Το διπλό εκκρεμές της Άγκυρας και το Κουτί της Πανδώρας - Βάζει χέρι στην Ευρασία και κτίζει την αυτοκρατορία του πάνω στην «καρδιά της...
Το διπλό εκκρεμές της Άγκυρας και το Κουτί της Πανδώρας - Βάζει χέρι στην Ευρασία και κτίζει την αυτοκρατορία του πάνω στην «καρδιά της γης»
ΗΤουρκία υιοθετεί πλέον την πολιτική του διπλού εκκρεμούς ως αποτέλεσμα της νεο-οθωμανικής της αντίληψης, που εκδηλώνεται σε όλες της Ηπείρους, και στην Ευρώπη και στην Αφρική και στην Ασία, άλλοτε στη λογική της σκληρής και άλλοτε της ήπιας δύναμης (hard and soft power).
Από την ΕΕ στο Ισλάμ
Ποιο είναι το διπλό εκκρεμές. Το ένα είναι οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ. Η Άγκυρα, αναλόγως των συμφερόντων της, κινείται μια προς τους μεν και μια προς τους δε. Το ίδιο πράττει και στις σχέσεις της με την ΕΕ και τον μουσουλμανικό κόσμο. Ισχύς και συμφέρον είναι οι δείκτες και πυλώνες της τουρκικής στρατηγικής στο πλαίσιο του νεο-οθωμανισμού.
Στη μεν ΕΕ, η Τουρκία επιδιώκει να εφαρμόσει μια ειδική σχέση, μέσω οικονομικών και εμπορικών συναλλαγών, στην πρακτική εφαρμογή του αμοιβαίου οφέλους, χωρίς να υποχωρεί από τη βασική της θέση. Ότι δηλαδή θέλει να καταστεί πλήρες μέλος, αλλά με τους δικούς της όρους. Ούτως ή άλλως οι Ευρωπαίοι δεν την θέλουν ως σύζυγο, αλλά ως ερωμένη. Διότι εάν περιέλθουν εις «γάμου κοινωνίαν» τότε η Τουρκία θα είναι η πιο ισχυρή χώρα της ΕΕ σε θεσμικό επίπεδο, καθώς και σε συντελεστές ισχύος. Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία θα είναι πίσω της. Ως εκ τούτου, εγείρεται ένα διπλό ερώτημα: Θα έχουμε μια χριστιανική ή μουσουλμανική Ευρώπη; Και το γερμανικό ζήτημα αλλάζει στην εξής βάση: Θα έχουμε μια ευρωπαϊκή Τουρκία ή μια τουρκική και άρα μουσουλμανική Ευρώπη; Θα συνεχίσει να είναι η ΕΕ σε συνοχή ή η ένταξη της Τουρκίας θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους; Πώς, όμως, η Τουρκία θα καταστεί κράτος μέλος όταν γνωρίζει εκ των προτέρων ότι ο εκδημοκρατισμός της θα ανοίξει το Κουτί της Πανδώρας και θα απειληθεί η συνοχή της; Γιατί; Διότι ο δείκτης συνοχής του τουρκικού πολιτειακού συστήματος είναι αντίστροφος με εκείνον της δημοκρατίας!
Αφρική και Μεσόγειο
Ούτως ή άλλως, η Τουρκία θα συνεχίσει να έχει το ένα πόδι στην Ευρώπη. Το άλλο το έχει ήδη βάλει προ πολλού στον κόσμο του Ισλάμ και δη τον Σουνιτικό, διεκδικώντας ηγετικό ρόλο με χρήματα του Κατάρ, εκμεταλλευόμενη το κενό ηγεσίας, το οποίο δεν κατάφεραν να καλύψουν η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία. Τώρα, μάλιστα, διεισδύει στις ισλαμικές χώρες και της Αφρικής και της Ασίας μέσω των κοινών θρησκευτικών και πολιτιστικών δεσμών, μέσω στρατιωτικών Βάσεων, συμφωνιών και της πολεμικής της βιομηχανίας, αφού πωλεί ερπυστριοφόρα και τροχοφόρα στρατιωτικά οχήματα, καθώς και drones σε χώρες της Αφρικής, που φτάνουν σε ποσοστό της τάξης του 53% και 58% αντίστοιχα. Ταυτοχρόνως, διατηρεί Βάσεις στο Σουδάν και στη Σομαλία για να έχει βαθμό ελέγχου στην Ερυθρά Θάλασσα, στα στενά του Άντεν από και προς το Σουέζ, όπου ασκεί πρόσθετο έλεγχο επί των θαλασσίων οδών προς την Αλεξανδρέττα, το Αιγαίο και το Γιβραλτάρ, λόγω των Βάσεων που διατηρεί πλέον στη Λιβύη από τη μια και στην Αλβανία από την άλλη. Συναφής είναι και η Βάση στο Κατάρ για τον στρατηγικό έλεγχο των στενών του Ορμούζ.
