει το μεγάλο κόλπο περικύκλωσης της Ελλάδας.

Χθες ήταν στην Μάλτα. Μία χώρα η οποία διαθέτει πολύ μικρό πληθυσμό, μόλις 500.000 ανθρώπων. Ωστόσο, είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Τουρκία επιχειρεί να την χρησιμοποιήσει ως Δούρειο Ίππο για την προώθηση των συμφερόντων της, καταρχάς με την χρήση του ΒΕΤΟ και το σπάσιμο της ομοφωνίας στην ΕΕ.

Το κόλπο που περίτεχνα χρησιμοποιεί είναι το μεταναστευτικό μέσω του ωμού εκβιασμού. Έχει τη δυνατότητα να οργανώσει καραβιές δουλεμπόρων με παράνομους μετανάστες, τους οποίους μπορεί να στείλει στην Μάλτα. Είναι πολύ εύκολο να αντιληφθεί κάποιος ότι αν φτάσουν στην μικρή νησιωτική χώρα 50.000 παράνομοι μετανάστες θα μιλάμε για αλλοίωση του πληθυσμού της κατά 10%. Αυτό το γνωρίζει καλά η Τουρκία και παίζει το χαρτί της εγγυήτριας χώρας, με ανταλλάγματα, όμως.

Η Ελλάδα έχει επιχειρήσει και μέσω της Ιταλίας να στήσει ένα αντιτουρκικό τείχος στην χώρα, προτάσσοντας την αδήριτη ανάγκη προστασίας της με ευρωπαϊκούς πόρους και την ενεργοποίηση της FRONTEX. Όμως δεν είναι αρκετά.

Στρατηγικά, η Μάλτα αγγίζει την Ελλάδα και στο θέμα της υφαλοκρηπίδας, παρότι δεν συνορεύει. Μάλτα και Λιβύη προσέφυγαν στο δικαστήριο της Χάγης το 1984 για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας, με το δικαστήριο να αποφασίζει το 1985 και να ωφελεί την Λιβύη έναντι της Μάλτας, η οποία έχασε 4.100 τετραγωνικά χιλιόμετρα της δυνητικής της επήρειας.

Το 2013 η ΕΕ ψήφισε νομοσχέδιο, το οποίο αφορούσε στη Μεσόγειο και στις οριοθετήσεις των ΑΟΖ, με στο σύνολο της θεωρητικής ΑΟΖ της Μάλτας να εντάσσεται μέσα στο επίσημο FIR της.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η ελληνική ΑΟΖ και το FIR της Μάλτας έχουν κοινή τομή και μάλιστα μεγάλη.

Έτσι, όταν η Λιβύη ανακοινώνει ότι θέλει να κλείσει τον κόλπο Σύρτης, αυτό συνεπάγεται την καταπάτηση των ΑΟΖ της Ιταλίας, της Μάλτας αλλά και της Ελλάδας. Η Τουρκία έχει μελετήσει πολύ καλά αυτή τη λεπτομέρεια κι έτσι επιχειρεί να εμβολίσει το τριεθνές αυτό μέτωπο.

Καθόλου, λοιπόν, δεν είναι τυχαία η μετάβαση του Χακάν Φιντάν σήμερα στην Λιβύη, όπου ο στόχος δεν είναι μόνο η επαναβεβαίωση των στενών σχέσεων με την υπηρεσιακή κυβέρνηση της Τρίπολης αλλά και οι γέφυρες που προσπαθεί να χτίσει με το Στρατάρχη Χαφτάρ, που ελέγχει την ανατολική χώρα.

Γι’ αυτό το λόγο προανήγγειλε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου με τον Μαλτέζο ομόλογό του το άνοιγμα τουρκικού προξενείου στην Βεγγάζη, που ελέγχεται πλήρως από την κυβέρνηση Χαφτάρ. Υπενθυμίζεται ότι ο Στρατάρχης είναι αυτός που έχει από την πλευρά της Λιβύης ακυρώσει το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Ο Φιντάν ευελπιστεί ότι θα μπορέσει να γεφυρώσει τις διαφορές ανατολής – δύσης στην Λιβύη, με την Τουρκία να έχει ρόλο ρυθμιστή, φυσικά με το αζημίωτο και ότι αυτό συνεπάγεται για τις σχέσεις τις Λιβύης με την Ελλάδα και τις θαλάσσιες διαφορές και διεκδικήσεις.

Παράλληλα, στη Μάλτα, που είναι προσωρινό μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, προγραμματίζεται μια σύνοδος για τη Μέση Ανατολή τον Απρίλιο. Εκεί ενδέχεται η Τουρκία, να συμμετάσχει, παρότι δεν έχει προσκληθεί. Έχει όμως καταθέσει το έκδηλο ενδιαφέρον της.

Παράλληλα, ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να κατευνάσει τον Πρόεδρο της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ Ελ Σίσι, ο οποίος στηρίζει τον Χαφτάρ, έχει καταδικάσει το τουρκολιβυκό μνημόνιο κι έχει προχωρήσει στην μερική ανακήρυξη ΑΟΖ με την Ελλάδα.

Με δέλεαρ την προσφορά drones ύψους 3,2 δισ., επενδύει στην ανοχή της Αιγύπτου ώστε να προωθήσει τα συμφέροντά του στη Λιβύη. Είναι η ίδια «χείρα φιλίας» που έτεινε ο Τούρκος Πρόεδρος στην Ελλάδα, ζητώντας την «ανοχή» στις όποιες λεκτικές παραφωνίες περί Γαλάζιας Πατρίδας και αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, ενώ προσφέρει ηρεμία στο Αιγαίο και παύση από τις υπερπτήσεις στα ελληνικά νησιά.

Όμως, ουσιαστικά, η ατζέντα της Τουρκίας παραμένει η ίδια απλά έχει αλλάξει ο τρόπος επιδίωξης των στόχων της, κυρίως μέσω του κατευνασμού των χωρών που διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στην περιοχή.