Κύπρος και θαλάσσιες οδοί
Εδώ γίνεται αντιληπτός ο κομβικός γεωπολιτικός για την Τουρκία ρόλος της Κύπρου, διότι: Πρώτο, έχει πρόσβαση στο Σουέζ. Δεύτερο, δημιουργεί μια τουρκική λίμνη από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα. Τρίτο, αποκόπτει την Ελλάδα προς τη Μέση Ανατολή εάν πέσει η Κύπρος. Γιατί; Διότι η Ελλάδα χάνει το δικό της στρατηγικό βάθος και η Τουρκία μπορεί να ελέγξει καλύτερα τις πύλες του Αιγαίου, στα νότια, δηλαδή στον άξονα Κρήτης, Καρπάθου, Ρόδου. Πρόκειται για μια θαλάσσια οδό που ξεκινά από το Άντεν, προς το Σουέζ, από το Σουέζ στο Αιγαίο και από τα Δαρδανέλλια στην Κωνσταντινούπολη και στη Μαύρη Θάλασσα. Εκεί, δηλαδή, στη Μαύρη Θάλασσα έχει διχοτομηθεί το μεγαλύτερο μέρος της ΑΟΖ μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας, μετά την κατάκτηση της Κριμαίας. Αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη, είναι αυτή των σχέσεων Μόσχας και ΝΑΤΟ. Επί τούτου, η Άγκυρα έχει τον κύριο ρόλο ανάσχεσης της Συμμαχίας έναντι της νέας ρωσικής απειλής.
Τα θαλάσσια δρομολόγια δεν κινούνται μόνο από το Σουέζ προς το Αιγαίο, τη Μαύρη Θάλασσα και αντίστροφα, αλλά και προς το Γιβραλτάρ. Ως εκ τούτου, καθόλου τυχαίες δεν είναι οι σχέσεις που οικοδομεί η Άγκυρα με τα αραβικά κράτη που βρέχονται από τη Μεσόγειο. Δημιουργούνται δεσμοί αλληλεξάρτησης, που μετατρέπονται σε δεσμούς εξάρτησης.
Ουιγούροι της Κίνας και Παντουρανισμός
Βεβαίως, η Τουρκία από τη Μαύρη Θάλασσα κινείται προς την Καυκάσια περιοχή και στην Ασία ώς την Κίνα, όπου υπάρχει η μειονότητα των Ουιγούρων, που αριθμεί περί τα 11,5 εκατομμύρια. Αυτή η διείσδυση γίνεται μέσω Πακιστάν, το οποίο, εκτός των άλλων, προμηθεύει την Άγκυρα με στοιχεία που αφορούν ακόμη και στην πυρηνική τεχνολογία. Σημαντικό βήμα της «ήπιας πολιτικής» (soft power) που εφαρμόζει η Τουρκία αποτελεί ο Οργανισμός Τουρκογενών Κρατών, στον οποίο συμμετέχουν το Αζερμπαϊτζάν, το Κιργιστάν, το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν. Το ψευδοκράτος συμμετέχει στις συνεδριάσεις του Οργανισμού Τουρκογενών Κρατών, χωρίς όμως να έχει καθεστώς αναγνωρισμένου κράτους. Το Τουρκμενιστάν έχει καθεστώς παρατηρητή. Προσδοκάται, όμως, ότι αργά ή γρήγορα θα προσχωρήσει ως πλήρες μέλος. Πρόκειται για την πρώτη συμφωνία τουρκικών κρατών στην Ιστορία με έδρα την Κωνσταντινούπολη, που έχει τους εξής σκοπούς: η συνεχεια εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.